Tussen de vlagen door probeer ik bij te blijven met lezen maar moet nog veel inhalen. De vakantie is in bijna in zicht en dat betekent meer tijd, meer tijd om te lezen en het naaimachientje te laten draaien, wat kijk ik daar weer naar uit.
Niet alleen ik moet op mijn plooi komen zoals ze dat zeggen maar ook een klein duifje dat ik gisteren vond langs de weg. Ik zag het beestje liggen , het deed zijn best om tegen de stoeprand te raken, weg van de auto's. Ik kon het diertje daar niet aan zijn lot overlaten en nam het mee naar huis. Ik gaf het water en broodkruimels en hoopte dat het op krachten zou komen. Deze ochtend zat het nog steeds op hetzelfde plekje en het leek al een stuk beter dan gisteren. Omdat ze deze nacht onweer voorspellen, zit het nu lekker binnen in het tuinhuis. Ben benieuwd, nu maar hopen dat het diertje aansterkt en snel zijn vleugeltjes leert gebruiken om de wijde wereld in te vliegen.