Svoboda | Graniru | BBC Russia | Golosameriki | Facebook
Transfiguration pending
Jump to content

ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների Լիգայի եզրափակիչ 2021

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների Լիգայի եզրափակիչ 2021
Իրադարձություն2020–21 UEFA Champions League?
Ամսաթիվմայիսի 29, 2021
ՄարզադաշտՊորտու
ՄրցավարԱնտոնիո Մատեու Լաոս

2021 թվականի ՈՒԵՖԱ-ի Չեմպիոնների լիգայի եզրափակիչ (պորտ.՝ Final da Liga dos Campeões da UEFA de 2020–21, անգլ.՝ 2021 UEFA Champions League Final), 2020/21 մրցաշրջանի ՈՒԵՖԱ-ի Չեմպիոնների լիգայի, եվրոպական Չեմպիոնների գավաթի 66-րդ մրցաշրջանի և ՈւԵՖԱ-ի Չեմպիոնների լիգայի 29-րդ մրցաշրջանի եզրափակիչ հանդիպումը։

Ֆուտբոլային հանդիպումը կայացել է 2021 թվականի մայիսի 29-ին Պորտուի «Դրագան» մարզադաշտում։ «Չելսի-ն» հիմնական ժամանակում հաղթել է նվազագույն հաշվով, միակ գոլը խփել է Կայ Հավերցը։ 2012-ին 11 մետրանոց հարվածաշարում տարած հաղթանակից հետո լոնդոնյան ակումբի համար սա Չեմպիոնների լիգայի երկրորդ տիտղոսն էր «Բավարիա»-յի նկատմամբ։

«Չելսի»-ն, որպես Չեմպիոնների լիգայի հաղթող, ՈւԵՖԱ-ի 2021 թվականի Սուպերգավաթի խաղում խաղալու է Եվրոպայի լիգայի ընթացիկ մրցաշարի հաղթողի հետ (որը դարձել է իսպանական «Վիլյառեալ»-ը), ինչպես նաև դառնալու է 2021 թվականի Աշխարհի ակումբային առաջնության կիսաեզրափակիչը։

Թիմեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս աղյուսակում եզրափակիչները մինչ 1992 թվականն անցկացվում էին ՈՒԵՖԱ-ի Եվրոպայի չեմպիոնների գավաթի, իսկ 1993 թվականից՝ ՈՒԵՖԱ-ի Չեմպիոնների լիգայի դարաշրջանում:

Թիմ Նախորդ եզրափակիչները (հաղթանակները ընգծված են)
Անգլիա Անգլիա Մանչեսթեր Սիթի Չի մասնակցել
Անգլիա Անգլիա Չելսի 2 (2008, 2012)

Այս եզրափակիչը կլինի Չեմպիոնների լիգայի երրորդ ամբողջական անգլիական եզրափակիչը։ Առաջինը տեղի է ունեցել 2008 թվականին Մոսկվայում, երկրորդը՝ 2019 թվականին Մադրիդում։

Անցկացման վայր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նախնական հայտեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2021 թվականին սկսվել է 2018 թվականի սեպտեմբերի 28-ին ֆուտբոլի կանանց Չեմպիոնների լիգայի, Եվրոպայի լիգայի և Չեմպիոնների լիգայի եզրափակիչ խաղերի անցկացման հայտերի ընդունումը։ ՈՒԵՖԱ-ի կանոնակարգի համաձայն, մինչև հոկտեմբերի 26-ը ֆուտբոլային ասոցիացիաները պետք է հետաքրքրություն հայտնեին իրենց երկրում եզրափակիչ խաղերի անցկացման հարցում, իսկ հայտային դոսյեն պետք է ուղարկվեր ՈՒԵՖԱ մինչև 2019 թվականի փետրվարի 15-ը։ 2018 թվականի նոյեմբերի 1-ին ՈՒԵՖԱ-ն հայտարարեց, որ երկու ասոցիացիաները հետաքրքրություն են հայտնել Չեմպիոնների լիգայի եզրափակիչ խաղի անցկացման հարցում՝ ՈՒԵՖԱ-ին ուղարկելով հայտագրեր հետաքրքրության մասին[1]։ Եզրափակչի անցկացման վայրը գերմանական և ռուսական ասոցիացիաների կողմից առաջարկվել են «Ալյանց Արենա»-ն և «Գազպրոմ Արենա»-ն[1][2]։

Երկիր Մարզադաշտ Քաղաք Ծանոթագրություններ
Գերմանիա Գերմանիա «Ալյանց Արենա» Մյունխեն Ընդունել է ՈւԵՖԱ-ի Չեմպիոնների լիգայի 2012 թվականի եզրափակիչը և 2006 թվականի ֆուտբոլի աշխարհի առաջնության հանդիպումները[3]
Ռուսաստան Ռուսաստան «Գազպրոմ Արենա» Սանկտ Պետերբուրգ Ընդունել է 2017 թվականի Կոնֆեդերացիաների գավաթի և 2018 թվականի ֆուտբոլի աշխարհի առաջնության խաղերը[2][3]

ՈՒԵՖԱ-ի Չեմպիոնների լիգայի 2021 թվականի եզրափակչի անցկացման վայրի որոշումը կայացվել է 2019 թվականի սեպտեմբերի 24-ին Լյուբլյանայում ՈՒԵՖԱ-ի գործկոմի հանդիպման ժամանակ, որտեղ նաև հայտնի դարձան ՈՒԵՖԱ-ի 2022 և 2023 թվականների Չեմպիոնների լիգայի եզրափակիչների տերերը[3]։

Անցկացման վայրի փոփոխություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

COVID-19 համաճարակի պատճառով Չեմպիոնների լիգայի և Եվրոպայի լիգայի եզրափակիչների տերերին առաջարկվել է մեկ տարով հետաձգել եզրափակիչների անցկացումը իրենց քաղաքներում։ Այդ կապակցությամբ 2020 թվականի հունիսի 17-ին ՈւԵՖԱ-ն հայտարարել է, որ ՈՒԵՖԱ-ի Չեմպիոնների լիգայի 2021 թվականի եզրափակիչը տեղի կունենա Ստամբուլում, որը պետք է անցկացներ եզրափակիչ հանդիպումը մեկ տարի շուտ[4]։ Այսպիսով, Սանկտ Պետերբուրգը ստացել է 2022 թվականին խաղ անցկացնելու իրավունք[5]։ ՈՒԵՖԱ-ի Չեմպիոնների լիգայի 2021 թվականի եզրափակիչը երկրորդ անգամ պետք է կայանար «Օլիմպիական» մարզադաշտում։ Առաջին անգամ դա տեղի ունեցավ 2005 թվականին, երբ «Լիվերպուլ»հետխաղյա 11 մետրանոցներով հաղթեց «Միլան»-ին և նվաճեց եվրոպական Չեմպիոններիգավաթի իր հինգերորդ գավաթը[6]։ Թուրքիայում ստեղծված բարդ համաճարակաբանական իրավիճակի պատճառով, որը բրիտանացիների համար տուն վերադառնալուն պես պարտադիր կարանտին էր պահանջում[7], այդ երկրի ֆուտբոլային ասոցիացիան խնդրեց փոխել եզրափակչի անցկացման վայրը։ Դա տեղի է ունեցել այն բանից հետո, երբ հայտնի է դարձել գլխավոր խաղին երկու անգլիական ակումբների մասնակցության մասին[8]։ ՈՒԵՖԱ-ն դիտարկում էր եզրափակիչը Պորտուգալիա և Անգլիա տեղափոխելու տարբերակները։ Որպես տարբերակ դիտարկվել են Լոնդոնի «Ուեմբլի» և Պորտուի «Դրագան» մարզադաշտերը[9]։

Դրագան մարզադաշտը Պորտուում, որտեղ կայացել է եզրափակիչ հանդիպումը
Երկիր Մարզադաշտ Քաղաք Ծանոթագրություններ
Անգլիա Անգլիա «Ուեմբլի» Լոնդոն Ընդունել է ՈւԵՖԱ-ի 2011 և 2013 թվականների Չեմպիոնների լիգայի եզրափակիչներն[10] ու 2012 թվականի Օլիմպիական խաղերի եզրափակիչը[11]
Պորտուգալիա Պորտուգալիա «Դրագան» Պորտու Ընդունել է 2004 թվականի Եվրոպայի առաջնության խաղերը և 2019 թվականի Ազգերի լիգայի եզրափակիչը[12]

2021 թվականի մայիսի 13-ին ՈՒԵՖԱ-ն հայտարարեց Չեմպիոնների լիգայի եզրափակչի անցկացման վայրի հերթական փոփոխության մասին։ Խաղը տեղափոխվել է Պորտուի «Դրագան» մարզադաշտ[13]։

Տոմսերի վաճառք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հանդիպմանը թույլատրվեց յուրաքանչյուր թիմից՝ «Չելսի»-ից և «Մանչեսթեր Սիթի»-ից վեց հազար երկրպագու մասնակցել եզրափակչին։ Բացի այդ, որոշ տոմսեր պետք է վաճառքի հանվեին մայիսի 24-ին[14]։ Ընդհանուր առմամբ, հանդիպման կարող էին այցելել մինչև 16 500 հանդիսական՝ մարզադաշտի տարողունակության մոտավորապես 33 տոկոսը։ Մարզադաշտ մտնելու համար պահանջվում էր ներկայացնել կորոնավիրուսի ՊՇՌ-թեստի արդյունքը, որն արվել է մայիսի 26-ից ոչ ուշ, կամ հակամարմինների Էքսպրես թեստը մայիսի 28-ից ոչ ուշ[15]։

Տոմսերը վաճառքի էին հանվել մայիսի 25-ի ցերեկը և վաճառվել մի քանի ժամվա ընթացքում[16]։ Ազատ վաճառքի հասած տոմսերի արժեքը բաժանվել է չորս կատեգորիայի։ Ամենաէժան տոմսն արժեր 70 եվրո, լավագույն տեղերի տոմսերը՝ 180, 450 և 600 եվրո[16]։

Եզրափակիչ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Չեմպիոնների լիգայի ակումբների պատմությունը և առկա հանդիպումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Մանչեսթեր Սիթի»-ն նախկինում երբեք հանդես չի եկել Չեմպիոնների լիգայի եզրափակիչում։ Ակումբի պատմության մեջ միակ եվրոպական գավաթը 1970 թվականի գավաթակիրների գավաթակիրն է։ Վերջին տասը մրցաշրջաններում ակումբը հինգ անգամ դարձել է Անգլիայի առաջնության հաղթող[17], սակայն եվրագավաթներում միայն մեկ անգամ է հասել կիսաեզրափակիչ և երեք անգամ հասել քառորդ եզրափակիչ[18][19]։

«Չելսի»-ն մինչև 2021 թվականը երկու անգամ խաղացել է ՈՒԵՖԱ-ի Չեմպիոնների լիգայի եզրափակիչ խաղերում։ Առաջին անգամ դա տեղի է ունեցել 2008 թվականին Մոսկվայում, որտեղ լոնդոնցիները հետխաղյա 11 մետրանոցներով զիջեցին «Մանչեսթեր Յունայթեդ»-ին։ Չորս տարի անց «Չելսի»-ն դարձյալ վերադարձավ եվրոպական մրցաշրջանի գլխավոր խաղ՝ հաղթելով Չեմպիոնների լիգայի կիսաեզրափակիչում գործող չեմպիոն «Բարսելոնա»-ին և մրցեց «Բավարիա»-ի հետ։ Եզրափակիչը տեղի է ունեցել Մյունխենում՝ մրցակցի մարզադաշտում։ Հաղթողին ոչ հիմնական, ոչ լրացուցիչ ժամանակում պարզել չհաջողվեց, և խաղն անցավ 11 մետրանոցների շարքը, որտեղ ուժեղ գտնվեց անգլիական ակումբը՝ պատմության մեջ առաջին անգամ հաղթելով Չեմպիոնների լիգայում[20]։ 2001 թվականից «Չելսի»-ն հինգ անգամ կանգ է առել կիսաեզրափակիչի փուլում (2003/04, 2004/05, 2006/07, 2008/09, 2013/14 մրցաշրջաններում) և երկու անգամ հաղթել է ՈւԵՖԱ-ի Եվրոպայի Երկրորդ մայրցամաքային մրցաշարում (2013 և 2019 թվականներին)[18][21]։

«Չելսի»-ն ու «Մանչեսթեր Սիթի»-ն երբեք չեն հանդիպել ՈՒԵՖԱ-ի Չեմպիոնների լիգայի հանդիպումներում։ Եվրագավաթային հանդիպումներում նրանք հանդիպել են մեկ անգամ՝ 1970/71 մրցաշրջանի Գավաթակիրների Գավաթի կիսաեզրափակիչում։ Երկու խաղերն էլ նվազագույն հաշվով հաղթել է լոնդոնյան ակումբը[22]։ Երկրի ներսում պաշտոնական հանդիպումներում ակումբները հանդիպել են 166 անգամ։ 68 խաղ հաղթել է «Չելսի»-ն, 58 խաղ՝ «Մանչեսթեր Սիթի»-ն և 40 խաղ ավարտվել է ոչ ոքի։ Անգլիայի առաջնության 2020/21 մրցաշրջանում «Մանչեսթեր Սիթի»-ն հունվարին 3:1 հաշվով հաղթանակ տարավ «Սթեմֆորդ Բրիջ»-ում՝ խփելով բոլոր գոլերը առաջին խաղակեսում։ Մայիսի 8-ին Մանչեսթերում կայացած պատասխան հանդիպումն ավարտվել է «Չելսի»-ի կամային հաղթանակով՝ 2:1 հաշվով[23], ընդ որում՝ «քաղաքացիները» հաղթանակի դեպքում կարող էին վաղաժամկետ դառնալ Անգլիայի չեմպիոն։ Ակումբի գլխավոր մարզիչ Խոսեպ Գվարդիոլան կարևորել է այդ խաղը[24]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 «11 associations interested in hosting 2021 club finals» (անգլերեն). UEFA. 2018 թ․ նոյեմբերի 1. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 16-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 29-ին.
  2. 2,0 2,1 Кизыма, Роман. (2018 թ․ դեկտեմբերի 19). «Петербург претендует на проведение финала Лиги чемпионов». РБК (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 29-ին.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Champions League final: 2021, 2022 and 2023 venues named». AS.com (անգլերեն). 2019 թ․ սեպտեմբերի 24. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 21-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին.
  4. «Что надо знать о Лиге чемпионов-2020/21» (ռուսերեն). УЕФА. 2020 թ․ հունիսի 17. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 31-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 18-ին.
  5. «Хозяева финалов Лиги чемпионов 2021, 2022, 2023 и 2024 годов» (ռուսերեն). УЕФА. 2019 թ․ սեպտեմբերի 24. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 30-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին.
  6. «СМИ: финал Лиги чемпионов 2023 года по футболу перенесли из Мюнхена в Стамбул» (ռուսերեն). ТАСС. 2021 թ․ մայիսի 14. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 14-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին.
  7. Simon Stone & Laura Scott (2021 թ․ մայիսի 12). «Portugal set to host European final». BBC Sport (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 14-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին.
  8. «Федерация футбола Англии обсуждает с УЕФА перенос финала Лиги чемпионов из Турции» (ռուսերեն). ТАСС. 2021 թ․ մայիսի 7. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին.
  9. «Champions League final: Uefa chooses Porto over Wembley for all-English clash». the Guardian (անգլերեն). 2021 թ․ մայիսի 13. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 22-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին.
  10. «Wembley chosen to host 2013 Champions League final» (անգլերեն). BBC Sport. 2011 թ․ հունիսի 16. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ սեպտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին.
  11. «Финал вернется на "Уэмбли"» (ռուսերեն). УЕФА. 2011 թ․ հունիսի 16. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 30-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին.
  12. «2021 UEFA Champions League final: Porto» (անգլերեն). UEFA. 2021 թ․ մայիսի 13. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 13-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին.
  13. «Финал Лиги чемпионов перенесен в Порту». Спорт-Экспресс (ռուսերեն). 2021 թ․ մայիսի 13. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 23-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին.
  14. «UEFA Champions League final to move to Portugal to allow 6,000 fans of each team to attend» (անգլերեն). UEFA. 2021 թ․ մայիսի 13. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 18-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին.
  15. Bezants, Jack. (2021 թ․ մայիսի 25). «UEFA say 16,500 fans at Champions League final with Chelsea and City». Mail Online (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 25-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին.
  16. 16,0 16,1 «Завершилась продажа билетов на финал Лиги чемпионов» (ռուսերեն). УЕФА. 2021 թ․ մայիսի 25. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 30-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին.
  17. «"Манчестер Сити" стал чемпионом английской Премьер-лиги». BBC News Русская служба. 2021 թ․ մայիսի 12. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 12-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 29-ին.
  18. 18,0 18,1 «UEFA Champions League - 2020/21 Season - Match Press Kits» (PDF) (անգլերեն). UEFA. 2021 թ․ մայիսի 28. էջեր 24–25. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 30-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 29-ին.
  19. Орехов, Иван. (2021 թ․ մայիսի 29). «Абрамович против шейхов, Гвардиола против прошлого: все интриги финала ЛЧ». РИА Спорт (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 30-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 29-ին.
  20. Куклычев, Евгений. (2012 թ․ մայիսի 19). «"Челси" выиграл Лигу чемпионов по пенальти» (ռուսերեն). BBC News Русская служба. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ մայիսի 25-ին. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 10-ին.
  21. «UEFA Champions League - 2011/12 Season - Match Press Kit - Matchday 13» (PDF) (անգլերեն). UEFA. 2012 թ․ մայիսի 17. էջ 24. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 22-ին. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 10-ին.
  22. «UEFA Champions League - 2020/21 Season - Match Press Kits» (PDF) (անգլերեն). UEFA. 2021 թ․ մայիսի 28. էջ 2. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 30-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 29-ին.
  23. «Champions League final: Man. City vs Chelsea previous meetings» (անգլերեն). UEFA. 2021 թ․ մայիսի 8. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 13-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 29-ին.
  24. «Хосеп Гвардиола («Манчестер Сити») заявил, что титул АПЛ важнее финала Лиги чемпионов». Eurosport (ռուսերեն). 2021 թ․ մայիսի 7. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 8-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 29-ին.