Celestino Fernández de la Vega

Celestino Fernández de la Vega
	;
Biografía
Nacemento	23 de setembro de 1914 ; Friol, España
Morte	1986 (71/72 anos); Lugo, España
Causa da morte	suicidio, afogamento
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Educación	Universidade de Santiago de Compostela
Actividade
Ocupación	escritor , funcionario
Membro de	Real Academia Galega (membro correspondente)
Xénero artístico	ensaio
Lingua	Lingua castelá e lingua galega
Familia
Cónxuxe	María Luisa Maceda Méndez
Fillos	tres (Celestino, Luís e Alberto)
Pai	Higinio Fernández de la Vega Pasarín
	Sinatura

Celestino Fernández de la Vega Pardo, nado en Friol o 23 de setembro de 1914 e finado no Río Miño, en Lugo, en marzo de 1986, foi un escritor galego, filósofo e ensaísta. É coñecido sobre todo polo seu tratado sobre o humor titulado O segredo do humor, de 1963.

Traxectoria

Foi o sexto de oito fillos do notario Higinio Fernández de la Vega Pasarín, de Castroverde, e Ánxela Pardo Saavedra, de Friol. Con once anos de idade abandonou a súa vila natal para mudarse a Lugo coas súas irmás mais vellas e estudar o bacharelato.^{Arias_Gómez20173-1">[1]} En 1930, para compracer os desexos do seu pai, comezou a carreira de dereito na Universidade de Santiago de Compostela e despois de catro anos foi rematala a Madrid. Alí coñeceu a Pío Baroja. Pouco despois de realizar os últimos exames foi mobilizado e combateu no bando nacional durante a Guerra civil española, pasando por Estremadura, Teruel e Asturias.^{López_Vázquez200729-2">[2]}

Rematado o conflito, comezou a preparar as oposicións a técnico da Administración, que gañou en 1940, e foi destinado ao Goberno Civil de Lugo. Alí foi asiduo de varios parladoiros con Luís Pimentel, Ánxel Fole, Antonio Figueroa, Luciano Penedo e Ramón Piñeiro. Foi un dos socios fundadores da Editorial Galaxia e colaborou en publicacións como El Progreso, La Noche, Grial ou Galicia Emigrante.

Fernández de la Vega tratou de pór en valor o que entendía como características fundamentais do ser galego: a saudade, o sentimento da paisaxe e o humorismo. Importantes obras súas que tratan estes temas son "Abrente e solpor da paisaxe" de 1958^[3] e mais O segredo do humor.^[4] Foi autor de numerosos artigos xornalísticos. Formou parte da comisión do patrimonio histórico-monumental de Lugo e foi o encargado de escribir sobre Lugo na Gran Enciclopedia Galega.^{Arias_Gómez20176-5">[5]}

O segredo do humor foi incluído na Biblioteca Galega 120.

O humor, segundo a concepción do autor estaba entre medias do lado serio do cómico e o ridículo do serio. Para Fernández de la Vega o humorista máis relevante das literaturas hispánicas do século XX foi o nacionalista Alfonso Daniel Rodríguez Castelao.^[6]

Foi nomeado Membro de honra da Asociación de Escritores en Lingua Galega.^[cando?]

No ano 1980 sufriu un infarto e entrou nun estado de forte aprehensión.^{Arias_Gómez20177-7">[7]} Tras desaparecer do seu domicilio o 25 de marzo de 1986, o seu corpo foi achado no río Miño o día 15 de abril.^[8]

Obra

Ensaio

O segredo do humor, 1963, Galaxia.^[9]
El enigma de Santa Eulalia de Boveda, 1970, Lugo.

El enigma de Santa Eulalia de Boveda, 1970.

Ensaios a proba do tempo, 2009, Galaxia.^[10] Inclúe:

(1951) "Cultura y comunicación", en Presencia de Galicia. Colección "Grial" 1. Galaxia.
(1951) "Perfil gallego de Valle-Inclán", en Seara Nova (Lisboa)
(1952) "Campanas de Bastabales", en 7 ensayos sobre Rosalía» (Galaxia)
(1958) "Abrente e solpor da paisaxe", en Homaxe a Otero Pedrayo no seu LXX aniversario do seu nacemento (Galaxia)
(1959) "Vida e poesía de Luís Pimentel" en Sombra do aire na herba (Galaxia)
(1956) "Introdución a Da esencia da verdade" en Da esencia da verdade (Galaxia)
(1963) "Braque, pintor de lo nunca visto", en Grial n.º 2.
(1967) "Sobre la persona y la obra de García-Sabell", en Grial n.º 15.
(1969) "Presencia de Rof Carballo" en El Progreso.
(1988) "Heidegger e Nietzsche" en Luzes de Galiza n.º 12, pp. 35-38.

Traducións

Do alemán ao galego ^[11]

Cancioneiro da poesía céltica, de Julius Pokorny, con Ramón Piñeiro, 1951, Galaxia.
Da esencia da verdade, de Martin Heidegger, con Ramón Piñeiro, 1956, Galaxia.^[12]

Do galego ao castelán

Dos ensayos sobre la saudade, de Ramón Piñeiro, Buenos Aires: Ed. Alén-Mar, 1961.

Do alemán ao castelán

Traduciu, do alemán ao castelán, manuais de dereito administrativo que lle foron encargados polo Estado español.^{López_Vázquez2007142-13">[13]}^{Arias_Gómez20176-5">[5]}

De Otto Nass, Reforma administrativa y ciencia de la administración, Madrid: Estudios Administrativos, 1964.
De P. Neumann, La administración reguladora de la economía, Madrid: Estudios Administrativos, 1964.
De E. Forsthoff, Sociedad industrial y Administración Pública, Madrid: Estudios Administrativos, 1967.
De E. R. Hubber, Administración autónoma de la Economía, Madrid: Estudios Administrativos, 1967.
De K. Behlert, Principios de organización, Madrid: Estudios Administrativos, 1967.

Notas

Arias_Gómez20173_1-0">↑ Arias Gómez 2017, p. 3.
López_Vázquez200729_2-0">↑ López Vázquez 2007, p. 29.
↑ "Abrente e solpor da paisaxe", en VVAA (1958). Homenaxe a Ramón Otero Pedrayo. Vigo, Editorial Galaxia, pp. 103-128.
↑ Vilavedra, Dolores, ed. (2000). Diccionario da literatura galega. Obras III. Galaxia. pp. 429–431. ISBN 84-8288-365-8.
↑ ^Arias_Gómez20176_5-0">5,0 ^{Arias_Gómez20176_5-1">5,1} Arias Gómez 2017, p. 6.
↑ "Celestino Fernández de la Vega" na Biblioteca Virtual Galega.
Arias_Gómez20177_7-0">↑ Arias Gómez 2017, p. 7.
↑ "Celestino Fernández de la Vega, escritor". El País (en castelán). 17 de abril de 1986. .
↑ Publicada traducida ao castelán, en Buenos Aires, en 1967.
↑ Fernández de la Vega, C. (2009). Ensaios a proba do tempo. Galaxia. ISBN 978-84-9865-188-1.
↑ Celestino Fernández de la Vega na Biblioteca da Tradución Galega.
↑ Da esencia da verdade en Google Books.
López_Vázquez2007142_13-0">↑ López Vázquez 2007, p. 142.

Véxase tamén

Bibliografía

"Fernández de la Vega Pardo, Celestino". Diccionario enciclopédico galego universal 27. La Voz de Galicia. 2003-2004. p. 67. ISBN 84-7680-429-6.
"Fernández de la Vega Pardo, Celestino". Dicionario biográfico de Galicia 2. Ir Indo Edicións. 2010-2011. p. 58.
"Fernández de la Vega Pardo, Celestino". Diciopedia do século 21 2. Do Cumio, Galaxia e do Castro. 2006. p. 892. ISBN 978-84-8288-942-9.
"Fernández de la Vega Pardo, Celestino". Enciclopedia Galega Universal 9. Ir Indo. 1999-2002. p. 83. ISBN 84-7680-288-9.
Arias Gómez, Noelia (2017). Celestino Fernández de la Vega e as súas publicacións no diario lucense El Progreso. Facultade de Humanidades. USC.
Couceiro Freijomil, Antonio (1951-53). Diccionario bio-bibliográfico de escritores (en castelán) II. Bibliófilos Gallegos. p. 72.
Fernández, Carlos (1988). O pensamento epocal en Celestino Fernández de la Vega. Caixa Galicia.
Fernández del Riego, Francisco (1992). Diccionario de escritores en lingua galega. Sada: Ediciós do Castro. p. 151.
López Lorenzo, Siro (2001). Celestino Fernández de la Vega. Xunta de Galicia. ISBN 84-453-2981-2.
López Vázquez, J. Ramón (1993). Celestino Fernández de la Vega: pensamento universal desde a provincia. Ediciós do Castro. ISBN 84-7492-645-9.
————————— (2007). Celestino Fernández de la Vega: pensador do novo galeguismo (PDF). CIRP. ISBN 978-84-453-4476-7.
Marín Escudero, Juan Luis (1988). Lenguaje y alteridad : Celestino F. de la Vega en diálogo con la filosofía francesa contemporánea (en castelán). Caixa Galicia. ISBN 84-505-7987-2.
Piñeiro, Ramón; et al. (2005). "Fernández de la Vega Pardo, Celestino". Gran Enciclopedia Galega (DVD). ISBN 84-87804-88-8.
Vilavedra, Dolores, ed. (1995). Diccionario da Literatura Galega. I. Autores. Galaxia. p. 210. ISBN 84-8288-019-5.
VVAA. Revista Grial, numero 95, 1987 Arquivado 19 de xaneiro de 2022 en Wayback Machine..

Outros artigos

Ligazóns externas

Xenealoxía Arquivado 02 de decembro de 2013 en Wayback Machine.
Cartas de Celestino Fernández de la Vega a Luís Seoane. Proxecto epístola. CCG.
Caravel, María (19/2/2014). "Celestino Fernández de la Vega por fin tiene placa". La Voz de Galicia (en castelán).

[FOOTNOTE<span_class="smallcaps"_style="font-variant:small-caps;">Arias_Gómez</span>20173-1] Arias_Gómez20173_1-0">↑ Arias Gómez 2017, p. 3.

[FOOTNOTE<span_class="smallcaps"_style="font-variant:small-caps;">López_Vázquez</span>200729-2] López_Vázquez200729_2-0">↑ López Vázquez 2007, p. 29.

[3] "Abrente e solpor da paisaxe", en VVAA (1958). Homenaxe a Ramón Otero Pedrayo. Vigo, Editorial Galaxia, pp. 103-128.

[VILAVEDRA3-4] Vilavedra, Dolores, ed. (2000). Diccionario da literatura galega. Obras III. Galaxia. pp. 429–431. ISBN 84-8288-365-8.

[FOOTNOTE<span_class="smallcaps"_style="font-variant:small-caps;">Arias_Gómez</span>20176-5] Arias_Gómez20176_5-0">5,0 ^{Arias_Gómez20176_5-1">5,1} Arias Gómez 2017, p. 6.

[BVG-6] "Celestino Fernández de la Vega" na Biblioteca Virtual Galega.

[FOOTNOTE<span_class="smallcaps"_style="font-variant:small-caps;">Arias_Gómez</span>20177-7] Arias_Gómez20177_7-0">↑ Arias Gómez 2017, p. 7.

[8] "Celestino Fernández de la Vega, escritor". El País (en castelán). 17 de abril de 1986. .

[9] Publicada traducida ao castelán, en Buenos Aires, en 1967.

[10] Fernández de la Vega, C. (2009). Ensaios a proba do tempo. Galaxia. ISBN 978-84-9865-188-1.

[11] Celestino Fernández de la Vega na Biblioteca da Tradución Galega.

[12] Da esencia da verdade en Google Books.

[FOOTNOTE<span_class="smallcaps"_style="font-variant:small-caps;">López_Vázquez</span>2007142-13] López_Vázquez2007142_13-0">↑ López Vázquez 2007, p. 142.

Arias_Gómez20173-1">[1]

[3]

[4]

[6]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

Biografía

Nacemento	23 de setembro de 1914 Friol, España
Morte	1986 (71/72 anos) Lugo, España
Causa da morte	suicidio, afogamento




Datos persoais
País de nacionalidade	España
Educación	Universidade de Santiago de Compostela
Actividade
Ocupación	escritor , funcionario
Membro de	Real Academia Galega (membro correspondente)
Xénero artístico	ensaio
Lingua	Lingua castelá e lingua galega
Familia
Cónxuxe	María Luisa Maceda Méndez
Fillos	tres (Celestino, Luís e Alberto)
Pai	Higinio Fernández de la Vega Pasarín
Sinatura