Svoboda | Graniru | BBC Russia | Golosameriki | Facebook
Ir al contenido

Ignacio Ara

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Ignacio Ara
Información personal
Naixencia 29 d'abril de 1909
Sigüés, Chacetania, Provincia de Zaragoza.
Muerte 18 de mayo de 1977
Buenos Aires, Archentina)
Embote O catedratico.[1]
Esporte Boxeyo
Disciplina Peso meyo y pesau.
Profesional en 1926 - 1947
Retirata 1947
Premios
Millor boxiador espanyol de l'anyo 1932, 1934, 1943 y 1945 seguntes ESPABOX.[2]
Títols
Campión d'Espanya de Boxeyo de peso medio
Campión d'Europa de Boxeyo de peso semi pesado
191 combates- 150 victorias (65 KO)- 21 derrotas (0 KO) - 20 nulos

Ignacio Ara Lasaosa, naixito de Sigüés, Chacetania en a Provincia de Zaragoza o 29 d'abril de 1909 y muerto en Buenos Aires, Archentina o 18 de mayo de 1977, fue un boxiyador aragonés que estió campión d'Espanya, campión d'Europa y 3 vegatas aspirant a o títol mundial d'o peso meyo y considerato un d'os millors boxiadors aragoneses y espanyols de siempre y o millor dica l'aparición de Perico Fernández. Aunque nomás bi ha domentaus 191 combates se creye que fació mas de 240, seguntes atros mas de 300,[1] en os que garra vegata perdió por KO y si muitas descalificacions por golpes baixos.

Biografía[editar | modificar o codigo]

Dende nino fue a vivir a Francia a la localidat de Maule-Lextarre, a on su pai teneba treballo en una interpresa de zapatos y yera l'encarregau. Mientres a I Guerra Mundial a familia torna a Aragón y vive en Chaca a on un yayo d'él teneba una talabardería. Una vegata acabata a guerra tornoron a vivir a Francia, y ell aconsiguió un treballo en l'Hotel Point—Neuf de París, o poco tiempo que li deixaba o suyo treballo o aproveitaba ta anar a un frontón a on conoxió a Paulino Uzcudún y Isidoro Gaztañaga que iban o mesmo chimnasio. Un diya Ignacio acompanyó a Gaztañaga a un combate en Sant Sabastián y sin de querer Ignacio terminó debuntando como boxiador contra l'italiano Ambrosini a qui ganó en o primer asalto con ropa que no era d'él, un guants, un calzón y unas botas, tot grandizo ta ell. Dimpués d'iste debut ganó os 36 combates siguients y no podió luitar por o títol espanyol porque Ricardo Alis o gran campión espanyol d'a suya categoría en ixas envueltas, no quereba luitar con ell. Dimpués d'una estada en Francia fue a luitar a Gran Bretanya, Estaus Unius a on fació os suyos combates en l'Olimpia Boxing Hall de Nueva York y zaguerament a Cuba y Mexico. Dimpués torna a Nueva York y luita en o Madison Square Garden. Una vegata establita a II Republica torna a Espanya ta luitar con Ricardo Alis en as Fiestas d'o Pilar, pero no podió ser y luito con Alis en Sant Sabastían pero sin de opción ta aconseguir o títol espanyol, Ignacio li guanyó por KO en o primer asalto.

O suyo enterreco ye en o famoso fosal de La Chacarica en Buenos Aires chunto a Luis Angel Firpo y atros famosos boxiadors d'Archentina.[3]

Honors[editar | modificar o codigo]

En Zaragoza tién dedicata a la suya memoria una calle, y en a suya localiat natal, Sigües, dende l'anyo 2020 se organiza o Trofeu Expabox-Ignacio Ara.[4]

Referencias[editar | modificar o codigo]

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]