Bitwa pod Wesołówką
II wojna światowa | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Przyczyna | |||
Wynik |
rozbicie batalionu AK | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Polski | |||
50°58′16″N 21°47′56″E/50,971111 21,798889 |
Bitwa pod Wesołówką – bitwa stoczona 30 lipca 1944 roku przez I batalion AK „Sandomierz” dowodzony przez kpt. „Swojaka” (Ignacy Zarobkiewicz) zmobilizowany w ramach akcji „Burza”, a 18 Dywizją Artylerii Wehrmachtu wspieraną przez oddziały żandarmerii z Sandomierza.
I batalion
[edytuj | edytuj kod]I batalion „Sandomierz” został odtworzony przez podobwód Sandomierz AK w ramach przygotowania do akcji „Burza”, był on częścią 2 Pułku Piechoty Legionów AK wchodzącego w skład odtwarzanej 2 Dywizji Piechoty Legionów AK „Pogoń”.
Koncentrację I batalionu wyznaczono na dzień 26 lipca 1944 roku w rejonie młyna wodnego w Pęczynach. I batalion zorganizowany był w 3 kompanie piechoty, 21-osobowy pluton BCh i 17-osobowy pluton NSZ. Łącznie batalion liczył ok. 180-200 żołnierzy z czego 50% uzbrojona w 1 ckm, 2 lkm, 1 rkm, 7 stenów, 35 karabinów, kilkadziesiąt pistoletów, 2 piaty, 50 granatów.