Свантэ Стурэ
| Свантэ Стурэ | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| шведск.: Svante Sture | |||||||
 | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне |
1460[1][2] |
||||||
| Смерць |
2 студзеня 1512[1] |
||||||
| Бацька | Nils Bosson Sture[d][1] | ||||||
| Маці | Britta Carlsdotter Bonde[d] | ||||||
| Жонка | Метэ Дзір[1] і Iliana Erengislesdotter av Geddeholm, heiress of Ulvåsa manor[d] | ||||||
| Дзеці | Стэн Стурэ Малодшы | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Свантэ Нільсан Стурэ (каля 1460 — 2 студзеня 1512) — рэгент Швецыі ў эпоху распаду Кальмарскай уніі, з 21 студзеня 1504 года.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Бацька Свантэ належаў да роду Стурэ толькі па маці і даводзіўся блізкім сваяком Карлу VIII. Быўшы адным з галоўных прыхільнікаў Стурэ Старэйшага, ён вырашыў зыход бітвы пад Брункебергам, калі былі разбіты войскі дацкага караля Крысціяна II, што прынесла яму вялікую славу ў Швецыі. Памёр у 1494 годзе.
Свантэ Нільсан камандаваў у 1495 годзе войскамі, пасланымі супраць рускіх да Выбарга, і выцесніў апошніх з Фінляндыі, але затым самавольна пакінуў армію і зноў заняў месца ў дзяржаўным савеце, дзе выступіў заўзятым праціўнікам рэгента Стурэ Старэйшага.
Прымірыўшыся з апошнім, Свантэ Нільсан удзельнічаў у мецяжы 1501 года супраць дацкага караля Ганса. Пасля смерці Стурэ Старэйшага ён быў абраны рэгентам і ў саюзе з ганзейскімі гарадамі давёў да канца вайну з Даніяй на сушы і на моры.
Пасля яго смерці ў 1512 годзе рэгентам быў абраны яго сын Стэн Стурэ Малодшы.
