Artur Ilgner
Ten artykuł należy dopracować |
Artur Ilgner | |
Data i miejsce urodzenia |
25 maja 1948 |
---|---|
Strona internetowa |
Artur Ilgner (ur. 25 maja 1948 w Krakowie) – polski literat, scenarzysta, dramaturg, reżyser, prozaik i poeta.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Dzieciństwo spędził w Warszawie, w drugiej klasie liceum zamieszkał w Rabce, a maturę zdał mieszkając ponownie w Warszawie, gdzie rozpoczął studia inżynierskie w PST (Państwowa Szkoła Techniczna)[1]. W 1971 roku ożenił się z Marią Bożeną Materą i znów zamieszkał w Rabce. Ma dwie córki: Kingę Ilgner (ur. 1975) oraz Katarzynę Ilgner (ur. 1985). Prowadził prywatny warsztat samochodowy rozwijając jednocześnie swoje zainteresowania literackie, co później stało się fundamentem dla jego kariery artystycznej[2].
Jego aktywność literacka obejmuje pisanie opowiadań, wywiadów oraz publikacje w różnych czasopismach, takich jak „Czas”, „Głos Polski”, Miesięcznik Literacki, „Tygodnik Kulturalny”, „Arcana” czy „Tygodnik Solidarność”[2]. Ilgner był również autorem tekstów piosenek, zarówno do własnych kompozycji muzycznych, jak i dla innych kompozytorów. Wydał ponad sześćdziesiąt tekstów piosenek[1].
Ważnym punktem w jego karierze było stworzenie autorskich kabaretów, które wystawiane były w festiwalu kabaretowym „PAKA”[1]. W 1995 roku kabaret „Kabaret Artura I” zdobył tytuł Indywidualności Twórczej Roku na V Akademickim Forum Kultury w Krakowie[1].
Jako poeta Artur Ilgner tworzył wiersze i poematy. „Człowiek mieszkający nad kuchnią”, „Byk” oraz „Pieśni Triesteńskie”[3] zyskały uznanie wybitnych krytyków. Tomiki zostały wydane pojedynczo i w zbiorze „Portfolio poetyckie”. Jarosław Ławski wnikliwie je przeanalizował, entuzjastycznie oceniając dokonania poetyckie ich autora[4].
Od 2013 roku Ilgner jest felietonistą i publicystą dziennika „Rzeczpospolita”[5]. W 2023 roku wydał powieść „Szlifierz krzywych luster”.
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Autorskie scenariusze kabaretowe i parateatralne
[edytuj | edytuj kod]- „Wyjście smoka”;
- „Sprawna twarz matołka”;
- „Bal biznesmena”;
- „Rycho metafizyczny”;
- „Sceny z życia młodych nosorożców”;
- „Obrazy dla Evory”;
- „Babskie Śpiewanie” (Mrągowo,1998).
Antoni Mleczko pełnił rolę głównego kompozytora i akompaniatora kabaretu, a Artur Ilgner, oprócz scenariuszy, był również autorem ponad 60 tekstów piosenek oraz skomponował kilkanaście utworów muzycznych[6].
Dramaty
[edytuj | edytuj kod]Lista wg źródła[7]:
- „Ja, Hłasko” – Teatr Kamienica, aktorzy: Anna Seniuk, Waldemar Kownacki. Andrzej Blumenfeld, Kinga Ilgner, Maciej Wojdyła, Lidia Sadowa, Jacek Mikołajczyk, Jarosław Witaszczyk, Dagmara Bąk;
- „Liszka” – Teatr Narodowy reż. Waldemar Śmigasiewicz, muzyka Krzesimir Dębski, aktorzy: Sławomir Orzechowski, Marcin Bosak, Katia Paliwoda, Katarzyna Zielińska;
- „Wieczór dwóch króli”;
- „Pieśni tarniny”;
- „Ziemskie & Betlejemskie”;
- „Występ gościnny w Bolzano” – adaptacja sceniczna powieści Sandora Maraiego);
- „Komeda – Osiecka – Hłasko- Nuty &Litery" – program muzyczno-poetycki.
Wiersze i poematy
[edytuj | edytuj kod]- „Człowiek mieszkający nad kuchnią”;
- „Byk";
- „Pieśni Triesteńskie”.
Proza
[edytuj | edytuj kod]- „Szlifierz krzywych luster” (2023)
Inne (niezrealizowane)
[edytuj | edytuj kod]- Scenariusz do programu satyrycznego dla TV „Ziemskie & Betlejemskie”;
- Odcinki do serialu filmowego „Druga strona medalu”.
Nagrane spektakle telewizyjne
[edytuj | edytuj kod]- „Sprawna twarz matołka” – TV „Krater”- Kraków, 1993;
- „Sceniczny parawan Artura I” – TVP program II, 1995. Nagranie ukazuje wybrane sceny z parateatralnych wystąpień Artura I;
- „Obrazy dla Evory” – TVP program II, 1996.
- „Babskie śpiewanie” – TVP program II, Mrągowo 1998 – spektakl muzyczny.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Bartosz Ugodowski (red.), ARTUR ILGNER | [online] [dostęp 2023-12-07] (pol.).
- ↑ a b Artur Ilgner o sobie [online], trojka.polskieradio.pl [dostęp 2023-12-13] (pol.).
- ↑ Artur Ilgner: Człowiek w kwadracie wartowników [online], Rzeczpospolita [dostęp 2023-12-07] (pol.).
- ↑ Jarosław Ławski , Ilgner [online], Dokument .
- ↑ Author:Artur Ilgner [online], Rzeczpospolita [dostęp 2023-12-07] (pol.).
- ↑ Kabarety | ARTUR ILGNER [online] [dostęp 2023-12-14] (pol.).
- ↑ Artur Ilgner [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2023-12-07] (pol.).