Al-Dawajima
Państwo | |
---|---|
Dystrykt |
Dystrykt Hebronu |
Wysokość |
350 m n.p.m. |
Populacja (1945) • liczba ludności |
|
Data zniszczenia |
29 października 1948 |
Powód zniszczenia | |
Obecnie | |
Położenie na mapie Mandatu Palestyny | |
31°32′10″N 34°54′43″E/31,536111 34,911944 | |
Strona internetowa |
Al-Dawajima (arab. الدوايمة) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Hebronu w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko arabskiej (al-Nakba), po ataku Sił Obronnych Izraela w dniu 29 października 1948.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Al-Dawajima leżała wśród wzgórz Judei, na zachód od miasta Hebron. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 6058,5 ha. We wsi mieszkało wówczas 3710 osób[1].
własność gruntów | powierzchnia gruntów (hektary) |
---|---|
Arabowie | 6056 |
Żydzi | 0 |
publiczne | 2,5 |
Razem | 6058,5 |
Rodzaj użytkowanych gruntów | hektary |
---|---|
uprawy nawadniane | 120,6 |
uprawy oliwek | 195,2 |
uprawy zbóż | 2919,1 |
nieużytki | 3000,9 |
zabudowane | 17,9 |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Historia wioski al-Dawajima rozpoczyna się w VII wieku. W owym czasie tutejsza osada była siedzibą znanego arabskiego klanu Ahdibs[2].
W okresie panowania Brytyjczyków al-Dawajima była dużą wsią z meczetem[1].
Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w drugiej połowie maja 1948 wieś zajęły egipskie oddziały. W końcowym etapie operacji Jo’aw (15-22 października 1948) al-Dawajima stała się celem izraelskiej ofensywy. W dniu 28 października do wsi wkroczył bez walki 89 Batalion z 8 Brygady Pancernej. Pomimo to izraelscy żołnierze dopuścili się masakry cywili, zabijając około 100 osób, w tym kobiety i dzieci. Następnie wysadzono wszystkie domy[1].
Dawid Ben Gurion na wieść o masakrze, w dniu 14 listopada nakazał przeprowadzenie dochodzenia. Jednak jego wyniki są tajne. Wcześniej, bo już w dniu 7 listopada, teren wioski al-Dawajima odwiedzili międzynarodowi obserwatorzy UNTSO. Zastali oni „kilka zniszczonych domów i jednego trupa, ale nie było żadnych innych fizycznych dowodów masakry”[3]. Obserwatorzy zebrali jednak relacje o masakrze od uchodźców ze wsi[4]. Dowódca izraelskiego wywiadu, Isser Be’eri, który prowadził niezależne dochodzenie, stwierdził, że we wsi al-Dawajima doszło do masakry 80 osób. Do niewoli wzięto kolejnych 22 osoby, które stracono później. Be’eri zalecił ściganie osób winnych zbrodni wojennej, ale pomimo to nikt nie został osądzony i skazany[3].
Miejsce obecnie
[edytuj | edytuj kod]Na gruntach należących do al-Dawajima powstał w 1955 roku moszaw Amacja.
Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski al-Dawajima: „'W środkowej, wyrównanej części znajduje się ogrodzony teren z oborą, kurnikiem i spichlerzem. Po stronie południowej są kamienne tarasy i pozostałości domu. Po stronie wschodniej znajduje się osiedle mieszkaniowe, moszaw'”[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Welcome To al-Dawayima. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2012-01-03]. (ang.).
- ↑ Benny Morris: The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited. Cambridge: Cambridge University Press, 2004, s. 469. ISBN 0-521-00967-7.
- ↑ a b Benny Morris: The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited. Cambridge: Cambridge University Press, 2004, s. 470-471. ISBN 0-521-00967-7.
- ↑ United Nation Conciliation Commission for Palestine Technical committee Report Submitted by the Arab Refugee Congress Dated 14 June 1949. [w:] United Nations [on-line]. 1949-06-14. [dostęp 2012-01-03]. (ang.).