Ξενοδοχείο

Ξενοδοχείο Llao Llao σε Bariloche (Αργεντινή)

Το ξενοδοχείο είναι κτίριο και συνήθως και επιχείρηση που προσφέρει διαμονή επί πληρωμή. Οι υπηρεσίες που παρέχει κυμαίνονται ανάλογα με το κόστος και Έτσι τα μικρά ξενοδοχεία ενδέχεται να προσφέρουν μόνο βασικές υπηρεσίες ενώ τα πολυτελή ξενοδοχεία μπορεί να παρέχουν στους πελάτες και πολλές πρόσθετες εγκαταστάσεις, όπως πισίνα, εστιατόρια, μπαρ, αίθουσα συνεδρίων και εκδηλώσεων, γήπεδα τένις ή μπάσκετ, γυμναστήριο, παλαιότερα και ταχυδρομείο, ενώ σήμερα τα περισσότερα προσφέρουν και δωρεάν σύνδεση στο διαδίκτυο. Τα δωμάτια του ξενοδοχείου είναι συνήθως αριθμημένα για να επιτρέπουν στους επισκέπτες να αναγνωρίσουν το δωμάτιό τους.

Μέχρι την μέση του 20ού αιώνα στην Ελλάδα τα ξενοδοχεία βρίσκονταν συνήθως στα αστικά κέντρα, ενώ στην δεκαετία του 1950 ξεκίνησε το πρόγραμμα Ξενία του ΕΟΤ με στόχο τη δημιουργία τουριστικής υποδομής στην επαρχία.

Ετυμολογία

Το ξενοδοχείο Μελίτων του συγκροτήματος Πόρτο Καρράς στην Χαλκιδική

Η λέξη ξενοδόχος, η οποία ήδη υπήρχε στον Όμηρο ως ξεινοδόκος, δήλωνε αρχικά τη στάση απέναντι στον ξένο, την υποδοχή και την αποδοχή του, που κατέληγε στη φιλοξενία κατ’ οίκον. Στη μεσαιωνική περίοδο η λέξη αναφέρονταν σ’ αυτόν που επαγγελματικά παρείχε φιλοξενία σε ξένους (κυρίως κατάλυμα και φαγητό), τον ιδιοκτήτη ξενοδοχείου.

Η λέξη ξενοδοχείο σήμαινε στα αρχαία χρόνια το πανδοχείο, το οίκημα που ήταν ειδικά εξοπλισμένο για να προσφέρει επί πληρωμή στέγη και μερικές φορές τροφή. Τα παλιότερα ξενοδοχεία για τα οποία υπάρχουν πληροφορίες, εμφανίστηκαν σε σημεία που συγκεντρωνόταν αρκετός κόσμος όπως η Ολυμπία και η Επίδαυρος, για να παραστούν σε θρησκευτικές τελετές, σε αθλητικούς αγώνες και μεγάλες εμποροπανηγύρεις σε διάφορες εποχές του έτους.

Η αντίστοιχη λέξη hotel στα αγγλικά προέρχεται από τις λατινικές λέξεις hospes, που σήμαινε τον φιλοξενούμενο και hospitium, που σήμαινε την φιλοξενία και τον ξενώνα που μένουν οι φιλοξενούμενοι. Και οι 2 λατινικοί τύποι ανάγονται στον αιολικό τύπο έσπιος της λέξης εστία= το σπίτι.

Ιστορία

Εγκαταστάσεις που προσφέρουν φιλοξενία σε ταξιδιώτες που εμφανίστηκαν στους πρώιμους πολιτισμούς. Στον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό και στην αρχαία Περσία, νοσοκομεία ανάρρωσης και ανάπαυσης χτίστηκαν στα ιαματικά λουτρά. Τα Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες αναγνώρισαν επίσημα το Nishiyama Onsen Keiunkan της Ιαπωνίας, που ιδρύθηκε το 705, ως το παλαιότερο ξενοδοχείο στον κόσμο. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, διάφορα θρησκευτικά τάγματα σε μοναστήρια προσέφεραν καταλύματα στους ταξιδιώτες στο δρόμο.

Ο πρόδρομος του σύγχρονου ξενοδοχείου ήταν το πανδοχείο της μεσαιωνικής Ευρώπης, που πιθανώς χρονολογείται από την κυριαρχία της Αρχαίας Ρώμης. Αυτά κάλυπταν τις ανάγκες των ταξιδιωτών, συμπεριλαμβανομένης της τροφής και της διαμονής, του στάβλου και της ζωοτροφής για τα άλογα του ταξιδιώτη. Διάσημα παραδείγματα πανδοχείων του Λονδίνου περιλαμβάνουν το George και το Tabard. Μια τυπική διάταξη ενός πανδοχείου περιείχε μια εσωτερική αυλή με υπνοδωμάτια στις δύο πλευρές, με την κουζίνα και το σαλόνι μπροστά και τους στάβλους στο πίσω μέρος.

Τα πανδοχεία άρχισαν να εξυπηρετούν πλουσιότερους πελάτες στα μέσα του 18ου αιώνα και κατά συνέπεια αυξήθηκαν σε μεγαλείο και επίπεδο παρεχόμενων υπηρεσιών. Ο Σουντίρ Άντριους εντοπίζει τη "γέννηση μιας οργανωμένης ξενοδοχειακής βιομηχανίας" στα σαλέ και τα μικρά ξενοδοχεία της Ευρώπης που απευθύνονταν κυρίως σε αριστοκράτες.

Τα ξενοδοχεία πολλαπλασιάστηκαν σε όλη τη Δυτική Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική τον 19ο αιώνα.