سرژ سارگسیان
(تغییرمسیر از سرژ سرکیسیان)
سرژ سارگسیان Սերժ Սարգսյան | |
|---|---|
 | |
| ۱۱امین و ۱۵امین نخست‌وزیر ارمنستان | |
| دوره مسئولیت ۱۷ آوریل ۲۰۱۸ – ۲۳ آوریل ۲۰۱۸ | |
| رئیس‌جمهور | آرمن سارگسیان |
| پس از | کارن کاراپتیان (کفیل) |
| پیش از | کارن کاراپتیان (کفیل) |
| دوره مسئولیت ۴ آوریل ۲۰۰۷ – ۹ آوریل ۲۰۰۸ کفیل: ۲۵ مارس ۲۰۰۷ – ۴ آوریل ۲۰۰۷ | |
| رئیس‌جمهور | روبرت کوچاریان |
| پس از | آندرانیک مارگاریان |
| پیش از | تیگران سارگسیان |
| ۳امین رئیس‌جمهور ارمنستان | |
| دوره مسئولیت ۹ آوریل ۲۰۰۸ – ۹ آوریل ۲۰۱۸ | |
| نخست‌وزیر | تیگران سارگسیان هوویک آبراهامیان کارن کاراپتیان |
| پس از | روبرت کوچاریان |
| پیش از | آرمن سارگسیان |
| وزیر دفاع ارمنستان | |
| دوره مسئولیت ۲۰ مه ۲۰۰۰ – ۲۶ مارس ۲۰۰۷ | |
| نخست‌وزیر | آندرانیک مارگاریان |
| پس از | واغارشاک هاروتیونیان |
| پیش از | میکائل هاروتیونیان |
| دوره مسئولیت ۲۱ اوت ۱۹۹۳ – ۱۷ مه ۱۹۹۵ | |
| نخست‌وزیر | هراند باگراتیان |
| پس از | وازگن مانوکیان |
| پیش از | وازگن سارگسیان |
| وزیر کشور و امنیت ملی | |
| دوره مسئولیت ۴ نوامبر ۱۹۹۶ – ۱۱ ژوئن ۱۹۹۹ | |
| نخست‌وزیر | آرمن سارگسیان روبرت کوچاریان آرمن داربینیان |
| پس از | وانو سیرادغیان |
| پیش از | سورن آبراهامیان |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | Serzh Azati Sargsyan ۳۰ ژوئن ۱۹۵۴ (۶۹ سال) استپاناکرت، جمهوری آرتساخ |
| حزب سیاسی | حزب کمونیست ارمنستان (قبل از ۱۹۹۰) حزب جمهوری‌خواه ارمنستان (۱۹۹۰–تاکنون) |
| همسر(ان) | ریتا سارگسیان (۱۹۸۳–تاکنون) |
| فرزندان | ۲ |
| محل تحصیل | دانشگاه دولتی ایروان |
| جایزه‌ها |  |
| امضا |  |
| وبگاه | |
سِرژ آزاتی سارگسیان (به ارمنی: Սերժ Ազատի Սարգսյան) - (به لاتین: Serzh Azati Sargsyan)، (زاده ۳۰ ژوئن ۱۹۵۴ در استپاناکرت) رئیس‌جمهور پیشین ارمنستان است. او همچنین رئیس فدراسیون شطرنج ارمنستان نیز هست. وی همچنین دارای مدال شجاعت «عقاب طلایی» جمهوری آرتساخ می‌باشد.
او در انتخابات ریاست جمهوری ارمنستان (۲۰۰۸)، با کسب ۵۳ درصد آرا بر رقبای خود پیروز شد. وی تا سال ۲۰۱۸ قدرت را در دست داشت و در پی اعتراضات مردمی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۸ استعفا کرد.[۱][۲][۳]
زندگی‌نامه[ویرایش]
سارگسیان تحصیلات متوسطه خود را در شهر قره باغ آذربایجان به پایان رساند و در سال ۱۹۷۱ میلادی به دانشگاه دولتی ایروان راه یافت. او بین سال‌های ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۴ خدمت سربازی خود را در اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی سابق گذارند. سارگسیان در سال ۱۹۷۹ در رشته (زبان‌شناسی) از دانشگاه دولتی ایروان فارغ‌التحصیل شد؛ و در سال ۱۹۷۵ کار خود را در یک کارخانه سازنده قطعات الکتریکی در ایروان آغاز و تا سال ۱۹۷۹ در آنجا مشغول به کار بود. وی در سال ۱۹۸۳ با همسرش ریتا سارگسیان که معلم موسیقی است ازدواج کرد. این زوجُ صاحب دو دختر هستند.[۴]
زندگی سیاسی[ویرایش]
در سال‌های پایانی اتحاد جماهیرشوروی و آغاز جنگ خونین قره‌باغ، سرکیسیان به فرماندهی نیروی مسلح دفاع از قره‌باغ رسید. در طول سال‌های بعد، از این مقام، به وزارت دفاع، و وزارت امنیت ملی، ارمنستان رسید. در سال ۲۰۰۷ با مرگ آندرانیک مارگاریان به مقام نخست‌وزیری رسید و یک سال بعد در ۲۰۰۸ رئیس‌جمهور ارمنستان شد.[۳] او این مقام را برای دو دوره[۵] تا سال ۲۰۱۸ حفظ کرد. در دوران ریاست جمهوری سرژ سرکیسیان، روابط اقتصادی (عضویت در اتحادیه گمرکی اوراسیا)، سیاسی، نظامی، و امنیتی ارمنستان با روسیه عمیق‌تر شد.[۳]
در طول سال‌های زمامداری سارگسیان، نرخ بالای بیکاری، فقر، فساد و نابرابری‌های اجتماعی باعث مشکلات و نارضایتی‌های بسیار شد؛ زیرا بیکاری و فقر فراگیر سبب مهاجرت گسترده شهروندان این کشور به خارج از کشور و به ویژه به روسیه شده‌است. هم‌اکنون، شمار جمعیت ارامنه در روسیه بیشتر مردم داخل ارمنستان است. از سوی دیگر، بسیاری از روستاهای کشور، از جمعیت خالی شده یا تنها سالخوردگان در آ زندگی می‌کنند.[۳]
در سال ۲۰۱۵ با برگزاری همه‌پرسی، نظام ریاست‌جمهوری کشور را به نظام پارلمانی تغییر داد.[۶][۷] بر اساس این نظام جدید، نخست‌وزیر ارمنستان از قدرت بالایی برخوردار خواهد بود و رئیس‌جمهور مقامی تشریفاتی داشت. او در زمان همه‌پرسی، به رای‌دهندگان قول داد که در نظام پارلمانی آینده، هیچگاه خود را کاندید مقام نخست‌وزیری نکند. اما با پایان دوره دوم ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۸، از سوی حزب جمهوری‌خواه و با حمایت حزب ملی‌گرای «داشناک سوتون» خود را کاندید مقام نخست‌وزیری کرد و در انتخابات پیروز شد. این موضوع باعث بروز اعتراض عملی ناراضیان جوان، به حاشیه رانده شدگان شد.[۳] او در ابتدا از واگذاری مقام نخست‌وزیری امتناع کرد. اما با تدام اعتراضات، در ۲۳ آوریل ۲۰۱۸ از این مقام استعفا کرده[۸] و در ۸ مه، نیکول پاشینیان (رهبر مخالفان) به نخست‌وزیری رسید.[۹]
گاهشمار زندگی سیاسی[ویرایش]
- بین سال‌های ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۸ به عنوان دبیر دوم کمیته جوانان حزب کمونیست ارمنستان در شهر استپاناکرت فعالیت داشت. بعدها به عنوان دبیر اول بخش تبلیغاتی حزب کمونیست مشغول به کار شد. سپس قبل از جنگ دوم قره باغ به عنوان دستیار اول هنریک بوغوسیان رهبر کمیته محلی جمهوری آرتساخ جعلی درآمد.
- از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۳ به عنوان رئیس کمیته نیروهای خودمختار قره‌باغ مشغول به فعالیت شد.
- در سال ۱۹۹۰ به عنوان نماینده شورای عالی ارمنستان انتخاب شد.
- از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵ وزیر دفاع جمهوری ارمنستان بود.
- از سال ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۶ به عنوان رهبر واحد امنیت دولت ارمنستان و بعدها به عنوان وزیر امنیت ملی انتخاب شد.
- از سال ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ به عنوان وزیر امنیت ملی و امنیت داخلی جمهوری ارمنستان فعالیت می‌کرد و در سال ۱۹۹۹ مسئول امنیت ملی دولت ارمنستان شد.
- از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۰ به عنوان رئیس دفتر ریاست جمهوری ارمنستان شد.
- از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۷ به عنوان دبیر امنیت ملی ارمنستان که فرمان آن از طرف رئیس‌جمهوری ارمنستان ابلاغ می‌شود انتخاب شد.
- از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۷ وزیر دفاع جمهوری ارمنستان بود.
- در ۴ آوریل ۲۰۰۷ و در زمان ریاست جمهوری روبرت کوچاریان به عنوان نخست‌وزیر جمهوری ارمنستان انتخاب شد.
- در ۷ ژوئن ۲۰۰۷ بعد از انتخابات پارلمانی دوباره به عنوان نخست‌وزیر انتخاب شد.
- از سال ۲۰۰۶ عضو حزب جمهوری‌خواه ارمنستان بوده و از سال ۲۰۰۷ به عنوان رئیس شورای حزب جمهوری ارمنستان برگزیده شده‌است.
پانویس[ویرایش]
- ↑ "Премьер-министр Армении Саргсян подал в отставку". РБК. Retrieved 23 April 2018.
- ↑ Hairenik (23 April 2018). "Breaking: Serge Sarkisian Resigns as Prime Minister". The Armenian Weekly (به انگلیسی). Retrieved 23 April 2018.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ «سرژ سرکیسیان، نخست‌وزیر ارمنستان استعفا کرد». بی‌بی‌سی فارسی. ۳ اردیبهشت ۱۳۹۷.
- ↑ Serge Sargsyan,web.archive.org.
- ↑ «نتایج اولیه در ارمنستان: سرکیسیان برنده انتخابات». بی‌بی‌سی فارسی. ۱ اسفند ۱۳۹۱.
- ↑ «ادعای تقلب بر همه‌پرسی اصلاح قانون‌اساسی ارمنستان سایه افکنده‌است». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۶ آذر ۱۳۹۴.
- ↑ «برگزاری اولین انتخابات عمومی در ارمنستان پس از اصلاح قانون اساسی». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۳ فروردین ۱۳۹۶.
- ↑ «سرژ سرکیسیان، نخست‌وزیر ارمنستان استعفا کرد». بی‌بی‌سی فارسی. ۳ اردیبهشت ۱۳۹۷.
- ↑ «نیکول پاشینیان، رهبر مخالفان در ارمنستان به عنوان نخست‌وزیر جدید انتخاب شد». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷.
منابع[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سرژ سارگسیان موجود است.
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به سرژ سارگسیان در ویکی‌گفتاورد موجود است.
پیوند به بیرون[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سرژ سارگسیان موجود است.
- احساسات ضد روسی بر روابط ارمنستان و روسیه اثر می‌گذارد؟، ریحان دمیتری-خبرنگار بی‌بی‌سی در تفلیس، ۲۳ مرداد ۱۳۹۵
- دستگیری رهبر مخالفان دولت در نآرامی‌های ارمنستان، بی‌بی‌سی فارسی، ۲ اردیبهشت ۱۳۹۷
- تظاهرات در ارمنستان؛ سرژ سرکیسیان بالاخره استعفا کرد، بی‌بی‌سی فارسی، ۳ اردیبهشت ۱۳۹۷
- اعتراضات ارمنستان بر سر چیست؟، بی‌بی‌سی فارسی، ۲۹ فروردین ۱۳۹۷
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| اولین جمهوری (۱۹۱۸-۱۹۲۰) |  | |
|---|---|---|
| ماورای قفقاز شوروی (۱۹۳۶-۱۹۲۲)ارمنستان شوروی (۱۹۹۰-۱۹۳۶) | ||
| جمهوری ارمنستان (از ۱۹۹۱) | ||
.svg/23px-Flag_of_Armenia_(3-2).svg.png){kind=small}
اولین جمهوری ارمنستان
جمهوری سوسیالیستی ماورای قفقاز شوروی&
.svg/23px-Flag_of_the_Armenian_Soviet_Socialist_Republic_(1952–1990).svg.png){kind=small}
جمهوری سوسیالیستی ارمنستان شوروی
ارمنستانرهبران ارمنستان از ۱۹۱۸ | ||
|---|---|---|
| روسای اولین جمهوری ارمنستان (۱۹۱۸-۱۹۲۰) |  | |
| دبیران اول حزب کمونیست ارمنستان شوروی (۱۹۲۰-۱۹۹۱) | ||
| رئیس‌جمهورهای ارمنستان (۱۹۹۱-) | ||
.jpg){kind=small}
رئیسان دفتر ریاست‌جمهوری ارمنستان- شاهن کارامانوکیان (۱۹۹۸–۱۹۹۴)
- آلکسان هاروتیونیان (۱۹۹۹–۱۹۹۸)
- سرژ سارگسیان (۲۰۰۰–۱۹۹۹)
- آرتاشس تومانیان (۲۰۰۶–۲۰۰۰)
- آرمن گئورگیان (۲۰۰۸–۲۰۰۶)
- هوویک آبراهامیان (۲۰۰۸)
- کارن کاراپتیان (۲۰۱۱–۲۰۰۸)
- ویگن سارگسیان (۲۰۱۶–۲۰۱۱)
- آرمن گئورگیان (۲۰۱۸–۲۰۱۶)
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rouben Paul Adalian, Historical Dictionary of Armenia, (Scarecrow Press, Inc. , 2010), pp. 534-535.CABINET] «Պատմական ակնարկ - Նախկին նախարարներ ... - Gov.am». | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rouben Paul Adalian, Historical Dictionary of Armenia, (Scarecrow Press, Inc. , 2010), pp. 104-105] «Պատմական ակնարկ - Նախկին նախարարներ ... - Gov.am». | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rouben Paul Adalian, Historical Dictionary of Armenia, (Scarecrow Press, Inc. , 2010), pp. 340-42. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rouben Paul Adalian, Historical Dictionary of Armenia, (Scarecrow Press, Inc. , 2010), pp. 143-44 «Պատմական ակնարկ - Նախկին նախարարներ ... - Gov.am». | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rouben Paul Adalian, Historical Dictionary of Armenia, (Scarecrow Press, Inc. , 2010), pp. 250-52. KOCHARIAN NAMES NEW CABINET «Պատմական ակնարկ - Նախկին նախարարներ ... - Gov.am». | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.JPG)
رئیسان سرویس امنیت ملی ارمنستان33px|right
Բանակի գլխավոր շտաբի հետախուզության և հակահետախուզության բաժանմունքի պետեր:
آرتمی هوهانیسیان (۸ اوت ۱۹۱۸ -)
Բանակի գլխավոր շտաբի հետախուզության և հակահետախուզության բաժանմունքի պետեր:
- پیش‌نویس:آلکساندر شنئور hy:Ալեքսանդր Շնեուր
- پیش‌نویس:واهاگن مورادیان hy:Վահագն Մուրադյան (سپتامبر ۱۹۱۹ - آوریل ۱۹۲۰)
- پیش‌نویس:تیگران دئویان hy:Տիգրան Դևոյան (آوریل-نوامبر ۱۹۲۰)
33px|right 33px|right Արտակարգ հանձնաժողովի նախագահներ: پیش‌نویس:نیکلای آیوازیان hy:Նիկոլայ Այվազյան (دسامبر ۱۹۲۰ - ژانویه ۱۹۲۱)
پیش‌نویس:شاوارش آمیرخانیان hy:Շավարշ Ամիրխանյան (ژانویه ۱۹۲۱–۱۹۲۴)
پیش‌نویس:سرگئی ملیک-اوسیپوف hy:Սերգեյ Մելիք-Օսիպով (۱۹۲۴–۱۹۲۶)
Պետական քաղաքական վարչության պետեր: پیش‌نویس:سرگئی ملیک-اوسیپوف hy:Սերգեյ Մելիք-Օսիպով (۱۹۲۶-مارس ۱۹۲۹)
[[پیش‌نویس:]] ستراک مارگاریان (مارس ۱۹۲۹ - ۱۹۲۹)
پیش‌نویس:هایک پتروسیان hy:Հայկ Պետրոսյան (պետական գործիչ) (۱۹۳۰)
پیش‌نویس:ستراک اوتیان hy:Սեդրակ Օթյան (۱۹۳۰-اکتبر ۱۹۳۰)
Ներքին գործերի ժողովրդական կոմիսարներ: گئورگی مارتیروسوف (۱۹۴۱-آوریل ۱۹۴۳)
Պետական անվտանգության ժողովրդական կոմիսարներ: پیش‌نویس:گئورگی مارتیروسوف hy:Գեորգի Մարտիրոսով (آوریل ۱۹۴۳ -۱۹۴۵)
پیش‌نویس:نیکیتا کریمیان hy:Նիկիտա Քրիմյան (۱۹۴۵–۱۹۴۶)
Պետական անվտանգության մինիստրներ: پیش‌نویس:نیکیتا کریمیان hy:Նիկիտա Քրիմյան (۱۹۴۶–۱۹۴۷)
پیش‌نویس:سرگئی کورخمازیان hy:Սերգեյ Կորխմազյան (۱۹۴۷–۱۹۵۲)
پیش‌نویس:گئورگی مارتیروسوف hy:Գեորգի Մարտիրոսով (۱۹۵۲–۱۹۵۳)
Ներքին գործերի մինիստրներ: پیش‌نویس:گئورگی مارتیروسوف hy:Գեորգի Մարտիրոսով (۱۹۵۳–۱۹۵۴)
Պետական անվտանգության կոմիտեի նախագահներ: پیش‌نویس:گئورگی بادامیانتس hy:Գեորգի Բադամյանց (۱۹۵۴–۱۹۷۲)
پیش‌نویس:آرکادی راگوزین hy:Արկադի Ռագոզին (۱۹۷۲–۱۹۷۷)
پیش‌نویس:هرایر میکائلیان hy:Հրայր Միքայելյան (۱۹۷۷–۱۹۷۸)
پیش‌نویس:ماریوس یوزباشیان hy:Մարիուս Յուզբաշյան (۱۹۷۸–۱۹۸۸)
پیش‌نویس:والری بادامیانتس hy:Վալերի Բադամյանց (۱۹۸۸–۱۹۹۱)
Ներքին գործերի ժողովրդական կոմիսարներ: گئورگی مارتیروسوف (۱۹۴۱-آوریل ۱۹۴۳)
Պետական անվտանգության ժողովրդական կոմիսարներ: پیش‌نویس:گئورگی مارتیروسوف hy:Գեորգի Մարտիրոսով (آوریل ۱۹۴۳ -۱۹۴۵)
Պետական անվտանգության մինիստրներ: پیش‌نویس:نیکیتا کریمیان hy:Նիկիտա Քրիմյան (۱۹۴۶–۱۹۴۷)
Ներքին գործերի մինիստրներ: پیش‌نویس:گئورگی مارتیروسوف hy:Գեորգի Մարտիրոսով (۱۹۵۳–۱۹۵۴)
Պետական անվտանգության կոմիտեի նախագահներ: پیش‌نویس:گئورگی بادامیانتس hy:Գեորգի Բադամյանց (۱۹۵۴–۱۹۷۲)
33px|right Պետական անվտանգության կոմիտեի նախագահ: پیش‌نویس:هوسیک هاروتیونیان hy:Հուսիկ Հարությունյան (۱۹۹۱–۱۹۹۲)
Ազգային անվտանգության պետական վարչության պետեր: پیش‌نویس:والری واغارشاکی بوغوسیان hy:Վալերի Պողոսյան (1992-1993)پیش‌نویس:ادوارد سیمونیان hy:Էդուարդ Սիմոնյանց (۱۹۹۳–۱۹۹۴)
داویت شاهنازاریان (۱۹۹۴–۱۹۹۵)
سرژ سارگسیان (۱۹۹۵)
Ազգային անվտանգության նախարար: سرژ سارگسیان (۱۹۹۵–۱۹۹۶)
Ներքին գործերի և ազգային անվտանգության նախարար: سرژ سارگسیان (۱۹۹۶–۱۹۹۹)
Ազգային անվտանգության նախարարներ: سرژ سارگسیان (۱۹۹۹)
کارلوس پتروسیان (۱۹۹۹–۲۰۰۳)
Ազգային անվտանգության ծառայության տնօրեններ: کارلوس پتروسیان (۲۰۰۳–۲۰۰۴)
گوریک هاکوبیان (۲۰۰۴–۲۰۱۶)
گئورگی کوتویان (۲۰۱۶–۲۰۱۸)
آرتور وانتسیان (۲۰۱۸–۲۰۱۹)
پیش‌نویس:ادوارد مارتیروسیان hy:Էդուարդ Մարտիրոսյան (۲۰۱۹–۲۰۲۰)
آرگیشتی کارامیان (ژوئن ۲۰۲۰ - اکتبر ۲۰۲۰)
Ազգային անվտանգության պետական վարչության պետեր: پیش‌نویس:والری واغارشاکی بوغوسیان hy:Վալերի Պողոսյան (1992-1993)
Ազգային անվտանգության նախարար: سرژ سارگسیان (۱۹۹۵–۱۹۹۶)
Ներքին գործերի և ազգային անվտանգության նախարար: سرژ سارگسیان (۱۹۹۶–۱۹۹۹)
Ազգային անվտանգության նախարարներ: سرژ سارگسیان (۱۹۹۹)
Ազգային անվտանգության ծառայության տնօրեններ: کارلوس پتروسیان (۲۰۰۳–۲۰۰۴)
دبیران شورای عالی امنیت ملی جمهوری ارمنستان- آشوت مانوچاریان (۱۹۹۱-۱۹۹۴)
- ژیرایر لیباریدیان (۱۹۹۴-۱۹۹۸)
- آلکسان هاروتیونیان (۱۹۹۸-۱۹۹۹)
- سرژ سارگسیان (۱۹۹۹-۲۰۰۷)
- آرمن گئورگیان (۲۰۰۷-۲۰۰۸)
- آرتور باغداساریان (۲۰۰۸-۲۰۱۴)
- آرمن گئورگیان (۲۰۱۶)
- یوری خاچاتوروف (۲۰۱۶-۲۰۱۷)
- آرمن گریگوریان (سیاستمدار) (۲۰۱۸-اکنون)