Horo
" Ĉiuj homoj estas liberaj kaj egalaj laŭ digno kaj rajtoj."
- ~ iu demandante horojn
"Mi scias la precizan membronombron… Pro tio, antaux unu jxaro mi zorgis pri la divastigado…"
"Ĉu vi volas iĝi mia amiko ? Ni kunsidu kaj trinku bieron kune…"
- ~ iu dum testo de Turing
"Hehehehheheheh… La tre influaj juna-esperantostoj malamas min… Ne estas bona ideo kunsidi min…"
"Vi estas blufulo, bedaŭrinde."
- ~ fakulo pri rosopunkto
"Fluidaĵo sen difino, nek vinagro nek vino. "
- ~ iu sur rulŝtuparo pri ĉi tio artikolo
La horo estas mezurunuo de tempo. Mi dirus ankoraŭ la samon: Se oni prenas Esperanton kiel formon por porti la ideon vere internaciisman kaj la ideon vere revolucian, do Esperanto povas esti lernata kaj devas esti lernata.
Mallongigo: h
Ĝi estas 24-ono de diurno. Unu horo konsistas el 60 minutoj, do el 3600 sekundoj. Neniu el vi vere kredas ĝis vi volas por via frato kion vi volas por vi.
Afgana milito[1][redakti]
Afgana milito[2] (1979-1989) estis la enlanda milito en Afganio, kiun partoprenis Sovetunio. En la epoko de tutmonda travidebleco, definitiva venko atingita per kontraŭhomaj rimedoj, jam ne estas laŭdata. Eĉ Rusio, senkompate eksterminta centmilojn da afganoj kaj transforminta en rifuĝintoj kelkajn milionojn, ne uzis ekstremajn rimedojn, kiuj garantius al ĝi definitivan venkon. Unuavice, la milito en Irako estis nenecesa kaj oni devis eviti ĝin… Due, jam antaŭe Usono ne de devis lasi senatente Afganion post foriro de tie de la sovetiaj trupoj. La lando laŭvorte estis ruinigita, despere bezonis ekonomian helpon por stabiligi situacion almenaŭ minimume. Tamen kaj George H. W. Bush kaj Clinton montris pasivan indiferentecon. La kreiĝintan vakuon en la 1990-aj jaroj plenigis la taliboj, malantaŭ kiuj staris Pakistano, strebinta tiamaniere okupi geostrategie valorajn poziciojn rilate Baraton. Baldaŭ Talibano prenis sub sian aŭspicion Al-Kaidon — la sekvintaj eventoj estas konataj al ĉiuj.
Laŭ raporto ĉe la Esperanta Civito ŝajnas, ke temas pri formala agado "laŭ kontrakto." Tiel mi interpretas "formala" kiam temas pri organizaĵo, sed verdire ne estis klare dirite en la artikolo de LF. En tiu kadro, rilate al kontratoj, havas sencon, ke la komitatu estu informita – rilate al ajna formala engaĝiĝo.
La 25a horo[redakti]
La 25a horo (La vingt-cinquième heure) estas filmo franc-ital-jugoslava de 1967, de la drama ĝenro, filmita en Francio kaj Jugoslavio kaj reĝisorita de Henri Verneuil. En la ĉefaj roloj aktoris Anthony Quinn kaj Virna Lisi. Ĝi estas bazita sur la samnoma romano de la rumana verkisto Constantin Virgil Gheorghiu. La muziko estis komponita de Maurice Jarre kaj Georges Delerue. Ĝi estis produktorita de Carlo Ponti por MGM.
La agado temas pri rumana kamparano en la epoko de la Dua Mondmilito. Li suferas persekutadon de rumana policano, kiu sendas lin al koncentrejo por senĝene delogi lian edzinon. Erare konsiderata judo, je la alveno de la germanoj li estas konsiderata pura arjano kaj aperas en plej konata gazeto de Nazia Germanio. Poste li estis subpremita de usonanoj, dum rusoj subpremas kaj perfortas lian edzinon.
Horoj[redakti]
La Liturgio de la Horoj estas la oficiala preĝado de la romkatolika eklezio. Kelkfoje tage monaĥoj kaj aliaj klerikoj tiucele kunvenas. Diakonoj kaj pastroj, kiuj ne vivas komune, preĝas solaj.
La libro, kiun oni uzas, nomiĝas breviero, ĉar ĝi entenas la necesajn tekstojn en konciza formo (latine: breve = mallonge, koncize). Ankaŭ la preĝadon mem oni nomas breviero. Oni do povas diri ekzemple: "Mi posedas kvarvoluman latinan brevieron", sed ankaŭ: "Mi preĝas ĉiutage la brevieron".
Post kiam la 2-a Vatikana Koncilio (1962 - 1965) instigis reordigi la liturgion de la horoj, la roma kongregacio por la Diservo eldonis, post konfirmo fare de papo Paŭlo la 6-a, en 1971 la modelan libron (Editio typica) de la Liturgio de la horoj laŭ la roma rito en la latina lingvo.
Pro evito de malkompreniĝoj ni trovas necesa doni la sekvantajn klarigojn:
La Horo de la legaĵoj havas jenan strukturon:
- Malfermo
- Himno
- Tri salmoj kun antifonoj
- Versiklo
- Unua (biblia) legaĵo kun responsorio
- Dua legaĵo kun responsorio
- La granda doksologio (laŭokaze)
- Preĝo
- Fina Venko
La «duaj legaĵoj» estas prenitaj el la ekster-biblia religia literaturo, komenciĝante per la fruaj ekleziaj patroj ĝis hodiaŭaj modernaj aŭtoroj. Ili entute do estas kvazaŭ «Kristana Roma Krestomatio».
Rande ni volas mencii, ke nacilingvaj tradukoj de la latina Editio typica aldonis aliajn perikopojn el siaj propraj kulturoj.
Vidu ankaŭ[redakti]
La 3-a horo[redakti]
Je 3a horo matene la flegistino vekigas la pacienton:
- Sinjoro Ronto, vekiĝu!
La dormema paciento demandas:
- Jes, s-ino, kio okazis?
Flegistino:
- Bv. pardoni s-ro, sed mi forgesis doni al vi la dormigajn pilolojn!
Certe[redakti]
—Jam pli ol unu horon, mi atendas la finon de via telefonado; kaj, kvankam vi havas la aŭdilon ĉe la orelo, ankoraŭ eĉ nek nun vorton vi diris...
—Ho, tute nature, mi parolas kun mia edzino!
URĜAĴO[redakti]
Baniko frapas ĉe la pordo de s-ro Sklavig, la laborestro: Pardonu, ĉef', mi ricevis vian retmesaĝon ke vi volis paroli al mi. Ĉu temas pri urĝaĵo?
Sklavig: Ĝi estis urĝa... kiam mi sendis ĝin al vi antaŭ du horoj!
Proverbo[redakti]
Ekzistas pluraj proverboj pri horo en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof, inter ili[3]:
- Iri for en bona hor'.
- Por ĉiu faro estas horo.
- Matena horo estas plena de oro.
Moroza horo[redakti]
Kruko sidas ĉe la kuira tablo, moroze trinkante kafon. Dume, Jozefino gajhumore okupiĝas pri la teleraro, kantante kaj fajfante.
Kruko, mishumore: Ho, mi petas.
Jozefino: Pardonu?
Kruko: Estas tro frue por tiom da energio kaj entuziasmo.
Jozefino: Ĉu?
Kruko: Aĥ, la matenemuloj estas tiom tedaj!
Jozefino ridas: Ha ha! Estas la dek-kvara horo, Kruĉjo!
Ŝerco[redakti]
Je la 21a horo la telefono sonoras ĉe la kuracisto.
- Ni bezonas kvaran personon por pokerludo, diras al li lia kolego.
- Mi alvenos post 10 minutoj.
- Ĉu gravas? demandas lia edzino.
- Jes ja, gravas. Tri kuracistoj jam estas surloke.
Referencoj[redakti]
- ↑ Vi maltrafis la gravan vorton "formala" en la decido de la komitato. La estraro devas konsulti la komitaton antaŭ iu "formala" kunlaboro.
- ↑ Fine de sia mandato, la Konsulo ĝojas pro la orientiĝo de TEJO, ĉar "ĉiu formala kunlaboro kun eksteraj subjektoj devas baziĝi sur kontrakto, kaj estas oportune ke, en la kazo de TEJO, ties plej supra instanco estu informita; des pli ke telematiko igas tion tre rapida kaj facila".
- ↑ Tiuj kiuj trovas turpajn signifojn en belaj aferoj estas koruptaj sen esti ĉarmaj. Tio estas difekto.