naakt

Dutch

Alternative forms

• nakend (dialectal)

Etymology

From Middle Dutch naket, naect, from Old Dutch nakot, from Proto-Germanic *nakwadaz, from Proto-Indo-European *nogʷós (“naked, bare”). Cognate with Low German naakd, German nackt, English naked, West Frisian neaken, Danish nøgen, Swedish naken.

Pronunciation

• IPA^(key): /naːkt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aːkt

Adjective

naakt (comparative naakter, superlative naaktst)

1. nude, not wearing any clothing; can also apply to part of the body with exposed hide
2. naked, bald, without protective fur, feathers etc. on the skin
3. bare, stripped, reduced to its essence

   Zelfs de naakte waarheid verslaan is meer dan de naakte cijfers opgeven: de naakte feiten hebben vaak pas betekenis in samenhang

   Even covering the naked truth is more than listing the naked figures: the naked facts often only have meaning in context

Inflection

Declension of naakt
uninflected	naakt
inflected	naakte
comparative	naakter
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		naakt	naakter	het naaktst het naaktste
indefinite	m./f. sing.	naakte	naaktere	naaktste
	n. sing.	naakt	naakter	naaktste
	plural	naakte	naaktere	naaktste
definite		naakte	naaktere	naaktste
partitive		naakts	naakters	—

Synonyms

• bloot
• kaal

Antonyms

• gekleed

Derived terms

• naaktblad
• naaktbloeier
• naaktfiguur
• naaktheid
• naaktlopen
• naaktmodel
• naaktoogkaketoe
• naaktslak
• naaktstrand
• naaktzadig
• nakie

 

Descendants

• Negerhollands: nakket, naket, naakt, naekt

Noun

naakt n (plural naakten, diminutive naaktje n or nakie n)

1. A nude, an artwork representing a naked subject
2. nakie is informally used in the expression In m'n nakie — In the nude

Verb

naakt

1. inflection of naken:
   1. second/third-person singular present indicative
   2. (archaic) plural imperative

Anagrams

• kaant