Svoboda | Graniru | BBC Russia | Golosameriki | Facebook
Ir al contenido

Natalia Ginzburg

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Natalia Ginzburg
Natalia Ginzburg con Sandro Pertini.
Natalia Ginzburg con Sandro Pertini.
Información personal
Naixida o: 14 de chulio de 1916
Naixida de: Palermo (Sicilia)
Muerta o: 7 d'octubre de 1991
Muerta en: Roma
Ocupación: Escritora
Casada con: Leone Ginzburg (1938-1944)
Gabriele Baldini (1950-1969)
Fillos: Carlo Ginzburg

Natalia Levi u Natalia Ginzburg (por l'apellito d'o suyo primer marido), naxita de Palermo (Sicilia) o 14 de chulio de 1916 y muerta en Roma o 7 d'octubre de 1991, estió una escritora italiana.

Orichens familiars

[editar | modificar o codigo]

Natalia Levi yera naxita de Sicilia, encara que a suya familia yera orichinaria de Trieste, en o norte d'Italia. Su pai,Giuseppe Levi, yera un conoixito profesor unibersitario de Medicina, con ideyas politicas librepensadoras (estió engarcholato, con os suyos tres chirmans, por o faxismo de Mussolini), encara que a suya mai yera d'ideyas cristianas. Natalia s'educó en Torino, con una formación similar a las ideyas d'o suyo pai.

Faxismo y guerra

[editar | modificar o codigo]

En 1933 Natalia publicó o suyo primer cuento, I bambini.

En 1938 casó con Leone Ginzburg, intelectual italiano d'ideyas comunistas naixito en a Unión Sovietica, y o matrimonio se relaciona con os grupos antifaixistas que bi ha arredol d'a Editorial Einaudi en Torino (a on treballa Leone), encluyendo a Cesare Pavese.

En 1940, mientres a Segunda Guerra Mundial (y dica 1943) o Gubierno faixista desterró a Leone Ginzburg a un chicot lugar en os Abruzos, y Natalia i estió con o suyo marido. En 1942 publicó con pseudonimo a suya primera novela, La strada che va in città.

Leone Ginzburg morió torturato por a Gestapo en a garchola de Regina Coeli de Roma o 5 de febrero de 1944, y Natalia tornó ta Torino, encara ocupato por os alemans.

Dimpués d'a guerra, Natalia treballa en a editorial Einaudi. Asinas, en 1947 publicó a suya segunda novela, È stato così, con a cual recibió un premio literario.

En 1950, Natalia casó con o profesor universitario Gabriele Baldini, que fue nombrato director d'a delegación de l'Istituto Italiano di Cultura en Londres (Reino Uniu).

Dimpués de cuantas obras literarias, en 1963 recibió o Premio Strega por a suya obra Lessico familiare, y continó con una esitosa carrera literaria. Fació un chicot papel en una pelicula de Pier Paolo Pasolini.

En 1969 morió o suyo esposo Gabriele.

En 1984 recibió o Premio Bagutta

Natalia Ginzburg morió en Roma o 7 d'octubre de 1991.

  • 1942: La strada che va in città.
  • 1947: È stato così.
  • 1952: Tutti i nostri ieri.
  • 1957: Valentino.
  • 1957: Sagittario.
  • 1961: Le voci della sera.
  • 1962: Le piccole virtù.
  • 1963: Lessico famigliare.
  • 1970: Mai devi domandarmi.
  • 1973: Caro Michele.
  • 1974: Vita immaginaria.
  • 1983: La famiglia Manzoni.
  • 1984: La città e la casa.
  • 1990: Serena Cruz o la vera giustizia.

Predecesor:
Mario Tobino
Premio Strega
1963
Succesor:
Giovanni Arpino
Predecesor:
Giorgio Bassani
Premio Bagutta
1984
Succesor:
Francesca Duranti


Vinclos externos

[editar | modificar o codigo]