Lingua Lithuanica

Lingua Lithuanica vel Lituana (Lithuanice lietuvių kalba) est lingua Indoeuropaea familiae Balticae subiuncta. Cum lingua Latviana linguas Balticas orientales format.

Lingua Lithuanica lietuvių kalba
Taxinomia:	e familia Baltica linguarum Indoeuropaearum
Locutores:	3 500 000 (Lituania) 500 000 (Foris)
Sigla:	1 lt, 2 lit, 3 lit
Status publicus
Officialis	Lituania,  Unio Europaea, Polonia.
Privata	Lituania, alibi
Litterae:
Scriptura:	Abecedarium Latinum
Procuratio:	Commissio Linguae Lithuanicae
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Haec lingua dicitur maximae antiquitatis formas servavisse: nam usque ad hodierna tempora multae linguae protoindoeuropaeae radices et grammaticae proprietates in lingua Lithuanica permanserunt.

Linguae Lithuanae declinationibus casus septem sunt: nominativus, genitivus, dativus, accusativus, vocativus, locativus, instrumentalis.

Loci

Lingua Lithuanica in Lithuania tantum publica lingua est; adhibetur insuper in Ruthenia Alba, Lettonia, Polonia, et Borussia Orientali.

Lituania et ipsa late patents regio Polonis ad orlentem connexa est… Sermo gentis Sclavonicus est. (Pii II Pontificis Maximi Historia Rerum ubique Gestarum cum Locorum descriptione. Parrhisiis, 1509, pp.109v-110 )

Lithunia est Poloniae ad ortum connexa noningentorum millium passuum circuitu magna sui parte palustris plurimumque nemorosa… Sermo gentis, ut Polonis, Sclavonicus, hie enim sermo, quern latissime patet, ac plurimis quidem gentibus communis est. (Omnium Gentium Mores, Leges et Ritus. Ex mulris clarissimis rerum scriptoribus a Joanne Boemo Aubano Teutonico nuper collecti et novissime recogniti. Antverpiae, 1538, pp.80v-81 )

Post Poloniam Lituania est spaciola quoque tellus verum paludibos sylvisque plurimum obducta… Lingua utuntur Sclavonica. ( Jo. Coclei Norici Decastichon. In librum. Norinburgae, 1511, pp.Kv-K II — Inkunabel. Gymnasial Bibliothek zu Koeln, GB XI 490b, Panzer VII, 451, 86)

Orthographia

Lingua Lithuanica abecedario Latino scribitur, sed litteris 32 adhibitis, sic:

A

Ą

B

C

Č

D

E

Ę

Ė

F

G

H

I

Į

Y

J

K

L

M

N

O

P

R

S

Š

T

U

Ų

Ū

V

Z

Ž

a

ą

b

c

č

d

e

ę

ė

f

g

h

i

į

y

j

k

l

m

n

o

p

r

s

š

t

u

ų

ū

v

z

ž

In abecedario Lithuanico litterae summatim sonos repraesentant. Ei qui linguam scribunt signa diacritica saepe omittunt.

Exemplum (Pater noster)

Lithuanice Tėve mūsų, kuris esi danguje, teesie šventas Tavo vardas, teateinie Tavo karalystė, teesie Tavo valia kaip danguje, taip ir žemėje. Kasdienės mūsų duonos duok mums šiandien ir atleisk mums mūsų kaltes, kaip ir mes atleidžiame savo kaltininkams. Ir neleisk mūsų gundyti bet gelbėk mus nuo pikto. Amen.

Latine Pater noster, qui es in caelis, sanctificetur nomen tuum. Adveniat regnum tuum. Fiat voluntas tua, sicut in caelo, et in terra. Panem nostrum cotidianum da nobis hodie, et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. Et ne nos induxeris in tentationem, sed libera nos a malo. Amen.

Dialecti

Dialecti linguae Lithuanicae in Aukštaiticas et Samogiticas dividuntur.

Nexus externus

Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes!