Іван Паўлавіч Пулюй

Іван Паўлавіч Пулюй
Іван Паўлавіч Пулюй
	укр.: Іван Павлович Пулюй
Дата нараджэння	2 лютага 1845
Месца нараджэння	Грымайліў, Цярнопальская акруга[d], Каралеўства Галіцыі і Ладамерыі, Аўстрыйская імперыя;
Дата смерці	31 студзеня 1918 (72 гады)
Месца смерці	Сміхаў[d], Чэхія;
Месца пахавання	могілкі Малвазінкі[d];
Грамадзянства	Аўстра-Венгрыя;
Род дзейнасці	фізік, мовазнавец, перакладчык, вынаходнік, выкладчык універсітэта, перакладчык Бібліі, пісьменнік, электратэхнік, мецэнат
Навуковая сфера	фізіка, электратэхніка і мецэнацтва[d]
Месца працы	Венскі ўніверсітэт; Чэшскі тэхнічны ўніверсітэт;
Альма-матар	Венскі ўніверсітэт; Універсітэт Страсбурга; Barbareum[d];
Навуковы кіраўнік	Аўгуст Кунт[d] і Viktor von Lang[d]
Член у	Навуковае таварыства імя Тараса Шаўчэнкі[d];
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іван Пулюй (укр.: Іва́н Пулю́й, ням.: Johann Puluj; 2 лютага 1845 — 31 студзеня 1918) — украінскі і аўстра-венгерскі фізік і электратэхнік, вынаходнік, арганізатар навукі, публіцыст, перакладчык Бібліі на ўкраінскую мову, грамадскі дзеяч. Прафесар і рэктар Нямецкай вышэйшай тэхнічнай школы ў Празе, Дзяржаўны саветнік па электратэхніцы Чэхіі і Маравіі. Сапраўдны член Навуковага таварыства імя Шаўчэнкі, ганаровы член Венскага электратэхнічнага таварыства. Ранні распрацоўшчык выкарыстання рэнтгенаўскага выпраменьвання для медыцынскай візуалізацыі. Яго ўклад быў у значнай ступені недаацэненым да канца XX стагоддзя.

Зноскі