Կինոյում սկսել է աշխատել 1929 թվականից։ 1934 թվականին ավարտել է կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտի (Մոսկվա) օպերատորական ֆակուլտետը։ 1933-1936 թթ. եղել է «Սոյուզ-կինոխրոնիկա»-ի միջինասիական հանգրվանի օպերատոր (նկարահանել է «Միջինասիական սպարտակիադա», «Սովետական Կիրգիզիայի 15 տարին» և այլ կինոնկարներ)։ 1936 թ.-ից աշխատել է «Հայֆիլմ» կինոստուդիայում։ Նկարահանել է մի շարք վավերագրական կինոնկարներ, լավագույններից են՝ «Հայաստանի պղինձը» (1937 թ.), «Հայաստանի շինանյութերը» (1947 թ., Իվան Դիլդարյանի և Ժ․ Վարդանյանի հետ), «Խաղողագործությունը Հայաստանում» (1952 թ., Գարուշ Բեկնազարյանի հետ), «Ստեփան Շահումյան» (1964 թ.), «Յոթ երգ Հայաստանի մասին» (1968 թ.), «Հովհաննես Թումանյան» (1969 թ.), ինչպես և «Կրակը անտառում» (1941 թ.) գեղարվեստական ֆիլմը։ 1942-1944 թթ. ռազմաճակատային կինոխմբի հետ Սանամյանի նկարահանած կադրերը օգտագործվել են «Մեծ հայրենականը» ֆիլմում։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 175)։
Ռուսական կայսրություն
ԽՍՀՄ.png/23px-Заслуженный_деятель_искусств_Армянской_ССР_(2).png){kind=small}
