تابآوری اقلیمی
تابآوری آبوهوا (به انگلیسی: Climate resilience) به عنوان «ظرفیت اجتماعی، اقتصادی و بومشناختی برای مقابله با یک رویداد یا روند یا اختلال خطرناک» تعریف میشود. این کار با "پاسخ دادن یا سازماندهی دوباره به روشهایی انجام میشود که عملکرد، هویت و ساختار اساسی آنها (و همچنین تنوع زیستی در مورد اکوسیستمها) حفظ شود و در عین حال ظرفیت سازگاری، یادگیری و دگرگونی نیز حفظ شود. : SPM-5 تمرکز اصلی افزایش انعطافپذیری آب و هوا، کاهش آسیبپذیری آبوهوایی است که جوامع و کشورها در حال حاضر با توجه به اثرات متعدد تغییرات آبوهوایی دارند.[۱] در حال حاضر، تلاشهای تابآوری آبوهوا شامل استراتژیهای اجتماعی، اقتصادی، فناوری و سیاسی است که در تمام مقیاسهای جامعه اجرا میشوند. تاب آوری کشاورزی مفهومی است که اخیرا در مدیریت منابع آب به آن پرداخته شده است و از بین راهکارهای موجود، مدیریت عرضه و تقاضا به عنوان موثرترین راهکار جهت افزایش تاب آوری کشاورزی شناخته شده است. [۲] از اقدام جامعه محلی گرفته تا معاهدههای جهانی، پرداختن به تابآوری آب و هوا در اولویت قرار گرفتهاست، اگرچه میتوان ادعا کرد که میزان چشمگیری از این نظریه هنوز به عمل تبدیل نشدهاست.[۳] با وجود این، یک جنبش قوی و همیشه در حال رشد وجود دارد که توسط نهادهای محلی و ملی بهطور یکسان در جهت ایجاد و بهبود تابآوری آب و هوا ایجاد میشود.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Venema, Hank, and Jennifer Temmer. “Building a Climate-Resilient City: The Built Environment. ” International Institute for Sustainable Development, 2017.
- ↑ Yoosefdoost, Icen; Basirifard, Milad; Álvarez-García, José; del Río-Rama, María de la Cruz (2022-09). "Increasing Agricultural Resilience through Combined Supply and Demand Management (Case Study: Karaj Reservoir Dam, Iran)". Agronomy (به انگلیسی). 12 (9): 1997. doi:10.3390/agronomy12091997. ISSN 2073-4395.
{{cite journal}}
: Check date values in:|date=
(help) - ↑ Milstein, T. & Castro-Sotomayor, J. (2020). Routledge Handbook of Ecocultural Identity. London, UK: Routledge. https://doi.org/10.4324/9781351068840