blotta

Noors

Woordafbreking

• blot·ta

Werkwoord

blotta

1. verleden tijd van blotte
2. voltooid deelwoord van blotte

Schrijfwijzen

• [1-2]: blottet

Nynorsk

Woordafbreking

• blot·ta

Woordherkomst en -opbouw

• Voltooid deelwoord van blotte.

Naar frequentie	> 50000

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	m/v enkelvoud	blotta	meir blotta	mest blotta
	o enkelvoud	blotta
	meervoud	blotta
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	blotta	meir blotta	mest blotta

Bijvoeglijk naamwoord

blotta

1. ontbloot

Werkwoord

blotta

1. onbepaalde wijs, tweede vorm naast blotte, zie aldaar

Werkwoord

blotta

1. verleden tijd van blotta
2. voltooid deelwoord van blotta

Werkwoord

blotta

1. verleden tijd van blotte
2. voltooid deelwoord van blotte

Zweeds

Zelfstandig naamwoord

blotta g

1. zwakke plek
2. (sport) gat in de verdediging

Werkwoord

blotta

1. blootgeven, onthullen
2. het lichaam ontbloten