rzeka

rzeka (Polnisch)

Substantiv, f

	Singular	Plural
Nominativ	rzeka	rzeki
Genitiv	rzeki	rzek
Dativ	rzece	rzekom
Akkusativ	rzekę	rzeki
Instrumental	rzeką	rzekami
Lokativ	rzece	rzekach
Vokativ	rzeko	rzeki

Worttrennung:

rze·ka, Plural: rze·ki

Aussprache:

IPA: [ˈʒɛka], Plural: [ˈʒɛci]

Hörbeispiele:  rzeka ^(Info)

Bedeutungen:

[1] Geografie: Fluss

[2] übertragen: eine große Menge einer Flüssigkeit; Fluss

[3] übertragen: eine große Anzahl an Personen oder Objekten, die sich in eine Richtung bewegen; Strom

Abkürzungen:

[1] rz.

Synonyme:

[2] potok, strumień, struga

Vergrößerungsformen:

[1] rzeczka

Oberbegriffe:

[1] ciek, prąd, woda

[2] ogrom

[3] ilość

Unterbegriffe:

[1] dopływ

Beispiele:

[1] „Nad pewną piękną i wielką rzeką stoi pewne miasto, nie bardzo wielkie i nie bardzo małe, nie bardzo piękne i nie bardzo brzydkie.“

An einem gewissen schönen und großen Fluss steht eine gewisse Stadt, eine nicht besonders große und nicht besonders kleine, nicht besonders schöne und nicht besonders hässliche.

Redewendungen:

[1] w dół rzeki – flussabwärts

[1] w górę rzeki – flussaufwärts

Sprichwörter:

[1] nie można wejść dwa razy do tej samej rzeki

[1] nie pchaj rzeki, sama płynie

Charakteristische Wortkombinationen:

[2] rzeka krwi, rzeka łez, rzeka wódki

[3] rzeka ludzi, rzeka samochodów

Wortbildungen:

[1] rzeczny

[1] powieść rzeka

Übersetzungen

 [1] Geografie: Fluss

Deutsch: Fluss m

 [2] übertragen: eine große Menge einer Flüssigkeit; Fluss

Deutsch: Fluss m

 [3] ?

Deutsch: Strom m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „rzeka“

[1, 3] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „rzeka“

[1–3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „rzeka“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „rzeka“

[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „rzeka“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „rzeka“

Quellen: