آرنولد ورنر-ینسن
آرنولد ورنر-ینسن | |
---|---|
زادهٔ | ۸ ژوئن ۱۹۴۱ (۸۳ سال) |
ملیت | آلمانی-اتریشی |
پیشه(ها) | موسیقیدان، موسیقیشناس |
آرنولد ورنر-ینسن (آلمانی: Arnold Werner-Jensen؛ زاده ۸ ژوئن ۱۹۴۱) موسیقیدان، موسیقیشناس، معلم موسیقی، استاد دانشگاه و نویسندۀ آلمانی-اتریشی کتابهای موسیقی است.
او ابتدا در «دانشگاه موسیقی و هنرهای نمایشی فرانکفورت» موسیقی و رهبری ارکستر خواند. سپس به دانشگاه گوته در همان شهر رفت و زیر نظر لودویگ فینشر موسیقیشناسی خواند[۱] و مدرک پیاچدی خود را دریافت داشت. او از سال ۱۹۶۳ مربی موسیقی دبیرستان بود و در روزنامههای محلی نقد موسیقی مینوشت. از سال ۱۹۷۵ او استاد رشته موسیقی در «دانشگاه آموزش و پرورش هایدلبرگ» شد. او نوازندهٔ پیانو و هارپسیکورد نیز هست و به عنوان تکنواز، اجراهایی نیز داشتهاست؛ از جمله اجرای آثار هارپسیکورد یوهان سباستیان باخ.[۲]
آثار نوشتاری او شامل نگارش کتابهایی دربارهٔ آموزش موسیقی، راهنمای کنسرتها، کتابهای موسیقی غیرداستانی برای جوانان است و ویراستاری دو جلد کتاب موسیقی ارکسترال است.[۳][۴]
منابع
[ویرایش]- ↑ Schott Verlag: Lebenslauf.
- ↑ Bachstunden im Museum 26. November 2003 heidelberg.de.
- ↑ 36 Publikationen (in 105 Nummern) im Katalog der DNB
- ↑ Perlentaucher: Arnold Werner-Jensen: Das Reclam-Buch der Musik