avir

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɑːˈvɪɾ/
• Kîtekirin: a·vir

Navdêr

avir nêr

1. Guhartoyeke awir.
   • Ne destê te digihe sêvekê da tu jê bikî û bi gezan biçiyê, ne tu dikarî avirên xwe ji ser wan dagerinî... — (Arjen Arî, Hewldan û nivîs [arşîv], Diyarname.com, 7/2007)

Galîsî

Lêker

avir

1. qewimîn, rû dan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên qewimîn hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}