زبانشناسی تاریخی
| زبانشناسی اجتماعی |
|---|
| مفاهیم کلیدی |
| زمینه‌های پژوهش |
| مردم |
| زبان‌شناسان اجتماعی |
| رشته‌های مرتبط |
| بخش از مجموعه |
| زبانشناسی |
|---|
 درگاه |
زبانشناسی تاریخی (به انگلیسی: Historical linguistics) یا زبانشناسی درزمانی (به انگلیسی: Diachronic linguistics)، به دانش مطالعهٔ تغییرات زبان‌ها در گذر زمان گفته می‌شود. زبانشناسی تاریخی، نه‌تنها برای پی‌بردن به دینامیک و چگونگی عملکرد پدیدهٔ بروز تغییرات در زبان‌ها، اهمیت دارد، در مقیاسی بالاتر و کلی‌نگرانه‌تر، در جهت فهم طبیعت زبان‌های انسانی، مفید و حیاتی است؛ چراکه زبان‌ها به‌هیچ‌وجه، ثابت و استاتیک، نیستند بلکه به‌طور مداوم و پیوسته در حال نشوونما، جریان و شارش[۱] می‌باشند.
بررسی خانواده‌های زبانی در حوزه زبانشناسی تاریخی، قرار دارد.
زیررده‌های زبانشناسی تاریخی:
- زبانشناسی تطبیقی
- ریشه‌شناسی
- گویش‌شناسی
- واج‌شناسی
- علم صرف یا ریخت شناسی
تغییرات آوایی
[ویرایش]هرچند با گذشت زمان، تمامی مؤلفه‌های دستوریِ زبان می‌تواند دچار تغییرات گردد، برخی از انواع دگرگونی‌ها پی‌آمدها و اثرات آشکارتری را بروز می‌دهند.
تغییرات واژگانی و معنایی
[ویرایش]یکی دیگر از انواع تغییرات دگرگونی‌هایی است که می‌تواند در دایره لغات و واژگان (lexicon) یک زبان وارد گردد. روند بروز تغییرات واژگانی در زبان‌ها به صور مختلف و در جهات گوناگون ممکن است اتفاق بیفتد. اغلب اوقات این پدیده می‌تواند انعکاس تعاملات، تحولات، و داد و ستدهای نوین فرهنگی ما بین ملل گوناگون باشد.
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانوشته‌ها
[ویرایش]- ↑ Flux
منابع
[ویرایش]- Crystal, D. (1996), The Cambridge Encyclopedia of Language, 2nd edition, UK, Cambridge University Press. ISBN 0-521-55967-7
- Clark, V. P. , Eschholz, P. A. , and Rosa, A. F. (eds.) (1981), Language, Introductory Readings, 3rd ed. , St. Martin's Press, Inc. , ISBN 0-312-46796-6
- O'Grady, W. , Dobrovolsky, M. , and Aronoff, M. (1993), Contemprary Linguistics, An Introduction, 2nd edition, St. Martin Press, Inc. ISBN 0-312-06780-1