50 Χρόνια Χρυσάφι: Ο Μανώλης Μητσιάς στην Κάρυστο!

 6 Σεπτεμβρίου 2024

Το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και ο πολύς κόσμος έχει φύγει.

Λάρισα, εικόνες τέχνης και καθημερινότητας!

Μια μέρα στην πόλη της Λάρισας, μέρος 1ο

(συνέχεια από Γιάννινα, οι θησαυροί του Ιτς Καλέ!)

23 Οκτωβρίου 2021

Ξημέρωσε μια πολύ γεμάτη μέρα στη Λάρισα, που περιλάμβανε επίσκεψη σε ένα μουσείο και μια πινακοθήκη, σε δύο αρχαία θέατρα και πολλές βόλτες στην πόλη. Επειδή αυτά που είδαμε ήταν πολλά, αποφάσισα να τα παρουσιάσω σε δύο μέρη, όχι κατ’ ανάγκη με τη σειρά που τα είδαμε, αλλά χωρίζοντας τα μάλλον με το περιεχόμενό και τη σημασία τους.

Αλβανία, οι πόλεις της πέτρας!

Στα Βαλκάνια με το αυτοκίνητο….ξανά!

2018- Road Trip στα Βαλκάνια, μέρος 13^ο-τελευταίο

(Συνέχεια από Αλβανία,η πρωτεύουσα της ανοικοδόμησης!)

19-21 Ιουλίου 2018

Το επόμενο πρωί φορτώσαμε και ξεκινήσαμε το ταξίδι προς το νότο της χώρας. Πρώτη στάση το Μπεράτι (Berat), πόλη στα νότια της χώρας περίπου 100χμ από τα Τίρανα. Το παλιό τμήμα της πόλης αυτής (συνοικία Μαγκαλέμι) είναι ένα από τα τρία μνημεία της χώρας, που βρίσκονται στον κατάλογο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Τα άλλα δύο είναι η παλιά πόλη του Αργυρόκαστρου και ο αρχαιολογικός χώρος του Βουθρωτού, στον οποίο είχαμε πάει πέντε χρόνια πριν, όταν κάναμε διακοπές στα παράλια της Ηπείρου (Αλβανία, λίγες ώρες στη γείτονα!).

Μιάμιση ώρα και κάτι αφότου φύγαμε από τα Τίρανα, μπαίναμε στο Μπεράτι.

“Ποια Ελένη;”, στο νέο θέατρο της πόλης!

 25 Αυγούστου 2024

Τελευταία Κυριακή του Αυγούστου, στο νέο υπαίθριο θεατράκι της Καρύστου, στη Νότια Εύβοια, παρακολουθήσαμε την τελευταία παράσταση του καλοκαιριού, από το τμήμα ενηλίκων Καρύστου του θεατρικού εργαστηριού του Δήμου.

Ένας "Χαΐνης" στο λιμάνι της Καρύστου!

 12 Αυγούστου 2024

Είναι μέρες τώρα που τα βράδια, ενώ καθόμαστε σε διάφορα μαγαζιά στην παραλία της Καρύστου, ακούμε από το λιμάνι, στο τελείωμα της πλατείας μια κιθάρα και μια ωραία φωνή να ερμηνεύουν γνωστά ελληνικά τραγούδια. Τη Δευτέρα, μετά το σινεμά, κατεβήκαμε στην παραλία και περάσαμε από εκεί που ένα νέο παιδί παίζει με την κιθάρα του και τραγουδά αυτά που ακούγαμε από μακριά. 

Την ώρα  εκείνη έπαιζε το υπέροχο τραγούδι των Χαΐνηδων "ΤΟ ΚΑΠΗΛΕΙΟ" σε στίχους και μουσική του Δημήτρη Αποστολάκη, πολύ γνωστό και από την ερμηνεία των Χαρούλη-Πασχαλίδη. Ένα πολύ αγαπημένο τραγούδι! 

Ο "φιλαράκος" πολύ με συγκίνησε! Νάσαι καλά αγόρι μου!

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας

Κάρυστος, Πανσέληνος Αυγούστου!

 18-19 Αυγούστου 2024

Στο λιμάνι της Καρύστου, στη Νότια Εύβοια

Αλβανία, στην πρωτεύουσα της ανοικοδόμησης!

Στα Βαλκάνια με το αυτοκίνητο….ξανά!

2018- Road Trip στα Βαλκάνια, μέρος 12^ο

(Συνέχεια από Μαυροβούνιο, στην παλιά πρωτεύουσα!)

17-18 Ιουλίου 2018

-Να το φουλάρω;

-Ώπα, μιλάς Ελληνικά;

-Στην Αθήνα μεγάλωσα.

Ο πρώτος άνθρωπος που μίλησα στην Αλβανία, ένα παλικάρι 20-22 χρόνων μιλούσε ελληνικά! Θα μπορούσε να ξεκινήσει το ταξίδι μας στη γείτονα με καλύτερο τρόπο;

Στο Νότιο Ευβοϊκό, παρέα με τους γλάρους!

 30 Ιουλίου 2024

Προτελευταία μέρα του Ιούλη και παίρνουμε το καράβι από την Αγία Μαρίνα για τα Νέα Στύρα, γυρνώντας από μια υποχρέωση που είχαμε στην Αθήνα. Τα τελευταία χρόνια το ταξίδι αυτό (Αθήνα-Κάρυστος-Αθήνα) το κάνουμε συνήθως οδικά από Χαλκίδα. Την προηγούμενη μέρα, όμως είχε τη μεγάλη φωτιά στα Κριεζά και για κάποιες ώρες ο δρόμος είχε κλείσει. Αν και όπως μου είπαν στην αστυνομία, όταν πήρα να ρωτήσω, ο δρόμος άνοιξε, οι αποκαρδιωτικές εικόνες που θα βλέπαμε μας απέτρεψαν και έτσι είπαμε να πάμε από Στύρα, που είχαμε αρκετά χρόνια να πάμε.

Τέσσερα μνημεία κοντά στο Ερεβάν!

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 9^ο
(συνέχεια από Ερεβάν, η “ροζ πόλη” των γλυπτών!)

10 Μαΐου 2024

Η επόμενη μέρα ξημέρωσε κι αυτή ηλιόλουστη (αν και τη φάγαμε κάποια στιγμή την καταιγιδούλα μας) και την αφιερώσαμε σε επισκέψεις σε μνημεία έξω από το Ερεβάν, αλλά όχι μακριά. Τα δύο από αυτά είναι στα ανατολικά της πόλης και τα άλλα δύο προς τα δυτικά.

Πήραμε το αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε. Μετά από περίπου 28χμ φτάσαμε. Είναι το χωριό Garni και στην άκρη του είναι το “Ιστορικό και Πολιτιστικό Μουσείο του Garni” που περιλαμβάνει εκτός των άλλων τον αναστηλωμένο Ελληνο-ρωμαϊκό ναό, ένα από τα πιο διάσημα και εντυπωσιακά μνημεία της περιοχής του Καύκασου. Πρόκειται για ναό που πιθανότατα κτίστηκε τον 1ο αι.μ.Χ. από το βασιλιά Τιριδάτη Α΄ ως ναός του Θεού Ήλιου Μιχρ. Όταν τον 4ο αι το βασίλειο έγινε Χριστιανικό ο ναός μετατράπηκε σε βασιλική θερινή κατοικία της Χοσροβιντουχτ, αδελφής του Τιριδάτη Γ΄ και έτσι γλύτωσε την καταστροφή μέχρι το 1679, που καταστράφηκε από σεισμό. Στη δεκαετία του 1970 άρχισαν ανασκαφές και τότε αναστηλώθηκε κι αυτός.

Σουρουπώνει στο Μαρμάρι!

 20 Ιουλίου 2024

Μαρμάρι στη Νότια Εύβοια

Οι μόνιμες εκθέσεις του «ΠΙΛ-ΠΟΥΛ»!

 26 Μαρτίου 2023

 

Μετά την επίσκεψη στις δύο περιοδικές εκθέσεις (Συνθέσεις στον Κύβο! και Βασίλης Σίμος: «Μια ματιά πίσω», έργα 1954-2014!), πήγαμε να ρίξουμε μια ματιά στις δύο μόνιμες εκθέσεις, στο ίδιο κτίριο.

Ερεβάν, η “ροζ πόλη” των γλυπτών!

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 8^ο

(συνέχεια από Ένα–σταν στην Ευρώπη!)

 

9 Μαΐου 2024

 

 
Ξημέρωσε η 9^η Μαΐου. Το 1945, εκείνη τη μέρα υπογράφηκε το σύμφωνο παράδοσης της Γερμανίας στους Σοβιετικούς και τυπικά έληξε ο Β΄Π.Π. Η μέρα γιορταζόταν σαν «Η Ημέρα της Νίκης» στην ΕΣΣΔ και συνεχίζει να γιορτάζεται στις περισσότερες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες (εξαίρεση αποτελούν οι τρεις χώρες της Βαλτικής, ενώ στην Ουκρανία γιορτάζεται με ένα πιο «λάϊτ» περιεχόμενο).
Έτσι και στην Αρμενία. Η μέρα αυτή είναι αργία για πολλές υπηρεσίες 

Ένα –σταν στην Ευρώπη!

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 7^ο

(συνέχεια από Στο δρόμο για μια Αρμένικη επίσκεψη!)

 

8 Μαΐου 2024

 

 
-Ξέρεις πως υπάρχει ένα –σταν στα όρια Ευρώπης-Ασίας και μάλιστα από τους περισσότερους θεωρείται πως ανήκει στην Ευρώπη;
--σταν στην Ευρώπη;
-Και όμως ναι. Είναι το Χαγιαστάν.
-Τι είναι τούτο πάλι;
-Δεν ξέρεις; Και εγώ μέχρι πριν λίγο δεν ήξερα. Και μάλιστα είχα πάει και δεν ήξερα πως αυτό ήταν το Χαγιαστάν Νόμιζα απλά πως είχα πάει στην Αρμενία. Γιατί το Χαγιαστάν είναι η Αρμενία για τους Αρμένιους.
 
Είμαστε στο συνοριακό σταθμό της Bavra, έχοντας περάσει εύκολα το Γεωργιανό κομμάτι.
Όμως, επειδή το αυτοκίνητο το έχουμε νοικιάσει στη Γεωργία υπάρχει μια διαδικασία για να περάσει στην Αρμενία. Τρεις μέρες τουλάχιστον πριν παραλάβουμε το αυτοκίνητο είχαμε ενημερώσει το γραφείο ενοικίασης πως θα πηγαίναμε και Αρμενία. Είχαν ετοιμάσει τα σχετικά έγγραφα στα Αρμένικα και τα ρώσικα, ένα πάκο χαρτιών αρκετών σελίδων και με αυτά τα έγγραφα φτάσαμε στο Αρμένικο φυλάκιο. Αφού περάσαμε τον έλεγχο διαβατηρίων έπρεπε να πάρουμε την άδεια εισόδου για το αυτοκίνητο από ειδικό γραφείο. Η γραφειοκρατική αυτή διαδικασία πήρε πάνω από ώρα με εμένα να υπογράφω, ούτε ξέρω πόσα χαρτιά και χωρίς επίσης να ξέρω τι υπογράφω μιας και όλα ήταν στα Αρμένικα, σε μια γραφή δηλαδή εντελώς ακατανόητη. Η υπάλληλος έκανε φιλότιμες προσπάθειες σε όσα αγγλικά ήξερε εκείνη και όσα ξέρω εγώ να μου δώσει να καταλάβω τι ήταν αυτά τα χαρτιά και με τα πολλά τελειώσαμε. Έπρεπε να κάνω και ασφάλεια. Σε άλλο κτίριο αυτό. Θα μέναμε 6 μέρες στην Αρμενία, αλλά το ελάχιστο ασφάλισης ήταν 23,00€ για 10 μέρες και αυτά σε δολάρια ή ευρώ (τα ρέστα ήταν ευρώ και Αρμένικα ντραμ). Τέλος καλό, όλα καλά. Ώρα να ξεκινήσει το οδικό μας ταξίδι στην Αρμενία.
 

Στο δρόμο για μια Αρμένικη επίσκεψη!

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 6^ο

(συνέχεια από Στα μέρη της Κολχίδας!)

 

7-8 Μαΐου 2024

 

 

Μετά από ένα μακρύ ταξίδι,

«η συμβιωτική περιπέτεια», μια βιβλιοπαρουσίαση!

 30 Ιουνίου 2024

 

 
Τελευταία μέρα του Ιούνη, τρίτη μέρα στην Κάρυστο και πάμε να παρακολουθήσουμε μια παρουσίαση βιβλίου. Μα που αλλού; Στη Χόβολη βέβαια! Στη φιλόξενη και καλόγουστη αυλή της.

Στα μέρη της Κολχίδας!

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 5^ο

(συνέχεια από Στη Batumi Boulevard…..υπό βροχή!)

 

6-7 Μαΐου 2024

 

Κάποτε στον Ορχομενό της Βοιωτίας βασίλευε ο Αθάμαντας. Παντρεύτηκε τη θεά Νεφέλη και έκανε μαζί της τον Φρίξο και την Έλλη. Όμως τη χώρισε και παντρεύτηκε την Ινώ. Αυτή με δόλιο τρόπο τον έπεισε να θυσιάσει τα παιδιά της Νεφέλης για να ξανακαρπίσει, τάχα, η γη. Η Νεφέλη όμως πρόλαβε και έστειλε ένα κριάρι με χρυσό μαλλί να πάρει τα παιδιά. Το ταξίδι τους ήταν μακρινό και πάνω από τα στενά που ενώνουν το Αιγαίο με την Προποντίδα η Έλλη έπεσε και πνίγηκε. Από τότε τα στενά τα είπανε Ελλήσποντο. Ο Φρίξος έφτασε με το χρυσόμαλλο κριάρι στη μακρινή Κολχίδα, στην άλλη άκρη της Μαύρης Θάλασσας (Εύξεινου Πόντου), όπου ο βασιλιάς Αιήτης τον καλοδέχτηκε δίνοντάς του για γυναίκα την κόρη του Χαλκιόπη. Ο Φρίξος θυσίασε το κριάρι και χάρισε το χρυσόμαλλο δέρας (την προβιά του δηλ.) στον Αιήτη. Αυτός το κρέμασε σε μια βελανιδιά στο δάσος του θεού Άρη και έβαλε έναν ακοίμητο δράκο να το φυλάσσει.
Αυτός είναι ο μύθος του «Χρυσόμαλλου Δέρατος».
Έχουμε όμως άλλον ένα μύθο, που συνδέεται όπως θα δούμε με την περιοχή που βρισκόμασταν.
Έχουμε και λέμε λοιπόν. Στην Ιωλκό της Θεσσαλίας ήταν βασιλιάς ο Αίσονας, τον οποίο με κάποιο τρόπο ανέτρεψε ο ετεροθαλής αδερφός του Πελίας (όπως βλέπουμε χαμός γινόταν με τα σόγια και τότε). Ο Αίσονας είχε στείλει το μικρό γιό του Ιάσωνα στο Πήλιο για να τον αναθρέψει ο Κένταυρος Χείρωνας, που του δίδαξε την ιατρική (Ιάσων=αυτός που θεραπεύει). Όταν ο Ιάσωνας μεγάλωσε γύρισε να διεκδικήσει το θρόνο από τον θείο του. Πηγαίνοντας έχασε το ένα του σανδάλι. Όταν τον είδε ο Πελίας, που ένας χρησμός έλεγε πως πρέπει να φοβάται τον μονοσάνδαλο, φοβήθηκε και προσπάθησε να τον ξεφορτωθεί με την υπόσχεση πως αν του έφερνε το χρυσόμαλλο δέρας από την Κολχίδα θα του παρέδιδε το θρόνο. Ο Ιάσωνας μαζεύει την αφρόκρεμα των Ελλήνων ηρώων, αναθέτει σε ένα μεγάλο ναυπηγό, τον Άργο να του φτιάξει ένα καράβι, που το ονόμασε Αργώ και ξεκίνησε. Μετά από πολλές περιπέτειες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αλλά και στην Κολχίδα τα καταφέρνει με τη βοήθεια της Μήδειας, της μάγισσας κόρης του Αιήτη, που τον ερωτεύτηκε. Έτσι γύρισε και πάλι μετά από περιπέτειες, στην Ιωλκό. Το τι έγινε από εκεί και πέρα και τι έγινε ανάμεσα στον Ιάσωνα και τη Μήδεια είναι θέματα άλλων μύθων, που δεν μας ενδιαφέρουν εδώ.
Αυτός είναι λοιπόν ο μύθος της Αργοναυτικής Εκστρατείας η οποία και εκφράζει αλληγορικά τη δεύτερη ιστορική μεγάλη αποίκηση των Ελλήνων στον Εύξεινο Πόντο.
Πως όμως συνδέονται οι δύο αυτοί μύθοι με την περιοχή της δυτικής Γεωργίας; Απλά εκεί βρισκόταν η Κολχίδα.
Η Κολχίδα ήταν ένα αρχαίο βασίλειο, στη σημερινή δυτική Γεωργία, στα ανατολικά παράλια του Ευξείνου Πόντου και νότια του Καυκάσου. Γεωγραφικά, η περιοχή περιλαμβάνει τις περιοχές της σημερινής Αμπχαζίας και του Μπατούμι (αρχ.: Βάθυς) στη δυτική Γεωργία, και της Ριζούντας στην Τουρκία.
Στην περιοχή αυτή και κυρίως στα πιο ορεινά, στην περιοχή Σβανέτι είναι γνωστό πως υπάρχουν κοιτάσματα χρυσού στις πετρώδεις περιοχές αλλά και στα ρυάκια. Οι ντόπιοι συνήθιζαν (μέχρι και πριν λίγες δεκαετίες) να βυθίζουν προβιές μέσα στα ρυάκια για να παγιδεύουν τα ψήγματα χρυσού, φτιάχνοντας έτσι «χρυσές προβιές». Αυτή η τεχνική, που εφαρμόζεται εδώ και χιλιάδες χρόνια, οδηγεί τους γεωλόγους και τους ιστορικούς στο συμπέρασμα ότι η περιοχή είναι η ίδια περιοχή με την αρχαία Κολχίδα που αναφέρεται στον μύθο με το χρυσόμαλλο δέρας.
Οι αποικισμοί ως γνωστό είχαν κατά κύριο λόγο πολιτικά, δημογραφικά και κυρίως οικονομικά κίνητρα (εμπόρειο). Η ύπαρξη χρυσού στην περιοχή και η αναζήτηση των μυστικών εξόρυξης (προβιές γεμάτες με ψήγματα χρυσού) κάνουν σοβαρό το ενδεχόμενο ο μύθος του Ιάσονα και των Αργοναυτών να βασίζεται σε αληθινή αποστολή των αρχαίων με αυτό το σκοπό.
 

Κοιλαδογέφυρα μεγάλων διαστάσεων!

 20 Ιουνίου 2024

 

Ήταν περασμένες 6 το απόγευμα σαν έφτασε το πλοίο από τα Κύθηρα στη Νεάπολη Λακωνίας και πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι μας.
Ψάχνοντας για κάτι ενδιαφέρον στο δρόμο για μια μικρή στάση, το μάτι μου έπεσε σε κάτι που φαινόταν σημαντικό.
Αρκετά κοντά στην Τρίπολη είναι ένα χωριό, που λέγεται Μάναρη ή Μάναρι, από το οποίο περνά το ομώνυμο ρέμα στο βάθος ρεματιάς, που όμως το τρένο της γραμμής Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα έπρεπε να περάσει.

Μια Αράχωβα και η Ακρόπολη των Αθηνών!

 11 Ιουνίου 2024

 

 
Το θερμόμετρο έδειχνε 39^ο C όταν φύγαμε από την Αθήνα. Ο «πρώιμος» καύσωνας του Ιουνίου στο φόρτε του και εμείς φεύγουμε για λίγες μέρες σε ένα νησί που χρόνια θέλουμε να πάμε. Επιτέλους «θα βρούμε τα Κύθηρα»! Επειδή το καράβι θα έφευγε από τη Νεάπολη Λακωνίας νωρίς το επόμενο πρωί και για να μην έχουμε το άγχος να «μη χάσουμε το πλοίο της γραμμής», είχαμε κλείσει μια βραδιά σε ξενοδοχείο της Νεάπολης.
Το ταξίδι μέχρι τη Νεάπολη είναι περίπου 350χμ και πάνω από 4.30 ώρες. Είπαμε να το σπάσουμε με μια στάση για ξεκούραση και φαγητό. Ψάχνοντας στο χάρτη κατά μήκος της διαδρομής εντόπισα ένα χωριό από το οποίο έχουμε περάσει απ’ έξω 2-3 φορές, αλλά δεν είχαμε μπει ποτέ μέσα. Μια μικρή λοιπόν παράκαμψη και φτάσαμε στα 950μ υψόμετρο.

Στη Batumi Boulevard…..υπό βροχή!

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 4^ο

(συνέχεια από Εκεί που γεννήθηκε ο «Πατερούλης»!)

 

6 Μαΐου 2024

 

 
Ξημέρωσε η Δευτέρα του Πάσχα, βροχερή δυστυχώς.
Το προηγούμενο βράδυ της Κυριακής του Πάσχα, που φτάσαμε στο ξενοδοχείο, ο ξενοδόχος μας υποδέχτηκε με ένα μπουκάλι γεωργιανό κρασί και ένα Paska.

Εκεί που γεννήθηκε ο «Πατερούλης»!

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 3^ο

(συνέχεια από Tbilisi, η πρωτεύουσα του Sakartvelo! 2)

 

5 Μαΐου 2024

 

 

Ξημέρωσε η Κυριακή του Πάσχα. Μέρα βαριά από σύννεφα αλλά προς το παρόν μόνο με κάτι ψιχάλες.

Μετά το πρωινό, φορτώσαμε και ξεκινήσαμε για τα δυτικά. Προορισμός μας το Βατούμ (Μπατούμι για τους ντόπιους) στις ανατολικές ακτές της Μαύρης θάλασσας περίπου 370χμ δρόμος.

Είχαμε όμως να κάνουμε μια στάση. Αυτή ήταν η πόλη Γκόρι, γύρω στα 86χμ δυτικά της Τυφλίδας. Μια πόλη με περίπου 48000 κατοίκους, μακριά ιστορία και γενέτειρα μιας από τις σημαντικότερες, όσο και αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20^ου αι. του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι, γνωστότερου σαν Ιωσήφ Στάλιν (1878-1953), γνωστού επίσης και σαν «ο Πατερούλης».

Tbilisi, η πρωτεύουσα του Sakartvelo! 2

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 2^ο

(συνέχεια από Tbilisi, η πρωτεύουσα του Sakartvelo! 1)

 

3-4 Μαΐου 2024

 

 

Το κεντρικότερο σημείο της πόλης της Τυφλίδας θα λέγαμε πως είναι η κυκλική πλατεία Ελευθερίας. Από αυτήν ξεκινούν έξι δρόμοι, μεταξύ των οποίων είναι και η λεωφόρος Shota Rustaveli, που πήρε το όνομά της από τον μεγάλο Γεωργιανό ποιητή του 12ου αιώνα Σότα Ρουσταβέλι (1172-1216), που ήταν συγγραφέας του έπους Vepkhvistqaosani που συχνά χαρακτηρίζεται ως εθνικό ποίημα της Γεωργίας. Είναι η κεντρικότερη λεωφόρος της πόλης, μιας και στις δύο πλευρές της βρίσκονται μερικά από τα σημαντικότερα κτίρια και ιδρύματά της. Ένα από αυτά είναι το Γεωργιανό κοινοβούλιο και ένα άλλο το κτίριο της Όπερας και Μπαλέτου, καθώς και διάφορα μουσεία.

Tbilisi, η πρωτεύουσα του Sakartvelo! 1

2024-Road Trip σε Γεωργία και Αρμενία, μέρος 1^ο

2 Μαΐου 2024

 

Τι σχέση μπορεί να έχουν ο Νώε, ο Προμηθέας και ο Φρίξος; Απλά και οι τρεις σχετίζονται μυθολογικά, με τον ένα ή άλλο τρόπο, με την ευρύτερη περιοχή του Καυκάσου, της μεγάλης οροσειράς ανάμεσα στην Ευρώπη και την Ασία, ανάμεσα στη Μαύρη θάλασσα και την Κασπία, της οροσειράς με τα ψηλότερα βουνά της Ευρώπης.

Ήταν καιρός που σχεδίαζα ένα ταξίδι σε αυτή την περιοχή. Ήρθε αυτή η ώρα και ξεκίνησα το ψάξιμο. Ο αρχικός σχεδιασμός περιλάμβανε τη Γεωργία, την Αρμενία και το Αζερμαϊτζάν, μιας και η Aegean είχε απευθείας πτήσεις και με τις τρεις πρωτεύουσες. Για αρχή έκλεισα τα εισιτήρια ξεκινώντας από το Μπακού και αφήνοντας το Ερεβάν για το τέλος μιας και οι σχέσεις του Αζερμαϊτζάν με την Αρμενία είναι εχθρικές και δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ τους. Έτσι θα έβαζα τη Γεωργία στη μέση, που οι σχέσεις της με τις δύο άλλες χώρες είναι καλές. Η κράτηση περιλάμβανε Αθήνα-Μπακού και Ερεβάν-Αθήνα με ενδιάμεση πτήση άλλης εταιρείας Μπακού-Τυφλίδα. Και άρχισε η δουλειά για τον σχεδιασμό του ταξιδιού. Λίγο καιρό μετά έρχεται ένα μήνυμα από την Aegean, που ούτε λίγο ούτε πολύ μας λέει πως λόγω αλλαγής του σχεδιασμού των δρομολογίων της καταργεί το δρομολόγιο για Μπακού. Άντε πάλι από την αρχή.

Πανόραμα Γκουνταούρι!

 16 Μαΐου 2024

 

 

Στον «Στρατιωτικό δρόμο», που συνδέει τη Γεωργία με τη Ρωσία μέσα από τον Καύκασο και σε υψόμετρο που ξεπερνά τα 2000μ. βρίσκεται το Γκουνταούρι (Gudauri) με το χιονοδρομικό του κέντρο.

Διεθνής Ημέρα Μουσείων!

 17 Μαΐου 2024

Γεωργία-Τυφλίδα, Ιστορικό Μουσείο. Εκθέματα της κλασσικής εποχής

Το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM), επιθυμώντας να αναδείξει το ρόλο των Μουσείων στη σύγχρονη κοινωνία, όρισε από το 1977 τη 18η Μαΐου ως Διεθνή Ημέρα Μουσείων. Το μήνυμα αυτής της επετείου είναι «να γίνουν τα Μουσεία φορείς πολιτισμικών ανταλλαγών, με σκοπό την ανάπτυξη της μόρφωσης και της αμοιβαίας κατανόησης, τη συνεργασία και την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς». Η είσοδος στα μουσεία είναι ελεύθερη.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/29

Χρόνια πολλά!

 Ευχόμαστε σε όλους καλές γιορτές 

με υγεία και τα χαμόγελα όσων αγαπάτε και σας αγαπούν γύρω σας!

Χρόνια πολλά!

Ένα "Peristeri" στο Περιστέρι!

 26 Απριλίου 2024

 

 

Στην μικρή τριγωνική πλατεία της συμβολής των οδών 25ης Μαρτίου, Παναγή Τσαλδάρη και Κώστα Βάρναλη στο Περιστέρι Αττικής

Αιγές, η Βασιλική Μητρόπολη των Μακεδόνων!

Ανοιξιάτικο ταξίδι στην Ημαθία και την Πέλλα, μέρος 2ο

(συνέχεια από Αναζητώντας τις ανθισμένες ροδακινιές!)

 

22 Μαρτίου 2024

 

 

Τρίτη και τελευταία μέρα στην Ημαθία, ξεκινήσαμε με τη Βεργίνα.

Ήταν το 1977, όταν η μικρή αυτή κωμόπολη της Ημαθίας γινόταν παγκόσμια γνωστή, μετά από την ανακάλυψη των ασύλητων βασιλικών τάφων από τον αρχαιολόγο Μανόλη Ανδρόνικο (1919-1992). Ο ένας από αυτούς ταυτίστηκε με αυτόν του Φίλιππου Β΄, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Τα ερείπια του εντυπωσιακού ανάκτορου και το θέατρο σε συνδυασμό με τους τάφους «φώναζαν» ΑΙΓΕΣ.

Ο Ανδρόνικος διατύπωσε την πεποίθηση του πως εκεί ήταν οι αρχαίες Αιγές, η πρώτη πρωτεύουσα του Μακεδονικού βασιλείου.. Αν και υπάρχουν αντίθετες απόψεις, οι ανασκαφές που συνεχίστηκαν και από τον ίδιο, αλλά και μετά το θάνατό του δείχνουν να επαληθεύουν τις απόψεις του. Εκτός των Βασιλικών τάφων ανακαλύφθηκαν τα ερείπια μιας ολόκληρης και περίλαμπρης πόλης.

Χρήστος Μποκόρος: «Ύλης Μνήμη»!

 22 Μαρτίου 2024

 

 
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μας στο Πολυκεντρικό Μουσείο Αιγών, στη Βεργίνα Ημαθίας, στον τελευταίο χώρο πριν την έξοδο, που χρησιμοποιείται για περιοδικές εικαστικές εκθέσεις

Γαλαξίδι, της ναυτοσύνης!

Τρεις ανοιξιάτικες μέρες στη Φωκίδα, μέρος 2^ο

(συνέχεια από Τριζόνια, μια στάλα ομορφιάς στον Κορινθιακό!)

 

18-19 Απριλίου 2023

 

Το Γαλαξίδι βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του Κορινθιακού κόλπου, περίπου 70χμ ανατολικά της Ναυπάκτου και περίπου 30χμ νότια της Άμφισσας, στη δυτική πλευρά του κόλπου της Ιτέας.

Η περιοχή χαρακτηρίζεται από συνεχή παρουσία με σημαντικά ευρήματα ήδη από τη Πρωτοελλαδική περίοδο. Κατά την περίοδο της αρχαιότητας, κατοικήθηκε από τους Οζολούς ή Εσπέριους Λοκρούς τον 8ο αιώνα π.Χ. Στη συγκεκριμένη θέση υπήρχε η αρχαία πόλη Χάλειον, που ήταν μια σημαντική πόλη με ιερό του Απόλλωνα και κάτοικους που ασχολούνταν κυρίως με τη ναυτιλία και συνεπώς με το εμπόριο.

Η «Κόρη της Βέροιας»!

 21 Μαρτίου 2024

 

Μέσα στο πάρκο-πλατεία Εληάς στη Βέροια υπάρχει, εκτός των άλλων, ένα εντυπωσιακό μπρούτζινο άγαλμα, μια γυμνής γυναίκας χωρίς χέρια. Πρόκειται για έργο του Βεροιώτη ζωγράφου και γλύπτη Θωμά Βαφείδη και έγινε το 1983 (περισσότερα για το έργο εδώ).  

Πρόκειται για αντίγραφο, σε μεγέθυνση, αρχαίου αγαλματιδίου, που βρέθηκε στη Βέροια το 1909 και βρίσκεται στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου (περισσότερα εδώ).

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας