Svoboda | Graniru | BBC Russia | Golosameriki | Facebook
Ir al contenido

Pelegrinache

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Pelegrins en o camín de Sant Chaime, gravato alemán de l'anyo 1568.

Un pelegrinache u pelegrinación ye un viache ta un puesto considerato como sagrato por una relichión pa obtener os favors d'una divinidat u santo u augmentar l'autoconoixencia mientres a rota. As rotas d'os pelegrins a sobén creyan muita riqueza por o comercio y o trafego de personas y s'han convertito en una atracción pa o turismo moderno. Un pelegrín ye un viachero que visita cualque puesto sagrato, cuasi siempre por motivos relichiosos.

Etimolochicament pelegrín significa "extranchero", "expatriato" y a connotación relichiosa la prenió por a naturaleza d'os puestos por on se feba o pelegrinache. Dimpués o termin s'extendió a cualsiquier puesto destacato, como por eixemplo as casas d'os artistas pa os fans. Un eixemplo destacato d'este pelegrinache laico sería a casa d'Elvis Presley.

En a Europa cristiana d'a Edat Meya se distinguiban tres clases de pelegrins:

En o mundo musulmán o pelegrinache ta Meca se diz Al-hadjdj, que en l'aragonés d'os moriscos yera Alhach.[1]. Entre os aragonesismos trobaus en a obra de Mohamad Rabadán tenemos alhiche ("pelegrinache"), alhichar ("pelegrinar") y alhichantes ("pelegrins")[2].

Veyer tamién[editar | modificar o codigo]

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. Eduardo Vicente de Vera: El aragonés: Historiografía y Literatura, Zaragoza, Mira editores, 1992.pp 216.
  2. José Antonio Lasarte López: Poemas de Mohamad Rabadan Diputación General de Aragón, 1991 pp323.