vincire

Latijn

Uitspraak

• IPA: /winˈkiːrɛ/

Woordafbreking

• vin·ci·re

stamtijd
infinitief	1e pers. enk. ind. praes. act.	1e pers. enk. ind. perf. act.	supinum
vincīre	vinciō	vinxī	vinctum
vierde vervoeging	volledig

Werkwoord

vincīre

1. actief infinitief praesens van vincīre
   1. (vast)binden, boeien
2. passief imperatief praesens enkelvoud van vincīre
   1. word (vast)gebonden! word geboeid!