111 Ate

Vide etiam paginam discretivam: Ate.

111 Ate
Genus	Asteroides Cinguli Principalis
Res orbitales epochae 4 Ianuarii 2010
Excentricitas	.1024480587058511
Axis semimaior	2.593691141957018 UA
perihelion	2.32797251958096 UA
aphelion	2.859409764333077 UA
Inclinatio orbitalis	4.931260556880305°
Longitudo nodi ascendentis	305.797345758989°
Argumentum perihelii	167.112807664521°
Anomalia media	343.6087510441118°
Periodus orbitalis	4.1772030890796 anni
Res physicae
Diameter	km
Massa	kg
Densitas media	g/cm3
Periodus rotationis	22 h 12.000046 m
Classis spectralis	Tholen: C, SMASS: Ch
Magnitudo absoluta	8.02
Albedo	0.0605
De recognitione
Primus repertor	C. H. F. Peters
Repertum	die 14 Augusti 1870
Designationes aliae	1935 AA, A911 KE

111 Ate, olim designationibus 1935 AA et A911 KE agnitus, est asteroides systematis solaris nostri, asteroidibus Cinguli Principalis attributus. Astronomis terrestribus magnitudinem absolutam 8.02 monstrat. Die 14 Augusti 1870 a Christiano Henrico Friderico Peters in Observatorio Litchfield versato repertus est. In mythologia Graeca Ate, e qua asteroides appellatus est, fuit dea seu personificatio destructionis et (secundum Iliadem) filia Iovis.

Rerum orbitalium ratio epochae 4 Ianuarii 2010 constitit. Qua epocha 111 Ate per dies 1526 circa solem movebatur. Axem orbitalem habebat unitatum astronomicarum 2.59 et eccentricitatem 0.1, distans igitur a sole quam minime unitatibus 2.33, quam maxime unitatibus 2.86. Inclinatio orbitalis 4.93° reperiebatur, anomalia media 343.61°.

Nexus externi

Data astronomica: "20000111" apud JPL Small-Body Database.

Haec commentatio, automatice praeparata, res astronomicas colligit excerptas e pagina [1] sitús Small-Body Database, quem elaboraverunt NASA et JPL apud Institutum Technologiae Californiense.