Christos Yannaras

Christos Yannaras

(2013)
Nome orixinal	(el) Χρήστος Γιανναράς
Biografía
Nacemento	10 de abril de 1935 Atenas, Grecia
Morte	24 de agosto de 2024 (89 anos) Citerea - Kythera, Grecia
Lugar de sepultura	Primeiro Cemitério de Atenas (pt)
Datos persoais
País de nacionalidade	Grecia
Relixión	Cristianismo ortodoxo
Educación	Universidade Paris 1 Panthéon-Sorbonne (pt) - filosofía Rheinische Friedrich-Wilhelms-Universität Bonn - filosofía Universidade de Atenas - teoloxía Universidade Aristóteles de Salonica (pt) - filosofía
Actividade
Campo de traballo	Filosofía, teoloxía e actividade literaria
Ocupación	escritor , filósofo , Orthodox theologian (en) , profesor universitario
Empregador	Panteion University (en)
Lingua	Lingua grega e lingua grega moderna
Familia
Cónxuxe	Tatiana Ioannou-Yannara (–2008), morte
Fillos	Spyros Yannaras (en)
Premios  honorary doctor of the University of Belgrade (en)  Honorary doctorate from the University of Geneva (en)  Honorary doctor of the University of Lausanne (en)  honorary doctor of the University of Crete (en)  doutor honoris causa do Instituto católico de París

Christos Yannaras (tamén Giannaras; en grego: Χρήστος Γιανναράς), nado en Atenas o 10 de abril de 1935 e finado na mesma cidade o 24 de agosto de 2024, foi un teólogo da Igrexa ortodoxa grega.

Traxectoria

Formación

Estudou filosofía e teoloxía en Atenas, Bonn e París. Doutor na Facultade de Letras da Sorbona e da Facultade de Teoloxía de Tesalónica. Foi membro da Academia Internacional de Ciencias Relixiosas. Foi tamén profesor emérito de filosofía no Instituto de Ciencias Políticas de Atenas.

Pensamento

A fe non é unha certeza intelectual ou produto dun coñecemento obxectivo, é un acontecemento e unha experiencia de relación.

Critica a teoloxía da Igrexa católica por desterrar a Deus a un ámbito inaccesible á experiencia e por establecer unha separación entre relixión e vida. A teoloxía non debe ser un desenvolvemento teórico de axiomas e ideas, senón expresión e formulación dunha experiencia de vida que necesita unha linguaxe diferente á dos conceptos e informacións obxectivas.

A relación do home con Deus non é a dun suxeito e un obxecto senón unha relación persoal erótica; só se albisca un coñecemento de Deus deixándose penetrar polas enerxías divinas, mediante unha experiencia de unión coa divindade. Se se concibe a Deus como na escolástica, como a causa do universo, o mundo aparece como afastado de Deus, o que acaba conducindo á secularización, a un finalismo orientado á utilidade, ao asoballamento da natureza e da historia pola técnica, a un mundo, en definitiva, esgotado e consumido.

Fronte a isto cómpre recuperar a cosmoloxía dos Pais da Igrexa gregos que preserve de verdade a vida e estea ao servizo dela. A crise ambiental traduce a perda do sentido do cosmos como animado polo Espírito, e que, polo tanto, queda reducido a unha materia morta destinada á satisfacción dos propios desexos.

Yannaras ao igual que Pavel Florenskii fai fincapé na experiencia da beleza, pero aquela beleza que sinala alén de si mesma e que é un chamamento tráxico a unha plenitude de vida, que se recoñece como inalcanzábel.