ماشت
- Afrikaans
- العربية
- Asturianu
- Български
- বাংলা
- Català
- Čeština
- Dansk
- Dagbanli
- Deutsch
- Ελληνικά
- English
- Esperanto
- Español
- Eesti
- Euskara
- Suomi
- Français
- Galego
- Avañe'ẽ
- עברית
- Hrvatski
- Magyar
- Հայերեն
- Bahasa Indonesia
- Italiano
- 日本語
- ქართული
- Gĩkũyũ
- 한국어
- Lietuvių
- Latviešu
- Nederlands
- Norsk bokmål
- ਪੰਜਾਬੀ
- Polski
- Português
- Română
- Русский
- Scots
- Srpskohrvatski / српскохрватски
- Simple English
- Slovenčina
- Shqip
- Српски / srpski
- Svenska
- தமிழ்
- Türkçe
- Українська
- Oʻzbekcha / ўзбекча
- Tiếng Việt
- Walon
- მარგალური
- 中文
- 粵語
ماشت یک ساطور بزرگ با نوک تیز است. تیغه آن به طور معمول میان ۳۲٫۵ تا ۴۵ سانتیمتر (۱۲٫۸ تا ۱۸ اینچ) طول و ۳ میلیمتر (۰٫۱۲ اینچ) عرض دارد. تیغه آن از جنس استیل و دسته آن نیز چوبی یا فلزی میباشد. و تنها یک طرف آن تیز می باشد.
در گذشته در زبان فارسی به این سلاح، دشنه نیز گفته می شد و امروزه نیز بیش تر به نام بامبو زن در ایران شناخته می شود.
در گذشته شمشیر های کوتاه در بین جنگ آوران تورک و فارس از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بود و شمشیر های کوتاهی مانند یاتاقان (Yatagan)، قمه و قداره تولید می شد. امروزه بسیاری از افراد به هر چاقوی بلند به اشتباه قداره می گویند در حالی که قداره شکل کاملا خاص و استانداردی دارد و نباید ماشت را با قداره اشتباه گرفت.
قداره بند
[ویرایش]در ادبیات فارسی به افرادی که با توسل بهزور به مقاصد خود میرسد قدارهبند گفته میشود.[۱]
جستارهای وابسته
[ویرایش]- فیلم قداره کشتار
- قمه
منابع
[ویرایش]بازگردانی شده از ویکیپدیای انگلیسی در تاریخ ۳۰ آذر ۱۳۹۲
این یک مقالهٔ خرد ابزار است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |