چفد بستو
چَفد بَستو یا بیزتیز یا «قوس بیضی تیز» نوعی چفد بیضی شکل با فاصله کانونی زیاد (تیز) است که از دیرباز در ساخت طاق و گنبد در معماری ایرانی کاربرد داشته‌است. نسبت فاصله کانونی به دهانه آن ۴ به ۳ است.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ پیرنیا، محمد کریم، ، سبک شناسی معماری ایرانی، تهران، انتشارات سروش دانش، ۱۳۷۸، ص ۳۵۱
