Κάππα

Το γράμμα κάππα (επίσης κάπα) (κεφαλαίο Κ, πεζό κ ή ϰ) είναι το δέκατο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Στα αρχαία και νέα ελληνικά αντιστοιχεί με το άηχο υπερωικό κλειστό σύμφωνο /k/ που, στην περίπτωση των νέων ελληνικών, πραγματώνεται είτε με τον αντίστοιχο φθόγγο [k] είτε ως ουρανικός [c] έναντι εμπρόσθιων φωνηέντων.^[1] Αναφορικά με την αρχαία μέχρι τον 6ο αι. π.Χ. το <Κ, κ> συμβόλιζε το ουρανικό με τις υπερωικές προφορές να αντιστοιχούν στο γράφημα κόππα <Ϙ, ϙ>. Ανάγεται στο φοινικικό καφ <>^[2] («παλάμη») και αποτέλεσε τη βάση για το ομόγραφα λατινικό και κυριλικό.

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία κ´ =20

Παραπομπές

↑ Μποτίνης, Α. (2011): Φωνητική της ελληνικής. ISEL. σελ. 111.
↑ Μπαμπινιώτης, Γ. (2005): Λεξικό της Νέας Ελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. s.v. «K».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Λεξιλογικός ορισμός του κάππα στο Βικιλεξικό
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Kappa (letter) στο Wikimedia Commons

[1] Μποτίνης, Α. (2011): Φωνητική της ελληνικής. ISEL. σελ. 111.

[2] Μπαμπινιώτης, Γ. (2005): Λεξικό της Νέας Ελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. s.v. «K».

[1]

[2]