Svoboda | Graniru | BBC Russia | Golosameriki | Facebook
Transfiguration pending
Ir al contenido

Monche

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Un monche cristiano.

Un monche (de l'occitano <monge)[1] ye una persona que vive en ascetismo por razons relichiosas, ya sia solo u con atros monches fendo parte d'una congregación. A más d'en o cristianismo se troba monches en atras relichions como o budismo, o khainismo, l'hinduismo, o taoísmo, etc.

Seguntes o suyo modo de vida, os monches se pueden clasificar en cenobitas os que viven en monesterios, eremitas os que viven en ermitas y santuarios que tienen a cudiau suyo, y anacoretas os que viven alpartaus de tot y adedicaus a l'oración y a penitencia.

En o cristianismo catolico, os monches cenobitas viven organizaus baixo reglas d'entre as que en ye principal por lo antigas y por haber serviu de base a atras reglas desenvolicadas dimpués a Regla de Sant Agostín, feita por Sant Agostín d'Hipona y que daría la orden mendicant agostina, y a Regla de Sant Benedet, escrita por Sant Benedet de Nursia en o sieglo VI, y que daría paso a la orden monastica benedictina.

Seguntes a Regla de Sant Benedet, os monches pueden estar cenobitas, eremitas, sarabaítas y chirovagos, d'entre os quals os dos primers tipos viven conformes con normas y votos y os dos zaguers viven sin obedencias y a costa d'os primers.[2] En o catolicismo, os monches que pertenecen a bella orden mendicant reciben o nombre de «flaires».

Ditos y mazadas

[editar | modificar o codigo]
  • «u todos monches u todos canonches»[3]

Se veiga tamién

[editar | modificar o codigo]

Enlaces externos

[editar | modificar o codigo]

Referencias

[editar | modificar o codigo]
  1. (es) Francho Nagore Laín: Vocabulario de la Crónica de San Juan de la Peña (versión aragonesa, s. XIV), Universidat de Zaragoza, 2021, ISBN 978-84-1340-315-1, p.313
  2. (es) JUST, Cassià M. Regla de San Benito con glosas para una lectura actual de la misma por el abad. Ediciones Monte Casino. Zamora, 1983. ISBN 84-85139-78-X
  3. (es) Pedro Arnal Cavero: Refranes, Dichos, Mazadas... En El Somontano Y Montaña Oscense, Prames, 2013, ISBN 978-8483213957, p.248