Svoboda | Graniru | BBC Russia | Golosameriki | Facebook
Aller au contenu

Un article de Wikipédia, l'encyclopédie libre.

petite capitale D
  
Graphies
Bas de casse
Utilisation
Alphabets alphabet phonétique ouralien
Phonèmes principaux //

, appelé petite capitale D, est une lettre additionnelle de l’écriture latine qui est utilisée dans l’alphabet phonétique ouralien et a été utilisée dans le Premier traité grammatical islandais au Moyen Âge.

Utilisation[modifier | modifier le code]

Au Moyen Âge, l’auteur du Premier traité grammatical islandais a utilisé ‹ ᴅ › pour transcrire le d géminé[1].

Dans l’alphabet phonétique ouralien, ‹  › représente une consonne occlusive dentale semi-voisée, notée [₍d̥₎] ou [] avec l’alphabet phonétique international, par opposition à ‹ d › représentant une consonne occlusive dentale voisée, [d].

Dans certaines notations phonétiques américanistes, la petite capitale d ‹ ᴅ › est utilisée pour représenter consonne battue alvéolaire voisée [ɾ][2].

Certains auteurs utilisent la petite capitale d ‹ ᴅ › comme symbole non standard de l’alphabet phonétique international pour représenter une consonne roulée alvéolaire voisée, parfois prénasalisée[3] ou en contraste avec ‹ r ›, utilisée pour une consonne roulée alvéolaire sourde[4].

Représentations informatiques[modifier | modifier le code]

La petite capitale D peut être représentée avec les caractères Unicode (Extensions phonétiques) suivants :

formes représentations chaînes
de caractères
points de code descriptions
minuscule U+1D05 U+1D05 lettre minuscule latine petite capitale d

Notes et références[modifier | modifier le code]

Bibliographie[modifier | modifier le code]

  • (en) Julie Barbour, A grammar of Neverver, Berlin, Mouton de Gruyter, (ISBN 9783110289619)
  • (en) Hreinn Benediktsson, The First Grammatical Treatise: introduction, text, notes, translation, vocabulary, facsimiles, Reykjavík, Institute of Nordic Linguistics, coll. « University of Iceland Publications in Linguistics » (no 1),
  • (en) Terry Crowley et John Lynch, The Avava language of central Malakula (Vanuatu), Australian National University, (ISBN 0 85883 564 9, présentation en ligne, lire en ligne)
  • (en) Michael Everson, Peter Baker, António Emiliano, Florian Grammel, Odd Einar Haugen, Diana Luft, Susana Pedro, Gerd Schumacher et Andreas Stötzner, Proposal to add medievalist characters to the UCS (no N3027, L2/06-027), (lire en ligne)
  • (en) David Arnold Odden, Introducing phonology, Cambridge University Press, (ISBN 978-0-521-82669-3, lire en ligne)
  • (en) Tihomir Rumenov Rangelov, A grammar of the Ahamb language (Vanuatu) (thèse de PhD), Hamilton, New Zealand, The University of Waikato, (hdl 10289/14038, lire en ligne)
  • (de) Eemil Nestor Setälä, « Über die Transskription der finnisch-ugrischen Sprachen », Finnisch-ugrische Forschungen, vol. 1,‎ , p. 15-52 (lire en ligne)
  • (fi) Antti Sovijärvi et Reino Peltola, Suomalais-ugrilainen tarkekirjoitus, Helsinki, coll. « Helsingin Yliopiston Fonetiikan Laitoksen Julkuaisua / Publicationes Instituti Phonetici Universitatis Helsingiensis » (no 9), (ISSN 0357-5217, lire en ligne)

Voir aussi[modifier | modifier le code]