Svoboda | Graniru | BBC Russia | Golosameriki | Facebook
Ir al contenido

Zeus

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Zeus
Ζεύς
Imachen idealizada de Zeus.
Imachen idealizada de Zeus.
'
Mitolochía: mitolochía griega
País: Antiga Grecia
Información personal
Residencia: Mont Olimpo
Pai: Cronos
Mai: Rea
Conchuche: Hera
Chirmans: Hestia, Hades, Hera, Poseidón, Deméter, Quirón.
Fillos: Ares, Atena, Apolo, Artemisa, Dionís, Hebe, Hermes, Heracles, Helena d'Esparta, Hefesto, Perseo, Minos y as musas.
Caracteristicas
Animal: L'aliga.
Mont: Olimpo
Simbolo: o lampedo y o caixico.

Zeus (en griego antigo Ζεύς Zeús) ye, en a mitolochía griega, un dios de qui se diz que ye o "pai d'os dioses y os hombres",[1] que gubernaba a os dioses d'o Mont Olimpo como un pai a una familia, de traza que mesmo qui no yeran os suyos fillos naturals se dirichiban a él como tal.[2] Yera o Rei d'os Dioses que supervisaba l'universo.[3] Yera o dios d'o cielo y o trueno. Os suyos atributos incluyen o lampedo, l'aliga, o toro y o caixico. Amás d'o suyo herencio indoeuropeu, o clasico Zeus "recolector de boiras" tamién obtenió bels rasgos iconograficos de culturas de l'antigo Orient Proximo, como o cetro. Zeus fue representau a sobén por os artistas griegos en dos poses: de piet, abanzando con un rayo devantau en a suya man dreita, y posau machestuosament.

Etimolochía

[editar | modificar o codigo]

O teonimo Zeus se remonta a un teonimo proto-indoeuropeu d'o que derivan bels cognatos en diferents luengas indoeuropeas: o chupiter d'a relichión romana, Tyr Zio d'a relichión escandinava y atros. Alavez, ye a continación griega d'un dios celeste sobirán d'a relichión proto-indoeuropea, exponent d'a primera función indoeuropea que describe Georges Dumézil.

Referencias

[editar | modificar o codigo]
  1. Hesiodo: Teogonía, 36-52.
  2. Homero: Iliada i.503?533.
  3. Que Zeus ye o rei d'o cielo ye un dito común a toz os hombres. (Pausanias ii.24.2.)