Ілья Міхайлавіч Франк
Ілья Міхайлавіч Франк | |
---|---|
Дата нараджэння | 10 (23) кастрычніка 1908 |
Месца нараджэння | Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя |
Дата смерці | 22 чэрвеня 1990[1][2][…] (81 год) |
Месца смерці | Масква, СССР |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Бацька | Mikhail Frank[d] |
Род дзейнасці | фізік, выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | ядзерная фізіка |
Месца працы |
Фізічны інстытут АН СССР (1934—1940) Аб’яднаны інстытут ядзерных даследаванняў у Дубне (1957—1971) Інстытут ядзерных даследаванняў АН СССР (1971—1990) |
Навуковая ступень | доктар фізіка-матэматычных навук (1935) |
Навуковае званне |
прафесар, акадэмік АН СССР (1968) |
Альма-матар | Маскоўскі дзяржаўны ўніверсітэт (1930) |
Навуковы кіраўнік | Сяргей Іванавіч Вавілаў |
Член у |
|
Прэміі | |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ілья Міхайлавіч Франк (10 (23) кастрычніка 1908, Санкт-Пецярбург — 22 чэрвеня 1990, Масква) — савецкі фізік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (1958) за адкрыццё і інтэрпрэтацыю эфекту Чаранкова (сумесна з Чаранковым і Тамам), лаўрэат дзвюх Сталінскіх прэмій (1946, 1953) і Дзяржаўнай прэміі СССР (1971).
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся 10 (23) кастрычніка 1908 года ў Санкт-Пецярбургу.
Пасля заканчэння ў 1930 годзе Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта працаваў у Ленінградзе ў Дзяржаўным аптычным інстытуце ў прафесара А. Н. Цярэніна. З 1934 г. працаваў у Фізічным інстытуце імя Лебедзева АН СССР. У 1937 годзе пабраўся шлюбам з Элай Абрамаўнай Бейліхіс (1909—1960), родам з Харкава. У 1944 годзе стаў прафесарам МДУ.
У 1946 годзе абраны членам-карэспандэнтам, у 1968 годзе — акадэмікам АН СССР.
Памёр 22 чэрвеня 1990 года ў Маскве.
Навуковыя даследаванні[правіць | правіць зыходнік]
У 1934 Чаранкоў выявіў, што зараджаныя часціцы, праходзячы з вельмі вялікімі хуткасцямі скрозь ваду, выпускаюць святло. І. М. Франк і І. Я. Там далі тэарэтычнае апісанне гэтага эфекту, які адбываецца пры руху часціц у асяроддзі з хуткасцямі, якія перавышаюць хуткасць святла ў гэтым асяроддзі. Гэтае адкрыццё прывяло да стварэння новага метаду дэтэктавання і вымярэння хуткасці высокаэнергетычных ядзерных часціц. Гэты метад мае вялікае значэнне ў сучаснай эксперыментальнай ядзернай фізіцы.
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
- Дзве Сталінскія прэміі (1946, 1953),
- Дзяржаўная прэмія СССР (1971).
Зноскі
- ↑ Ilja Michailowitsch Frank // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Ilja Mikhajlovič Frank // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.
- ↑ NNDB — 2002.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Інфармацыя з сайта Нобелеўскага камітэта (англ.)
- Профіль Ільі Міхайлавіча Франка на афіцыйным сайце РАН
- Нарадзіліся 23 кастрычніка
- Нарадзіліся ў 1908 годзе
- Асобы
- Нарадзіліся ў Санкт-Пецярбургу
- Памерлі 22 чэрвеня
- Памерлі ў 1990 годзе
- Памерлі ў Маскве
- Пахаваныя на Увядзенскіх могілках
- Дактары фізіка-матэматычных навук
- Правадзейныя члены АН СССР
- Члены Акадэміі навук ГДР
- Члены РАН
- Члены АН СССР
- Лаўрэаты Сталінскай прэміі I ступені
- Лаўрэаты Сталінскай прэміі II ступені
- Лаўрэаты Дзяржаўнай прэміі СССР
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі паводле алфавіта
- Кавалеры ордэна Леніна
- Кавалеры ордэна Кастрычніцкай Рэвалюцыі
- Кавалеры ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга
- Кавалеры ордэна «Знак Пашаны»
- Узнагароджаныя медалём «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
- Лаўрэаты Сталінскай прэміі
- Вучоныя паводле алфавіта
- Выпускнікі МДУ
- Фізікі СССР
- Фізікі Расіі
- Фізікі XX стагоддзя
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па фізіцы
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі з СССР
- Узнагароджаныя Залатым медалём імя С. І. Вавілава
- Супрацоўнікі ДАІ імя С. І. Вавілава