Svoboda | Graniru | BBC Russia | Golosameriki | Facebook
Wikipedia

Arminia Bielefeld

niemiecki klub piłki nożnej

DSC Arminia Bielefeld, właśc. Deutscher Sportclub Arminia Bielefeld e.V. – niemiecki klub piłkarski, mający siedzibę w mieście Bielefeld. Obecnie gra w Bundeslidze. Oprócz piłki nożnej klub posiada sekcje hokeja, łyżwiarstwa figurowego oraz bilardu. Zespół ten ma 11. tys. zarejestrowanych członków fanklubów z całego świata.

DSC Arminia Bielefeld
Ilustracja
Pełna nazwa

Deutscher Sportclub Arminia Bielefeld e.V.

Przydomek

Die Arminen (Armini)
Die Blauen (Niebiescy)

Maskotka

Lohmann

Barwy

           
czarno-biało-niebieskie

Data założenia

3 maja 1905

Debiut w najwyższej lidze

1933

Liga

3. Liga

Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Nadrenia Północna-Westfalia

Adres

Melanchthonstrasse 31a, 33615 Bielefeld

Stadion

SchücoArena

Prezes

Rainer Schütte

Trener

Uwe Koschinat

Asystent trenera

Sebastian Hille
Stefan Kleineheismann
Ilija Gruew

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Schüco Arena
Lohmann – maskotka klubu

Historia

edytuj

Chronologia nazw:

  • 1905: 1. Bielefelder FC (BFC) Arminia
  • 1907: 1. Bielefelder FC Arminia – po fuzji z FC Siegfried
  • 1919: Turngemeinde (TG) Arminia Bielefeld – po fuzji z Bielefelder Turngemeinde 1848
  • 1922: 1. BFC Arminia – po rozdzieleniu się klubów
  • 1926: Deutscher Sportclub (DSC) Arminia Bielefeld

14 kwietnia 1905 roku w restauracji Modersohn, mieszczącej się w piwnicy starego ratusza w Bielefeldzie, doszło do spotkania czternastu mężczyzn, chcących założyć w tym mieście klub piłkarski[1]. Ich starania zaowocowały powstaniem 1. Bielefelder Fussball-Club Arminia w dniu 3 maja 1905 roku[2][3]. Nazwa Arminia jest sfeminizowaną wersją imienia Arminius, germańskiego wodza, który w 9 roku n.e. pokonał Rzymian w lesie Teutoburskim[3]. Dwa tygodnie później klub rozegrał swój pierwszy mecz z drużyną z Osnabrück. W 1907 roku miejscowy rywal FC Siegfried dołączył do Arminii[4].

W 1910 roku Arminia zmieniła swój stadion na Pottenau[5]. Pierwszy sukces został osiągnięty w 1912 roku, kiedy to klub został mistrzem Westfalii[6]. W 1919 roku klub połączył się z Bielefelder Turngemeinde 1848 i zmienił nazwę na Turngemeinde Arminia Bielefeld[7]. 20 października 1922 roku kluby ponownie się rozdzieliły[7]. Na początku lat dwudziestych XX wieku zespół wygrał kilkukrotnie mistrzostwa Westfalii[6]. Mecz Arminii Bielefeld z Preußen Münster w listopadzie 1925 roku był pierwszym meczem w Niemczech transmitowanym na żywo w radiu[8].

30 stycznia 1926 roku klub przyjął obecnie obowiązującą nazwę Deutscher Sportclub Arminia Bielefeld, lub w skrócie DSC Arminia Bielefeld[6]. W tym samym roku zespół po raz ostatni zmienił stadion[9]. Pierwszy mecz rozegrany na nowym stadionie odbył się 1 maja 1926 roku, kiedy to Niebiescy podejmowali SC Victorię Hamburg[9].

Po II wojnie światowej zespół grał na niższych poziomach rozrywkowych zachodnich Niemiec. W 1963 roku zespół awansował do Regionalligi West[10]. Zespół pozostał w tej lidze do końca lat sześćdziesiątych XX wieku. W 1970 roku klub po raz pierwszy awansował do Bundesligi[11]. w 1971 niektórzy piłkarze klubu brali udział w skandalu związanym z przekupieniem graczy kilku klubów, między innymi Herthy Berlin, FC Schalke 04 czy FC Köln, celem utrzymania się Arminii w lidze[12]. W 1971/72, w związku z aferą klub spadł do 2. Bundesligi[1].

W sezonie 1976/77 klub przegrał w play-offach o grę w najwyższej klasie rozgrywkowej z TSV 1860 München[13]. Zespół ponownie awansował do Bundesligi w sezonie 1978/79[14]. Klub po pierwszym sezonie został zdegradowany, ale po roku wrócił do najwyższego poziomu rozgrywkowego, utrzymując się na nim przez pięć kolejnych lat[14]. W 1985 roku, po przegraniu play-offu z 1. FC Saarbrücken zespół został zdegradowany do 2. Bundesligi[15]. Po trzech latach klub ponownie spadł, tym razem do Oberliga Westfalen[14]. Zespół występował na trzecim poziomie rozgrywkowym przez siedem sezonów[14]. W sezonie 1996/97 zespół ponownie wrócił do Bundesligi, utrzymując się w niej przez 2 następne sezony[14]. Kiedy trenerem był Bruno Labbadia klub często spadał do 2. Bundesligi, aby po roku ponownie awansować do najwyższej klasy rozgrywkowej[14]. Przez rokroczne spadki i awanse klub zaczął być nazywany „windą”, ponieważ aż siedmiokrotnie awansował do Bundesligi, ale jednocześnie spadał z niej sześciokrotnie[16].

Po dwóch awansach klub powrócił na najwyższy poziom rozgrywkowy w 2004[14]. Tym razem pozostał w Bundeslidze przez pięć lat[14]. W tym czasie klub dwukrotnie dotarł do półfinału Pucharu Niemiec, w sezonach 2004/05 i 2005/06[17]. Po zakończeniu sezonu 2008/2009 klub wrócił do 2. Bundesligi[14].

W latach 2009–2011 klub dwukrotnie zajął ostatnie miejsce i dwukrotnie spadł z ligi[14].

W sezonie 2014/15, jako klub występujący w 3. Lidze wyeliminował w Pucharze Niemiec trzy drużyny z Bundesligi: Herthę Berlin w 1/16 finału, Werder Brema w 1/8 finału i Borussię Mönchengladbach w ćwierćfinale[17]. W tym samym sezonie udało się zespołowi uzyskać promocję do drugiej ligi[14].

W sezonie 2019/2020 zespołowi Arminii po 11 latach udało się wywalczyć awans do Bundesligi na trzy kolejki przed końcem sezonu (dzięki remisowi HSV z VfL Osnabrück 1:1)[18].

Poz. Klub M Pkt. Mecze Bramki
zwy. rem. por. zdob. stra. +/-
1 Arminia Bielefeld 34 68 18 14 2 65 30 +35
2 VfB Stuttgart 34 58 17 7 10 62 41 +21
3 1. FC Heidenheim 34 55 15 10 9 45 36 +9
4 Hamburger SV 34 54 14 12 8 62 46 +16
5 SV Darmstadt 98 34 52 13 13 8 48 43 +5
6 Hannover 96 34 48 13 9 12 54 49 +5
7 FC Erzgebirge Aue 34 47 13 8 13 46 48 -2
8 VfL Bochum 34 46 11 13 10 53 51 +2
9 SpVgg Greuther Fürth 34 44 11 11 12 46 45 +1
10 SV Sandhausen 34 43 10 13 11 43 45 -2
11 Holstein Kiel 34 43 11 10 13 53 56 -3
12 SSV Jahn Regensburg 34 43 11 10 13 50 56 -6
13 VfL Osnabrück 34 40 9 13 12 46 48 -2
14 FC St. Pauli 34 39 9 12 13 41 50 -9
15 Karlsruher SC 34 37 8 13 13 45 56 -11
16 1. FC Nürnberg 34 37 8 13 13 45 58 -13
17 SV Wehen Wiesbaden 34 34 9 7 18 45 65 -20
18 Dynamo Drezno 34 32 8 8 18 32 58 -26
Legenda:
awans do Bundesligi
baraże o awans do Bundesligi
baraże o pozostanie w 2. Bundeslidze
spadek do 3. Ligi

Źródło:[19]

W Bundeslidze Arminia spędziła jedynie 2 sezony. W sezonie 2021/22 drużyna z Bielefeld zajęła 17. pozycję i spadła do 2. Bundesligi[20].

Barwy klubowe, strój, herb

edytuj

Klub ma barwy czarno-biało-niebieskie[21]. Zawodnicy swoje domowe spotkania zazwyczaj grają w niebieskich koszulkach z białym pasem, czarnych spodenkach oraz białych getrach[22].

Herb składa się z flagi w kolorach klubu: czarnym, białym i niebieskim od lewej do prawej[23]. Biała część flagi zawiera literę A jako pierwsza litera nazwy "Arminia". Flagę otacza wieniec dębowy.

  •  
    1974-1985
  •  
    1985-1998
  •  
    1998-11.03.2008
  •  
    03.06.2008-2011
  •  
    Od 2011

Sukcesy

edytuj

Trofea międzynarodowe

edytuj
  Zdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych (stan na: 31-05-2019)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)
 
Liga Mistrzów
(Puchar Europy) 		zdobywca 0
finalista 0
 
Liga Europy
(Puchar UEFA) 		zdobywca 0
finalista 0

Puchar Intertoto 		zdobywca 0
finalista 0
2.miejsce w grupie 3 1982, 1983, 1985

Trofea krajowe

edytuj
  Zdobyte trofea w rozgrywkach Niemiec (stan na: 22-05-2021)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)
 
Mistrzostwo 		I miejsce 0
II miejsce 0
III miejsce 0
8.miejsce 2 1982/83, 1983/84

Puchar 		zdobywca 0
finalista 0
półfinalista 3 2004/05, 2005/06, 2014/15
 
II liga 		I miejsce 4 1977/78, 1979/80 (Nord), 1998/99, 2019/20
II miejsce 5 1969/70 (West), 1976/77 (Nord), 1995/96, 2001/02, 2003/04
III miejsce 1 1966/67 (West)

Poszczególne sezony

edytuj

Uwaga:

  • Do 1963 roku rozgrywane mistrzostwa regionalne, z których kwalifikowały się do turnieju finałowego mistrzostw Niemiec, który był rozgrywany systemem pucharowym.

Rozgrywki międzynarodowe

edytuj

Europejskie puchary

edytuj

  Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Przeciwnik Dom Wyjazd Ogólnie
1982[24] Puchar Intertoto Grupa 2   Widzew Łódź 1–1 1–2 2. miejsce
  FC St. Gallen 3–1 2–1
  FC Liégeois 1–1 2–3
1983[25] Puchar Intertoto Grupa 8   Hammarby IF 0–2 1–2 2. miejsce
  Botew Wraca 4–0 1–0
  Bryne FK 3–1 1–0
1985[26] Puchar Intertoto Grupa 8   Maccabi Hajfa 8–2 1–2 2. miejsce
  Sturm Graz 0–2 0–0
  Beitar Jerozolima 1–0 1–1

Rozgrywki krajowe

edytuj
  Bilans występów klubu w rozgrywkach piłkarskich Niemiec
(Stan na 31 maja 2019 r.) 		 
Poziom Rozgrywki Sezony Mecze Z R P B+ B– Pkt Lata Awanse Spadki Naj.
I Gauliga Westfalen/ Kriegsgauklasse/ Landesliga Westfalen/ Oberliga West/ Bundesliga 27 1933/34, 1938–1946, 1949/50, 1970–1972, 1978/79, 1980–1985, 1996–1998, 1999/00, 2002/03, 2004–2009, 2020/2021 0 11 8
II Bezirksliga Ostwestfalen/ Bezirksliga Bielefeld-Lippe/ Landesliga Westfalen/ II. Division West/ Regionalliga West/ 2. Bundesliga Nord/ 2. Bundesliga 40 1934–1938, 1946/47, 1948/49, 1950–1954, 1962–1970, 1979/80, 1985–1988, 1995/96, 1998/99, 2000–2002, 2003/04, 2009–2011, 2013/14, 2015–2020 10 5 1
III Bezirksliga Bielefeld-Lippe/ Landesliga Ostwestfalen/ Verbandsliga Nordost/ Oberliga Westfalen/ Regionalliga West-Südwest/ 3. Liga 19 1947/48, 1954–1962, 1988–1995, 2011–2013, 2014/15 5 0 1
IV Fußball-Regionalliga 0
Puchar Niemiec 69 od 1935 1/2

Statystyki

edytuj

Rekordy klubowe

edytuj

Stan na maj 2018:

  • 23. miejsce w tabeli wszech czasów Bundesligi (16 sezonów, 544 meczów, 153 zwycięstw, 252 remisy, 139 porażek, różnica bramek 645:883).
  • 16. miejsce w tabeli wieczystej 2. Bundesligi (20 sezonów, 678 meczów, 278 zwycięstw, 191 remisów, 209 porażek, różnica bramek 1073:874).

Rekordowe wyniki w Bundeslidze:

Rekordowe wyniki w 2. Bundeslidze:

Rekordy indywidualne

edytuj

Obecny skład

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Arminii Bielefeld.
Stan na 5 września 2021[27][28]
Nr Poz. Piłkarz
2 OB   Amos Pieper
3 OB   Guilherme Ramos
4 OB   Joakim Nilsson
5 OB   Jacob Barrett Laursen
6 OB   Lennart Czyborra (wypożyczony z Genoi)
8 PO   Alessandro Schöpf
9 NA   Fabian Klos (kapitan)
10 NA   Bryan Lasme
11 PO   Masaya Okugawa
13 BR   Stefanos Kapino
15 OB   Nathan de Medina
Nr Poz. Piłkarz
16 PO   Fabian Kunze
18 NA   Florian Krüger
19 PO   Manuel Prietl (wicekapitan)
20 PO   Patrick Wimmer
21 PO   Robin Hack
22 PO   Edimilson Fernandes (wypożyczony z Mainz 05)
23 NA   Janni Serra
27 OB   Cédric Brunner
30 OB   Andrés Andrade (wypożyczony z LASK)
35 BR   Arne Schulz
37 PO   Władisław Czornyj
39 PO   Sebastian Wasiliadis

Piłkarze na wypożyczeniu

edytuj
Nr Poz. Piłkarz
PO   Jomaine Consbruch (w Eintrachcie Brunszwik do 30 czerwca 2022)
PO   Christian Gebauer (w Ingolstadt 04 do 30 czerwca 2022)
BR   Oscar Linnér (w Brescii do 30 czerwca 2022)
Nr Poz. Piłkarz
NA   Sebastian Müller (w Eintrachcie Brunszwik do 30 czerwca 2022)
NA   Noel Niemann (w TSV Hartberg do 30 czerwca 2022)
OB   Mike van der Hoorn (w Utrechcie do 30 czerwca 2022)

Trenerzy, prezydenci i właściciele klubu

edytuj

Trenerzy

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy Arminii Bielefeld.

Zgodnie z[29]:

Trener Narodowość Od Do
František Zoubek   1922 1923
Gerd Wellhöfer   1923 1924
František Zoubek

Gerd Wellhöfer

 

 

1924 1925
Gerd Wellhöfer   1925 1926
František Zoubek   1926 1933
Otto Faist   1933 1935
Karl Willnecker   1935 1938
Erich Brochmeyer   1938 1939
Ferdinand Swatosch   1939 1940
Otto Kranefeld, Willi Pohl   1940 1942
Karl Wunderlich   1942 1945
Erich Brochmeyer   1945 1946
Ferdinand Swatosch   1946 1947
Karl Wunderlich   1947 1948
Alois Münstermann   1948 1949
Friedrich Otto   1949 1950
Fritz Kaiser   1950 1951
Hellmut Meidt   1951 1953
Donndorf   1953 1955
Otto Westphal   1955 1958
Arthur Gruber   1958 1961
Josef Rasselnberg   1961 1961
Jakob Wimmer   1961 1963
Hellmut Meidt   1963 1965
Robert Gebhardt   1965 1966
Hans Wendlandt   1966 1969
Egon Piechaczek   1969 1971
Hellmut Meidt   1972 1972
Jan Notermans   1972 1972
Willi Nolting   1972 1973
Norbert Lessle   1973 1973
Karl-Heinz "Harry" Garstecki   1973 1973
Willi Nolting   1973 1974
Rudi Faßnacht   1974 1974
Erhard Ahmann   1974 1976
Karl-Heinz Feldkamp   1976 1978
Milovan Beljin   1978 1978
Otto Rehhagel   1978 1979
Willi Nolting   1979 1979
Hans-Dieter Tippenhauer   1979 1980
Willi Nolting   1980 1980
Trener Narodowość Od Do
Horst Franz   1980 1982
Horst Köppel   1982 1983
Karl-Heinz Feldkamp   1983 1984
Gerd Roggensack   1984 1986
Horst Franz   1986 1986
Fritz Fuchs   1986 1987
Joachim Krug   1987 1988
Ernst Middendorp   1988 1990
Franz Raschid   1990 1991
Fritz Grösche   1991 1992
Ingo Peter   1992 1994
Theo Schneider   1994 1994
Wolfgang Sidka   1994 1994
Ernst Middendorp   1994 1998
Thomas von Heesen   1998 1999
Hermann Gerland   1999 2000
Benno Möhlmann   2000 2004
Thomas von Heesen   2004 2004
Uwe Rapolder   2004 2005
Frank Geideck   2005 2005
Thomas von Heesen   2005 2007
Frank Geideck   2007 2007
Ernst Middendorp   2007 2007
Detlev Dammeier   2007 2007
Michael Frontzeck   2008 2009
Jörg Berger   2009 2009
Thomas Gerstner   2009 2010
Frank Eulberg, Jörg Böhme   2010 2010
Christian Ziege   2010 2010
Ewald Lienen   2010 2011
Markus von Ahlen   2011 2011
Stefan Krämer   2011 2014
Norbert Meier   2014 2016
Rüdiger Rehm   2016 2016
Carsten Rump   2016 2016
Jürgen Kramny   2016 2017
Jeff Saibene   2017 2018
Uwe Neuhaus   2018 2021
Frank Kramer   2021 nadal

Prezydenci

edytuj

Funkcję prezesa klubu pełniło 30 osób, w tym 2 z nich dwukrotnie.

Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania
1. Emil Schröder maj 1905 kwiecień 1909
2. Julius Hesse kwiecień 1909 1914
3. Siegmund Willing 1914 1919
4. H. Schmale 1919 1922
5. Dr. Karl Prestinari listopad 1922 czerwiec 1925
6. Gerhard Farwick czerwiec 1925 kwiecień 1926
7. Dr. Otto Mennerich kwiecień 1926 październik 1927
8. Paul Fleege październik 1927 lipiec 1929
9. Dr. Felix lipiec 1929 październik 1929
10. Julius Fischer październik 1929 październik 1932
11. Paul Fleege październik 1932 marzec 1934
12. Karl Demberg marzec 1934 styczeń 1940
13. Max Hess styczeń 1940 czerwiec 1941
14. Konrad Müller czerwiec 1941 1946
15. Willi Drehmann 1946 1947
16. Ernst Garbers 1947 lipiec 1948
Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania
17. Erwin Potthoff lipiec 1948 styczeń 1953
18. Dr. Kurt Wolff marzec 1953 maj 1955
19. Dr. Karl Lamker maj 1955 listopad 1960
20. Alfred Rahe listopad 1960 listopad 1962
21. Dr. Hans Kastrup listopad 1962 wrzesień 1969
22. Wilhelm Stute wrzesień 1969 październik 1972
23. Alfred Rahe październik 1972 kwiecień 1973
24. Dr. Jörg Auf der Heyde kwiecień 1973 luty 1986
25. Gisela Schwerdt marzec 1986 listopad 1986
26. Wolfgang Walkenhorst listopad 1986 August 1990
27. Winfried Rojahn wrzesień 1990 grudzień 1990
28. Hans-Hermann Schwick 1991 4 czerwca 2010
29. Wolfgang Brinkmann 6 czerwca 2010 27 czerwca 2011
30. Hans-Joachim Faber 8 lipca 2011 11 września 2011
31. Dr. Jörg Zillies 11 września 2011 15 lipca 2013
32. Hans-Jürgen Laufer 21 sierpnia 2013 obecnie

Struktura klubu

edytuj

Stadion

edytuj
Osobny artykuł: Schüco Arena.

Klub rozgrywał swoje pierwsze mecze na boisku Kesselbrink[1]. W 1907 roku zespół przeniósł się na nowy stadion, Kaiserstraße (obecnie: August-Bebel-Straße), a w 1910 roku do Pottenau[1]. W 1926 roku wydzierżawiła ziemię od farmera o nazwisku Lohmann[30]. Stadion przyjął nazwę Alm[30]. Na nowym obiekcie Arminia rozegrała swój pierwszy mecz z klubem Victoria Hamburg 1 maja 1926 roku[31]. W czasie gdy Arminia wywalczyła awans do 1. Bundesligi, stadion Alm przeszedł gruntowną modernizację[9]. Wybudowano główną trybunę, powiększono północną i wschodnią[9]. W ten sposób obiekt powiększył swoją pojemność do 30 tysięcy miejsc[31]. Po tym jak Arminia uzyskała promocję do najwyższej klasy rozgrywek w 1996 roku, całkowicie przebudowano główną i północną trybunę[9]. To samo stało się z południową w 1999 roku[9]. W 2004 roku, Arminia podpisała umowę sponsorską z firmą Schüco, przez co stadion zyskał nazwę SchücoArena[32]. Ostatnie przebudowania dotyczyły wschodniej trybuny w 2008 roku[9]. Stadion ma pojemność ponad 26 tysięcy miejsc, w czym około 18 tysięcy siedzących[33].

Inne sekcje

edytuj

Klub prowadzi drużyny dla dzieci i młodzieży w każdym wieku. Funkcjonuje piłkarska drużyna kobiet. Również klub ma sekcje hokeja, łyżwiarstwa figurowego oraz bilardu.

Sponsorzy

edytuj

Główni sponsorzy

edytuj
Lata Sponsor Branża
1975–1979 Granini napoje
1979–1985 Seidensticker odzież
1985–1988 Abtei produkty zdrowotne
1988–1991 Schüco dostawca budowlany
1991–1993 Sportlepp handel detaliczny
1993–1994 Forum Jahnplatz handel detaliczny
1994–1996 Westfalen-Blatt gazeta codzienna
1996–1998 Gerry Weber odzież
1998–2001 Herforder Pils napoje
2001–2002 real,- handel detaliczny
2002–2004 KiK odzież
2004–2010 Krombacher napoje
2010–2011 Schüco dostawca budowlany
2011–2013 getgoods.de E-commerce
2013–2016 Alpecin pielęgnacja włosów
od 2016 Schüco dostawca budowlany

Sponsorzy techniczni

edytuj
Lata Sponsor
1975–1980 Erima
1980–1991 Adidas
1991–1996 Lotto
1996–2000 Reusch
2000–2005 Uhlsport
2005–2017 Saller
od 2017 Joma

Sponsorzy marketingu

edytuj
Lata Sponsor
od 2001 Sportfive

Kibice i rywalizacja z innymi klubami

edytuj

Kibice

edytuj

Arminia ma dużą liczbę lojalnych zwolenników. Nawet w sezonie 2011/12 średnia liczba widzów na stadionie Arminii wyniosła 8930 osób, co było najwyższym wynikiem w 3. lidze. W sezonie 2014/15 średnia Arminii wyniosła 14 540 osób, co było drugim (!) najwyższym wynikiem w historii 3. Ligi. Liczby pokazują również wzrost popularności 3. Ligi. W meczach Arminii w latach 2013/14 2. Bundesligi wzięło udział średnio 16 890 widzów[34], (ósma najwyższa średnia frekwencja w lidze). Liczby te obejmują tylko mecze ligowe. W meczach Arminii w Pucharze Niemiec 2014/15 uczestniczyło średnio 21 763 osób. Trzon fanów można znaleźć na Południowej Trybunie.

Rywalizacja

edytuj

Największymi rywalami klubu są inne zespoły z okolic. Istnieje tradycyjna rywalizacja z SC Preußen Münster. Wcześniejszym rywalem był lokalny VfB 03 Bielefeld ze wschodniej części Bielefeld, ale obecnie odbywają się co roku mecze towarzyskie między Arminią i VfB Fichte Bielefeld, jak dziś nazywany jest klub. Kolejnym rywalem jest VfL Bochum, szczególnie od późnych lat 90. XX wieku, a także inne kluby z Zagłębia Ruhry, ponieważ obszar ten należy również do Westfalii[35]. Również mecze przeciwko VfL Osnabrück są pewnego rodzaju derby. Niektórzy kibice SC Paderborn 07 uważają Arminię za głównego rywala, ale fani Arminii raczej nie czują tego samego[36].

Przyjazne relacje są z kibicami Hamburger SV, przy czym oba kluby mają te same kolory (czarny, biały i niebieski), oraz z Hannover 96.

Derby

edytuj

Drużyna Stulecia

edytuj

W setną rocznicę powstania Arminii poproszono kibiców o wybór jedenastki stulecia. W tym zaszczytnym gronie znaleźli się[37]:

Trener – Ernst Middendorp

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d Die Geschichte der Blauen [online] [dostęp 2020-05-26] (niem.).
  2. ↑ Germany – Foundation Dates Clubs [online], rsssf.com [dostęp 2020-05-27] (ang.).
  3. ↑ a b Historie [online], arminia-bielefeld.de [dostęp 2020-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-09] (niem.).
  4. ↑ Werner Balhauff, Arminia Bielefeld – Von Tradition und Herzblut für den Fußball Die Geschichte und die Fans des Vereins von der Alm, 2014, ISBN 978-3-7380-0531-8, OCLC 904815836 [dostęp 2020-05-27].
  5. ↑ Erinnerungskultur des DSC Arminia Bielefeld [online], 12 maja 2020 [dostęp 2020-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-23] (niem.).
  6. ↑ a b c Daten & Statistiken [online], arminia-bielefeld.de [dostęp 2020-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-09] (niem.).
  7. ↑ a b Die Zeittafel [online], btg-bielefeld.de [dostęp 2020-05-27] (niem.).
  8. ↑ DSC Arminia Bielefeld [online], bundesliga.com [dostęp 2020-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-26] (ang.).
  9. ↑ a b c d e f g Schüco Arena (Bielefelder Alm) [online], stadiony.net [dostęp 2020-05-26] (pol.).
  10. ↑ Regionalliga West 1963/1964 [online], fussballdaten.de [dostęp 2020-05-27] (niem.).
  11. ↑ Tabelle – Bundesliga 1970/71 [online], kicker [dostęp 2020-05-27] (niem.).
  12. ↑ Fußball-Bundesliga: Bundesliga-Skandal 1971 [online], planet-wissen.de, 19 czerwca 2018 [dostęp 2020-05-26] (niem.).
  13. ↑ TSV 1860 München, Relegation Bundesliga 1976/77 [online], dfb.de [dostęp 2020-05-27] (niem.).
  14. ↑ a b c d e f g h i j k Arminia Bielefeld [online], transfermarkt.pl [dostęp 2020-05-27] (pol.).
  15. ↑ 1.FC Saarbrücken - Arminia Bielefeld, 13 cze 1985 - Relegation 1. Bundesliga, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2020-05-27].
  16. ↑ Winda zjechała do podziemi [online], weszlo.com, 15 września 2011 [dostęp 2020-05-26] (pol.).
  17. ↑ a b Arminia Bielefeld, [w:] baza Transfermarkt (drużyny–puchary) [dostęp 2020-05-27].
  18. ↑ Arminia Bielefeld awansowała do Bundesligi - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2020-06-17] (pol.).
  19. ↑ 2. Liga, [w:] baza Soccerway (liga–sezon) [dostęp 2021-01-10].
  20. ↑ Spieltag/Tabelle [online], DFB - Deutscher Fußball-Bund e.V., 18 marca 2014 [dostęp 2022-08-29] (niem.).
  21. ↑ Daten & Statistiken | DSC Arminia Bielefeld. [dostęp 2020-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-09)].
  22. ↑ Das Team 2019/2020 | DSC Arminia Bielefeld
  23. ↑ Wir sind Ostwestfalen | DSC Arminia Bielefeld
  24. ↑ Intertoto Cup 1982 [online], www.mogiel.net [dostęp 2021-04-17].
  25. ↑ Intertoto Cup 1983 [online], www.mogiel.net [dostęp 2021-04-17].
  26. ↑ Intertoto Cup 1985 [online], www.mogiel.net [dostęp 2021-04-17].
  27. ↑ Das Team 2020/2021. DSC Arminia Bielefeld. [dostęp 2021-01-24]. (niem.).
  28. ↑ Arminia Bielefeld, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [dostęp 2021-01-24].
  29. ↑ Trainer-Archiv – DSC Arminia Bielefeld [online] [dostęp 2020-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-09].
  30. ↑ a b Das ist Lohmann! [online], arminia-bielefeld.de [dostęp 2020-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-09] (niem.).
  31. ↑ a b Von der Alm zur Arena [online], bundesliga.de [dostęp 2020-05-26] (niem.).
  32. ↑ Stephan Uersfeld, Wolfsburg march into the DFB Pokal final [online], espn.com, 30 kwietnia 2015 [dostęp 2020-05-26] (ang.).
  33. ↑ Stadion [online], arminia-bielefeld.de [dostęp 2020-05-26] (niem.).
  34. ↑ Arminia Bielefeld Statistik: Liga: Zuschauer pro Saison. blaue-daten.de. [dostęp 2020-05-27]. (niem.).
  35. ↑ Schüco Arena. stadionsuche.de. [dostęp 2013-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 czerwca 2012)].
  36. ↑ Jan-H. Grotevent: Derby ohne Derby. FANkultur.com. [dostęp 2013-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 października 2012)].
  37. ↑ DSC-Jahrhundertteams – DSC Arminia Bielefeld [online] [dostęp 2020-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-07].

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arminia_Bielefeld&oldid=74073898”