Kristen Michal

Kristen Michal
Data i miejsce urodzenia	12 lipca 1975 ; Tallinn
	Premier Estonii
Okres	od 23 lipca 2024
Przynależność polityczna	Estońska Partia Reform
Poprzednik	Kaja Kallas
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kristen Michal (ur. 12 lipca 1975 w Tallinnie^[1]) – estoński polityk, parlamentarzysta, od 2011 do 2012 minister sprawiedliwości, w latach 2015–2016 minister gospodarki i infrastruktury, w latach 2023–2024 minister klimatu, od 2024 premier Estonii.

Życiorys

W 1999 został absolwentem studiów z zakresu ekonomii i zarządzania na Uniwersytecie Pedagogicznym w Tallinnie. Studiował następnie prawo na prywatnej uczelni Akadeemia Nord. W 1996 wstąpił do liberalnej Estońskiej Partii Reform. Do 1999 pracował w administracji klubu radnych w Tallinnie, później był zatrudniony we frakcji poselskiej swojego ugrupowania. W latach 1999–2001 był radnym miejskim. Później pełnił funkcję dyrektora biura ministra ds. regionalnych Toiva Asmera.

Posłował do Riigikogu X i XI kadencji. W wyborach w 2011 uzyskał reelekcję do Zgromadzenia Państwowego XII kadencji. W kwietniu tego samego roku objął urząd ministra sprawiedliwości w trzecim rządzie Andrusa Ansipa^[2].

W 2012 wszczęto postępowanie karne w sprawie nielegalnego finansowania Partii Reform, którego Kristen Michal w czasie pełnienia funkcji sekretarza generalnego partii miał być głównym organizatorem^[3]; postępowanie zamknięto w tym samym roku wobec braku dowodów^[4]. W grudniu 2012 polityk podał się do dymisji z zajmowanego stanowiska w rządzie^[5], został odwołany w tym samym miesiącu.

W 2015 Kristen Michal utrzymał mandat poselski na kolejną kadencję^[6]. W kwietniu tegoż roku zaprzysiężony na urząd ministra gospodarki i infrastruktury w drugim rządzie Taaviego Rõivasa^[7]. Zakończył pełnienie tej funkcji wraz z całym gabinetem w listopadzie 2016. Zasiadł później również ponownie w radzie miejskiej estońskiej stolicy^[8]. W 2019 i 2023 ponownie wybierany na deputowanego do Riigikogu^[9]^[10]. W kwietniu 2023 powrócił do administracji rządowej, obejmując stanowisko ministra klimatu w nowo powołanym trzecim rządzie Kai Kallas^[11].

16 lipca 2024, dzień po złożeniu dymisji przez Kaję Kallas (w związku jej nominacją na stanowisko wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa), prezydent Alar Karis powierzył Kristenowi Michalowi misję utworzenia nowego rządu^[12]. 22 lipca Riigikogu zatwierdziło go na funkcji premiera^[13]. Tego samego dnia prezydent dokonał powołania członków jego gabinetu^[14]. Następnego dnia Kristen Michal wraz z ministrami jego rządu został zaprzysiężony, rozpoczynając urzędowanie^[15]^[16].

Przypisy

↑ Kristen Michal [online], GreenEST Summit [dostęp 2024-07-23] (ang.).
↑ Peaministrikandidaat esitab riigipeale uue valitsuse koosseisu. valitsus.ee, 5 kwietnia 2011. [dostęp 2011-04-09]. (est.).
↑ Tomasz Otocki: Brudna kasa reformistów. politykawschodnia.pl, 27 maja 2012. [dostęp 2013-01-27].
↑ Political Contributions Investigation Ended for Lack of Evidence. err.ee, 15 października 2012. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).
↑ Juhtkiri: Õige samm, kuid lootusetult hilja. epl.ee, 7 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-27]. (est.).
↑ Riigikogu liikmed hetkeseisuga. rk2015.vvk.ee, 2 marca 2015. [dostęp 2015-03-02]. (est.).
↑ Coalition agreement signed and new ministers announced. err.ee, 8 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-09]. (ang.).
↑ Suur nimekiri: heida pilk peale Tallinna uuele volikogule. postimees.ee, 1 listopada 2017. [dostęp 2018-01-31]. (est.).
↑ Elected members of the Riigikogu. rk2019.valimised.ee, 4 marca 2019. [dostęp 2019-03-04]. (ang.).
↑ Elected members of the Riigikogu. rk2023.valimised.ee, 6 marca 2023. [dostęp 2023-03-06]. (ang.).
↑ The 53rd Government of the Republic of Estonia took office. valitsus.ee, 17 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-17]. (ang.).
↑ President tasks Kristen Michal with forming next government. err.ee, 16 lipca 2024. [dostęp 2024-07-22]. (ang.).
↑ Estonia’s Riigikogu grants Kristen Michal mandate to form next government. err.ee, 22 lipca 2024. [dostęp 2024-07-22]. (ang.).
↑ President Karis appoints Kristen Michal’s coalition to office. err.ee, 22 lipca 2024. [dostęp 2024-07-22]. (ang.).
↑ Estonia's new government sworn in. err.ee, 23 lipca 2024. [dostęp 2024-07-23]. (ang.).
↑ The new government is in office and will hold a sitting this Thursday. valitsus.ee, 23 lipca 2024. [dostęp 2024-07-23]. (ang.).

Bibliografia

Profil na stronie Riigikogu. [dostęp 2011-04-09]. (est.).

[1] Kristen Michal [online], GreenEST Summit [dostęp 2024-07-23] (ang.).

[2] Peaministrikandidaat esitab riigipeale uue valitsuse koosseisu. valitsus.ee, 5 kwietnia 2011. [dostęp 2011-04-09]. (est.).

[3] Tomasz Otocki: Brudna kasa reformistów. politykawschodnia.pl, 27 maja 2012. [dostęp 2013-01-27].

[4] Political Contributions Investigation Ended for Lack of Evidence. err.ee, 15 października 2012. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).

[5] Juhtkiri: Õige samm, kuid lootusetult hilja. epl.ee, 7 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-27]. (est.).

[6] Riigikogu liikmed hetkeseisuga. rk2015.vvk.ee, 2 marca 2015. [dostęp 2015-03-02]. (est.).

[7] Coalition agreement signed and new ministers announced. err.ee, 8 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-09]. (ang.).

[8] Suur nimekiri: heida pilk peale Tallinna uuele volikogule. postimees.ee, 1 listopada 2017. [dostęp 2018-01-31]. (est.).

[9] Elected members of the Riigikogu. rk2019.valimised.ee, 4 marca 2019. [dostęp 2019-03-04]. (ang.).

[10] Elected members of the Riigikogu. rk2023.valimised.ee, 6 marca 2023. [dostęp 2023-03-06]. (ang.).

[11] The 53rd Government of the Republic of Estonia took office. valitsus.ee, 17 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-17]. (ang.).

[12] President tasks Kristen Michal with forming next government. err.ee, 16 lipca 2024. [dostęp 2024-07-22]. (ang.).

[13] Estonia’s Riigikogu grants Kristen Michal mandate to form next government. err.ee, 22 lipca 2024. [dostęp 2024-07-22]. (ang.).

[14] President Karis appoints Kristen Michal’s coalition to office. err.ee, 22 lipca 2024. [dostęp 2024-07-22]. (ang.).

[15] Estonia's new government sworn in. err.ee, 23 lipca 2024. [dostęp 2024-07-23]. (ang.).

[16] The new government is in office and will hold a sitting this Thursday. valitsus.ee, 23 lipca 2024. [dostęp 2024-07-23]. (ang.).

[a-17] Prezydent pełni równocześnie funkcję szefa rządu.

[b-18] Republika Kosowa jest uznawana przez 97 ze 193 państw członkowskich ONZ, 22 z 27 państw członkowskich UE oraz 26 z 30 państw członkowskich NATO (stan na 4 września 2020).

[19] Kolegialny organ pełniący funkcję głowy państwa i szefa rządu.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[A]

[B]

[C]

1918–1939	Konstantin Päts (1918–1919) Jaan Poska (1919) Otto Strandman (1919) Jaan Tõnisson (1919–1920) Ado Birk (1920) Jaan Tõnisson (1920) Ants Piip (1920–1921) Konstantin Päts (1921–1922) Juhan Kukk (1922–1923) Konstantin Päts (1923–1924) Friedrich Akel (1924) Jüri Jaakson (1924–1925) Jaan Teemant (1925–1927) Jaan Tõnisson (1927–1928) August Rei (1928–1929) Otto Strandman (1929–1931) Konstantin Päts (1931–1932) Jaan Teemant (1932) Karl August Einbund (1932) Konstantin Päts (1932–1933) Jaan Tõnisson (1933) Konstantin Päts (1933–1938) Kaarel Eenpalu (1938–1939)
1939–1940	Jüri Uluots (1939–1940) Johannes Vares (1940)
Od 1991	Mart Laar (1992–1994) Andres Tarand (1994–1995) Tiit Vähi (1995–1997) Mart Siimann (1997–1999) Mart Laar (1999–2002) Siim Kallas (2002–2003) Juhan Parts (2003–2005) Andrus Ansip (2005–2014) Taavi Rõivas (2014–2016) Jüri Ratas (2016–2021) Kaja Kallas (2021–2024) Kristen Michal (od 2024)

W dniu powstania	Kaja Kallas (RE) Signe Riisalo (RE) Hanno Pevkur (RE) Kalle Laanet (RE) Mart Võrklaev (RE) Heidy Purga (RE) Kristen Michal (RE) Margus Tsahkna (Estonia 200) Tiit Riisalo (Estonia 200) Kristina Kallas (Estonia 200) Madis Kallas (SDE) Riina Sikkut (SDE) Lauri Läänemets (SDE)
Późniejsi członkowie rządu	Madis Timpson (RE) Piret Hartman (SDE)

W dniu powstania	Taavi Rõivas (RE) Sven Sester (IRL) Arto Aas (RE) Keit Pentus-Rosimannus (RE) Kristen Michal (RE) Urve Palo (SDE) Urmas Reinsalu (IRL) Sven Mikser (SDE) Indrek Saar (SDE) Hanno Pevkur (RE) Jürgen Ligi (RE) Marko Pomerants (IRL) Margus Tsahkna (IRL) Rannar Vassiljev (SDE) Urmas Kruuse (RE)
Późniejsi członkowie rządu	Marina Kaljurand (RE) Liisa Oviir (SDE) Hannes Hanso (SDE) Maris Lauri (RE) Jevgeni Ossinovski (SDE)

W dniu powstania	Andrus Ansip (RE) Jürgen Ligi (RE) Urmas Paet (RE) Juhan Parts (IRL) Kristen Michal (RE) Mart Laar (IRL) Rein Lang (RE) Ken-Marti Vaher (IRL) Jaak Aaviksoo (IRL) Keit Pentus (RE) Helir-Valdor Seeder (IRL) Siim Valmar Kiisler (IRL) Hanno Pevkur (RE)
Późniejsi członkowie rządu	Urmas Reinsalu (IRL) Urve Tiidus (RE) Taavi Rõivas (RE)

Przywódcy państw	Albania Andora Austria Belgia Białoruś Bośnia i Hercegowina Bułgaria Chorwacja Czarnogóra Cypr^[A] Czechy Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Hiszpania Holandia Irlandia Islandia Liechtenstein Litwa Luksemburg Łotwa Kosowo^[B] Macedonia Północna Malta Mołdawia Monako Niemcy Norwegia Polska Portugalia Rosja Rumunia San Marino Serbia Słowacja Słowenia Szwajcaria^[C] Szwecja Turcja^[A] Ukraina Watykan Węgry Wielka Brytania Włochy
Przywódcy państw nieuznawanych	Cypr Północny Naddniestrze
Premierzy rządów	Albania Andora Austria Belgia Białoruś Bośnia i Hercegowina Bułgaria Chorwacja Czarnogóra Czechy Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Hiszpania Holandia Irlandia Islandia Kosowo Liechtenstein Litwa Luksemburg Łotwa Macedonia Północna Malta Mołdawia Monako Niemcy Norwegia Polska Portugalia Rosja Rumunia Serbia Słowacja Słowenia Szwecja Ukraina Watykan Węgry Wielka Brytania Włochy
Premierzy rządów państw nieuznawanych	Cypr Północny Naddniestrze

Przewodniczący Rady Europejskiej	Michel (nie głosuje)
Członkowie Rady Europejskiej (27)	Nehammer (AT) De Croo (BE) Gławczew (BG) Plenković (HR) Christodulidis (CY) Fiala (CZ) Frederiksen (DK) Michal (EE) Orpo (FI) Macron (FR) Scholz (DE) Mitsotakis (GR) Orbán (HU) Harris (IE) Meloni (IT) Siliņa (LV) Nausėda (LT) Frieden (LU) Abela (MT) Schoof (NL) Tusk (PL) Montenegro (PT) Iohannis (RO) Fico (SK) Golob (SI) Sánchez (ES) Kristersson (SE)
Przewodniczący Komisji Europejskiej	Von der Leyen (nie głosuje)
Przedstawiciele organów Unii Europejskiej	Borrell (wysoki przedstawiciel) (nie głosuje) Metsola (przewodniczący PE) (na zaproszenie, nie głosuje)