Val d'Acumuer

Val d'Acumuer
Mapa d'a val
Administración
Estau
País	Aragón
Comarca	Alto Galligo
Municipio	Samianigo
'
Cabecera	{{{cabecera}}}
Capital	Acumuer
Localidatz	{{{localidatz}}}
Chentilicio	{{{chentilicio}}}
Cheolochía
Acceso
Ríos	Río Aurín
Largaria
Orientación	Norte-Sud
Cheolochía
Tipo
Macizo	Pireneus
Mapa

A val d'Acumuer^[1] u val de l'Aurín ye una val pirenenca d'Aragón formada por o río Aurín y situada en a comarca uescana de l'Alto Galligo, en o municipio de Samianigo.

Fan parti d'ista val os lugars d'Isín, Asqués, Bolás, Asún y a suya capital, Acumuer. Actualment son toz despoblaus, fueras d'Acumuer. L'acceso a la val se fa dende Samianigo por Larrés, que ye a dentrada natural d'ista.

Cheograficament muga con o Sobremont por l'este, a lo sud con a Val Ancha, a l'ueste con a Garcipollera y a lo norte con a sierra d'a Partacua, estando a Penya Retona (2.764 m) o punto mas alto d'ista sierra y tamién a tuca mas alta d'a val. D'antis mas se dividiba o puerto d'Acumuer en as partidas de Plan d'Igués, Espedregueras, Cubilar Nuevo, A Canal, Canales, La Raya u Lera de Sede y Bucuesa.

A cabecera d'a val ye protechida, estando un puesto d'importancia comunitaria conoixiu como as Turberas d'Acumuer, con una superficie de 13 hectarias. A val remata en a punta Escarra (trifinio entre os municipios de Samianigo, Sallent y Canfranc) chunto a l'ibón de Bucuesa, naixedero d'o río Aurín. Amás 91 hectarias d'a ribera de l'Aurín tamién se troban protechidas como puesto d'importancia comunitaria, con selvas de pins, fabars y caixicars prou bien conservaus.

Por estar una val prou zarrada se i conservoron as suyas tradicions y identidat cultural, incluyida la luenga aragonesa, dica prencipios d'o sieglo XX. L'aragonés d'a val d'Acumuer ye mes pareixiu a l'aragonés d'a Tierra de Biescas y d'o Sobremont que no a l'aragonés chaqués.

Entre l'anyo 1979 y os anyos 1990 se quitó gas natural d'os chacimientos que bi heba en ista val, amán d'Isín, estando os mas importants d'Aragón. Dende que s'acotoló o gas istos chacimientos s'han feito servir como almagazens naturals de gas.