شعبي

Arabic

Etymology 1

Relative adjective (nisba) composed of شَعْب (šaʕb, “people”) +‎ ـِيّ (-iyy).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃaʕ.bijj/

• Audio:

  (file)

Adjective

شَعْبِيّ • (šaʕbiyy) (feminine شَعْبِيَّة (šaʕbiyya), masculine plural شَعْبِيُّونَ (šaʕbiyyūna), feminine plural شَعْبِيَّات (šaʕbiyyāt))

1. national, people’s
2. popular, folk-, folksy

Declension

Declension of adjective شَعْبِيّ (šaʕbiyy)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	شَعْبِي šaʕbī	الشَّعْبِي aš-šaʕbī	شَعْبِيَّة šaʕbiyya	الشَّعْبِيَّة aš-šaʕbiyya
Nominative	شَعْبِيٌّ šaʕbiyyun	الشَّعْبِيُّ aš-šaʕbiyyu	شَعْبِيَّةٌ šaʕbiyyatun	الشَّعْبِيَّةُ aš-šaʕbiyyatu
Accusative	شَعْبِيًّا šaʕbiyyan	الشَّعْبِيَّ aš-šaʕbiyya	شَعْبِيَّةً šaʕbiyyatan	الشَّعْبِيَّةَ aš-šaʕbiyyata
Genitive	شَعْبِيٍّ šaʕbiyyin	الشَّعْبِيِّ aš-šaʕbiyyi	شَعْبِيَّةٍ šaʕbiyyatin	الشَّعْبِيَّةِ aš-šaʕbiyyati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	شَعْبِيَّيْن šaʕbiyyayn	الشَّعْبِيَّيْن aš-šaʕbiyyayn	شَعْبِيَّتَيْن šaʕbiyyatayn	الشَّعْبِيَّتَيْن aš-šaʕbiyyatayn
Nominative	شَعْبِيَّانِ šaʕbiyyāni	الشَّعْبِيَّانِ aš-šaʕbiyyāni	شَعْبِيَّتَانِ šaʕbiyyatāni	الشَّعْبِيَّتَانِ aš-šaʕbiyyatāni
Accusative	شَعْبِيَّيْنِ šaʕbiyyayni	الشَّعْبِيَّيْنِ aš-šaʕbiyyayni	شَعْبِيَّتَيْنِ šaʕbiyyatayni	الشَّعْبِيَّتَيْنِ aš-šaʕbiyyatayni
Genitive	شَعْبِيَّيْنِ šaʕbiyyayni	الشَّعْبِيَّيْنِ aš-šaʕbiyyayni	شَعْبِيَّتَيْنِ šaʕbiyyatayni	الشَّعْبِيَّتَيْنِ aš-šaʕbiyyatayni
Plural	Masculine		Feminine
	sound masculine plural		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	شَعْبِيِّين šaʕbiyyīn	الشَّعْبِيِّين aš-šaʕbiyyīn	شَعْبِيَّات šaʕbiyyāt	الشَّعْبِيَّات aš-šaʕbiyyāt
Nominative	شَعْبِيُّونَ šaʕbiyyūna	الشَّعْبِيُّونَ aš-šaʕbiyyūna	شَعْبِيَّاتٌ šaʕbiyyātun	الشَّعْبِيَّاتُ aš-šaʕbiyyātu
Accusative	شَعْبِيِّينَ šaʕbiyyīna	الشَّعْبِيِّينَ aš-šaʕbiyyīna	شَعْبِيَّاتٍ šaʕbiyyātin	الشَّعْبِيَّاتِ aš-šaʕbiyyāti
Genitive	شَعْبِيِّينَ šaʕbiyyīna	الشَّعْبِيِّينَ aš-šaʕbiyyīna	شَعْبِيَّاتٍ šaʕbiyyātin	الشَّعْبِيَّاتِ aš-šaʕbiyyāti

Etymology 2

Verb

شَعِّبِي • (šaʕʕibī) (form II) /ʃaʕ.ʕi.biː/

1. second-person feminine singular imperative of شَعَّبَ (šaʕʕaba)