Տիգրան Պետրոսեան
Տիգրան Վարդանի Պետրոսեան (17 Յունիս 1929Петросян_Тигран_Вартанович_//_[[:ru:Большая_советская_энциклопедия_(третье_издание)|Большая_советская_энциклопедия]]:_[в_30_т.]
Տիգրան Վարդանի Պետրոսեան (17 Յունիս 1929(1929-06-17)Петросян_Тигран_Вартанович_//_[[:ru:Большая_советская_энциклопедия_(третье_издание)|Большая_советская_энциклопедия]]:_[в_30_т.]
Պետրոսեան չորս անգամ Խորհրդային Միութեան ախոյեան եղած է (1959, 1961, 1969 եւ 1975), իսկ ութ առիթներով՝ ճատրակի ախոյեանութեան թեկնածու (1953, 1956, 1959, 1962, 1971, 1974, 1977 եւ 1980 թուականներուն)։ Ան աշխարհի ախոյեանութիւնը կը շահի 1963-ին (ընդդէմ Միխայիլ Պոթվիննիքի)։ 1966-ին իր տիտղոսը Պորիս Սփասքիի դէմ յաջողութեամբ պաշտպանելէ ետք, 1969-ին ան պարտութեան կը մատնուի նոյն հակառակորդին կոմէ։ 1971-1980 թուականներուն կը շարունակէ աշխարհի ախոյեանութեան պայքարը մղել։ ԽՍՀՄ հաւաքականի կազմին մէջ 9 անգամ կը յաղթէ ճատրակի ողիմպիականին։
Պետրոսեանի երեսնամեայ ներկայութիւնը համաշխարհային բեմահարթակին վրայ եւ իր ախոյեանութեան տարիները մեծ դեր կ'ունենան ճատրակի ժողովրդականութիւնը տարածելու ու ամրապնդելու գործին մէջ։ Ըստ 2004-ին հրատարակուած գիրքի մը հեղինակներուն, ան ճանչցուած է իբրեւ ամենադժուար յաղթուող ճատրակորդը՝ ճատրակի պատմութեան մէջ։
Տիգրան Պետրոսեան պահպանողական, զգոյշ եւ ծայր աստիճանի պաշտպանողական խաղաոճով ճատրակորդ մըն էր։ Կը հետեւէր Նիմցովիչի «կանխարգելման» խաղաոճին։ Ան հազուադէպօրէն նախայարձակ կ'ըլլար. կը յարձակէր, երբ կը զգար, որ կը գտնուէր անվտանգ դիրքի մը մէջ։ Սովորաբար կը յաղթէր՝ հետեւողականօրէն խաղալով, մինչեւ որ իր հակառակորդը սխալէր։ Ան կը յաղթէր՝ օգտուելով հակառակորդին սխալներէն, առանց բացայայտելու իր թոյլ կողմերը։ Համբերատարութիւնը եւ պաշտպանուելու վարպետութիւնը Տիգրան Պետրոսեանը կը դարձնէր դժուար պարտուող ճատրակորդ մը։
|