sunu

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: sūnu, suņu, and šunų

Amdang

[edit]

Alternative forms

[edit]

Noun

[edit]

sunu

  1. water

References

[edit]

Czech

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

sunu

  1. first-person singular present of sunout

Gothic

[edit]

Romanization

[edit]

sunu

  1. Romanization of 𐍃𐌿𐌽𐌿

Guaraní

[edit]

Pronunciation

[edit]
This entry needs pronunciation information. If you are familiar with the IPA then please add some!

Noun

[edit]

sunu

  1. thunder

Old English

[edit]

Etymology

[edit]

    From Proto-West Germanic *sunu, from Proto-Germanic *sunuz, from Proto-Indo-European *suHnús.

    Germanic cognates include Old Frisian sunu, Old Saxon sunu, Dutch zoon, Old High German sunu (German Sohn), Old Norse sonr (Swedish son), Gothic 𐍃𐌿𐌽𐌿𐍃 (sunus). The Indo-European root is also the source of Sanskrit सूनु (sūnu), Lithuanian sūnus, Proto-Slavic *synъ (Old Church Slavonic сꙑнъ (synŭ), Russian сын (syn)); and more distantly of Ancient Greek υἱύς (huiús), Old Irish suth (birth, fruit).

    Pronunciation

    [edit]

    Noun

    [edit]

    sunu m (nominative plural suna)

    1. son, male child
      • late 10th century, Ælfric, "Saint George, Martyr"
        Nāst þū lā Geori þæt ūre godas swincað mid þē and ġit hī synd ġeþyldiġe þæt hī þe miltsion. Nū lǣre ic ðē swā swā lēofne sunu þæt ðū þæra cristenra lāre forlǣte mid ealle and tō mīnum rǣde hraðe ġebūge swā þæt ðū offriġe þām ārwurðan Appoline and þū mycelne wurðmynt miht swā beġitan.
        Knowest thou not, O George, that our gods are striving with thee, and even yet they are patient, that they may pity thee; now I exhort thee, as a beloved son, that thou altogether quit the Christians' doctrine, and quickly incline to my counsel, so that thou sacrifice to the venerable Apollo, and thou mayest so obtain great honour.

    Declension

    [edit]

    Derived terms

    [edit]

    Descendants

    [edit]
    • Middle English: sone, sune

    Old High German

    [edit]

    Alternative forms

    [edit]

    Etymology

    [edit]

    From Proto-West Germanic *sunu, from Proto-Germanic *sunuz, from Proto-Indo-European *suHnús.

    Noun

    [edit]

    sunu m

    1. son

    Descendants

    [edit]

    Old Saxon

    [edit]

    Alternative forms

    [edit]

    Etymology

    [edit]

    From Proto-West Germanic *sunu, from Proto-Germanic *sunuz, from Proto-Indo-European *suHnús.

    Noun

    [edit]

    sunu m

    1. son

    Declension

    [edit]


    Descendants

    [edit]

    Serbo-Croatian

    [edit]

    Verb

    [edit]

    sunu (Cyrillic spelling суну)

    1. third-person plural present of sunuti

    Tetum

    [edit]

    Etymology

    [edit]

    From Proto-Malayo-Polynesian *sunuʀ, compare Tagalog sunog.

    Verb

    [edit]

    sunu

    1. to burn

    Turkish

    [edit]

    Etymology

    [edit]

    From sun- +‎ -u (deverbal nominal suffix).

    Noun

    [edit]

    sunu (definite accusative sunuyu, plural sunular)

    1. introduction to a writing
    2. offer
    3. supply

    Declension

    [edit]
    Inflection
    Nominative sunu
    Definite accusative sunuyu
    Singular Plural
    Nominative sunu sunular
    Definite accusative sunuyu sunuları
    Dative sunuya sunulara
    Locative sunuda sunularda
    Ablative sunudan sunulardan
    Genitive sununun sunuların
    Possessive forms
    Nominative
    Singular Plural
    1st singular sunum sunularım
    2nd singular sunun sunuların
    3rd singular sunusu sunuları
    1st plural sunumuz sunularımız
    2nd plural sununuz sunularınız
    3rd plural sunuları sunuları
    Definite accusative
    Singular Plural
    1st singular sunumu sunularımı
    2nd singular sununu sunularını
    3rd singular sunusunu sunularını
    1st plural sunumuzu sunularımızı
    2nd plural sununuzu sunularınızı
    3rd plural sunularını sunularını
    Dative
    Singular Plural
    1st singular sunuma sunularıma
    2nd singular sununa sunularına
    3rd singular sunusuna sunularına
    1st plural sunumuza sunularımıza
    2nd plural sununuza sunularınıza
    3rd plural sunularına sunularına
    Locative
    Singular Plural
    1st singular sunumda sunularımda
    2nd singular sununda sunularında
    3rd singular sunusunda sunularında
    1st plural sunumuzda sunularımızda
    2nd plural sununuzda sunularınızda
    3rd plural sunularında sunularında
    Ablative
    Singular Plural
    1st singular sunumdan sunularımdan
    2nd singular sunundan sunularından
    3rd singular sunusundan sunularından
    1st plural sunumuzdan sunularımızdan
    2nd plural sununuzdan sunularınızdan
    3rd plural sunularından sunularından
    Genitive
    Singular Plural
    1st singular sunumun sunularımın
    2nd singular sununun sunularının
    3rd singular sunusunun sunularının
    1st plural sunumuzun sunularımızın
    2nd plural sununuzun sunularınızın
    3rd plural sunularının sunularının
    Predicative forms
    Singular Plural
    1st singular sunuyum sunularım
    2nd singular sunusun sunularsın
    3rd singular sunu
    sunudur
    sunular
    sunulardır
    1st plural sunuyuz sunularız
    2nd plural sunusunuz sunularsınız
    3rd plural sunular sunulardır

    Synonyms

    [edit]

    See also

    [edit]