З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Шведска-нарвежская вайна — вайна Швецыі супраць Нарвегіі з мэтай прымусіць яе прызнаць шведска-дацкі дагавор ад 14 студзеня 1814 г. (гл. Кільскія мірныя дагаворы 1814). Ваенныя дзеянні пачаліся 28 ліпеня на моры і 30 ліпеня (па іншых даных — 26 ліпеня) на сушы уварваннем ў паўднёва-ўсходнюю Нарвегію шведскіх войскаў (45 тыс. чал.) На чале з Ж. Б. Бернадотам. Нарвежская армія (33 тыс. чал.) з баямі адышла за раку Глома. 14 жніўня было заключана перамір’е і Моская канвенцыя 1814, якое зафіксавала ўмовы прызнання Нарвегіяй уніі са Швецыяй; пацверджанне гэтага нарвежскім стортынгам (20 кастрычніка 1814) юрыдычна азначала заканчэнне вайны.
- Alin O. Bidrag till Mosskonventionens historia // Historisk Tidskrift. — Stockholm. 1897.
- Skeje J. Norges forsvars historie. — Oslo, 1953.
- Wikander J. G. Öfversikt öfver Sveriges krig under 1800-talet. — Stockh., 1916.
- Weibull J. Carl Johan och Norge 1810—1814. — Lund-Oslo, 1957.
|
---|
1800— 1809 | |
---|
1810— 1819 | |
---|
1820— 1829 | |
---|
1830— 1839 | |
---|
1840— 1849 | |
---|
1850— 1859 | |
---|
1860— 1869 | |
---|
1870— 1879 | |
---|
1880— 1889 | |
---|
1890— 1899 | |
---|
Слоўнікі і энцыклапедыі
|