عباس الفاسی
عباس الفاسی | |
|---|---|
 | |
| نخست‌وزیر مراکش | |
| دوره مسئولیت سپتامبر ۲۰۰۷ – ۲۹ نوامبر ۲۰۱۱ | |
| پادشاه | محمد ششم |
| پس از | عبدالله بن کیران |
| پیش از | ادریس جطو |
| وزیر امورخارجه | |
| دوره مسئولیت ۲۰۰۲ – ۲۰۰۷ | |
| وزیر کار و آموزش حرفه‌ای، و وزیر توسعه اجتماعی و همبستگی | |
| دوره مسئولیت ۲۰۰۰ – ۲۰۰۲ | |
| سفیر مراکش در فرانسه | |
| دوره مسئولیت ۱۹۹۰ – ۱۹۹۴ | |
| سفیر مراکش در تونس و اتحادیه عرب | |
| دوره مسئولیت ۱۹۸۵ – ۱۹۹۰ | |
| وزیر صنایع دستی و امور اجتماعی | |
| دوره مسئولیت ۱۹۸۱ – ۱۹۸۵ | |
| وزیر مسکن | |
| دوره مسئولیت ۱۹۷۷ – ۱۹۸۱ | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۸ سپتامبر ۱۹۴۰ (۸۳ سال) برکان، |
| ملیت |  مراکش |
| حزب سیاسی | رئیس حزب ملی‌گرای استقلال مغرب |
| پیشه | ، سیاستمدار |
عباس الفاسی (به عربی: عباس الفاسي) (زاده ۱۸ سپتامبر ۱۹۴۰) از ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۷ تا ۲۹ نوامبر ۲۰۱۱ نخست‌وزیر کشور مراکش بود.
حزب استقلال که در سال ۱۹۴۴ تأسیس شده، در انتخابات پارلمانی هفتم سپتامبر ۲۰۰۷ با به دست آوردن ۵۲ کرسی در مقابل ۴۶ کرسی حزب عدالت و توسعه اسلام‌گرایان، و ۴۱ کرسی جنبش مردمی به پیروزی رسید. پس از این پیروزی محمد ششم، پادشاه مغرب عباس الفاسی رئیس حزب ملی‌گرای استقلال مغرب را به نخست‌وزیری برگزید.[۱]
کارنامه
[ویرایش]الفاسی در برکان مراکش به دنیا آمد. او از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱ به عنوان وزیر مسکن خدمت کرده‌است.
الفاسی از سال ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۵ وزیر صنایع دستی و امور اجتماعی، از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰ سفیر مراکش در تونس و اتحادیه عرب، از ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۴ سفیر در فرانسه بود.
وی از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲ به عنوان وزیر کار و آموزش حرفه‌ای، و وزیر توسعه اجتماعی و همبستگی خدمت کرده‌است.
او سپس در زمان دولت ادریس جطو از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۷ منصب وزیر امور خارجه را احراز کرد.
به دنبال پیروزی حزب استقلال در انتخابات پارلمانی، پادشاه مراکش الفاسی را در ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۷ به نخست‌وزیری گمارد.
منابع
[ویرایش]- ویکی‌پدیای انگلیسی.
- ↑ همشهری آن‌لاین: بازدید: اکتبر ۲۰۱۲.
|  | |
الجزایر: عبدالعزیز بوتفلیقه
بحرین: حمد بن عیسی آل‌خلیفه – حسن مشیمه – علی سلمان – شیخ عیسی قاسم
مصر ۲۰۱۱ : محمد البرادعی – محمد حسین طنطاوی – وائل غنیم – جیجی ابراهیم – حسنی مبارک – عمر سلیمان – عصام شرف – خالد محمد سعید
مصر ۲۰۱۳ : محمد البرادعی – عبدالفتاح سیسی – محمد مرسی – عدلی منصور – محمد بدیع
اردن: ملک عبدالله دوم – معروف بخیت – سمیر رفاعی
مراکش: محمد ششم – عباس الفاسی
لیبی: معمر قذافی – سیف‌الاسلام قذافی – مصطفی عبدالجلیل – محمود جبرئیل – محمد نابوس
عربستان سعودی: منال شریف
سودان: حسن الترابی
سوریه: بشار اسد – ریاض سیف – حمزه علی الخطیب – برهان غلیون – صالح مسلم
تونس: بن علی – محمد بوعزیزی
یمن: علی عبدالله صالح – عبدربه منصور هادی – توکل کرمان – عبدالمجید الزندانی – علی محسن الاحمر – صادق الاحمر
جیبوتی: اسماعیل عمر جلبه بحرین: جمعیت وفاق ملی اسلامی مصر: جنبش ۶ آوریل – کفایه – اخوان‌المسلمین – جمعیت میهنی برای تغییر – حزب ملی دموکراتیک مصر – سوسیالیست‌های انقلابی مصر
لیبی: ارتش آزادیبخش ملی – شورای ملی انتقالی
عربستان سعودی: حزب اسلامی امت
سوریه: ارتش آزاد سوریه – حزب التحریر – اخوان المسلمین – شورای ملی سوریه – کمیته هماهنگی ملی سوریه – هیئت عمومی انقلاب سوریه – گروه دوستان سوریه – جبهه النصره – شورای ملی کرد – پ‌ی‌د
تونس: جبهه قانون اساسی دموکراتیک – ائتلاف چهارگانه گفت‌وگوی ملی تونس
صحرای غربی: جبه پولیساریو
یمن: وحدت قبایل یمن – الاصلاح – هاشد
