briljant

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  briljant    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• bril·jant

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘schitterend’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1745

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	briljant	briljanter	briljantst
verbogen	briljante	briljantere	briljantste
partitief	briljants	briljanters	-

Bijvoeglijk naamwoord

briljant

1. buitengewoon slim

   • De briljante jongen had een schitterend rapport met allemaal negens en tienen. 

   ▸ Op een paar details na is het werkelijk een briljant idee.

2. fonkelend licht gevend

Synoniemen

• [1] geniaal, uitmuntend

Afgeleide begrippen

• [2] briljant lichtoranje, briljant lichtrood, briljant oranje, briljantblauw, briljantgeel, briljantgroen, briljantrood

Vertalingen

    1. buitengewoon slim   

Engels: brilliant (en)

Spaans: brillante (es)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	briljant	briljanten
verkleinwoord	briljantje	briljantjes

Zelfstandig naamwoord

de briljant m

1. slijpvorm voor onder andere diamant

   • Een sieraad met briljant. 

Hyponiemen

• groeibriljant, halfbriljant

Verwante begrippen

[2] termen uit de edelsmeedkunst:

•  ank  
•  bolpons  
•  gles  
•  glets  
•  marquise  +

Vertalingen

    1. slijpvorm voor onder andere diamant   

Engels: brilliant (en) Esperanto: brilianto (eo)

Frans: brillant (fr) Spaans: brillante (es) m

Gangbaarheid

• Het woord briljant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "briljant" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.