Chanpasza Nuradiłow
sierżant | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1940–1942 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
17 gwardyjski pułk kawalerii, 5 Gwardyjska Dywizja Kawalerii |
Stanowiska |
dowódca plutonu karabinów maszynowych |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Chanpasza Nuradiłowicz Nuradiłow (ros. Ханпаша Нурадилович Нурадилов; ur. 6 lipca 1924 we wsi Jaryksu-Auch[1][2][3] w Dagestanie, zm. 12 września 1942 pod Stalingradem) – radziecki wojskowy narodowości czeczeńskiej, sierżant, Bohater Związku Radzieckiego (1943).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Miał wykształcenie podstawowe. Od października 1940 służył w Armii Czerwonej, od czerwca 1941 walczył w wojnie z Niemcami w składzie 34 pułku kawalerii, gdzie został żołnierzem oddziału karabinów maszynowych. 6 grudnia 1941 w walce k. wsi Zacharowka na Ukrainie został ranny. Brał udział w dalszych walkach, 6 lutego 1942 został ponownie ranny. Dowodził plutonem karabinów maszynowych 17 gwardyjskiego pułku kawalerii 5 Gwardyjskiej Dywizji Kawalerii Frontu Stalingradzkiego w stopniu sierżanta. Łącznie podczas swojej drogi bojowej zabił 920 żołnierzy wroga, a 12 wziął do niewoli. Brał udział w bitwie na lewym brzegu Donu i pod Stalingradem, gdzie zginął.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (pośmiertnie, 31 marca 1943[4])
- Order Lenina (pośmiertnie, 31 marca 1943)
- Order Czerwonej Gwiazdy
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ В Хасавюртовском районе прошли торжества, посвящённые 90-летию со дня рождения Героя Советского Союза Ханпаши Нурадилова.
- ↑ Ханпаша Нурадилов: он стал Героем в 18 лет
- ↑ Краткие биографические данные Героя Советского Союза Нурадилова Ханпаши Нурадиловича - Нурадилов Ислам ИА "Чеченинфо"
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза начальствующему и рядовому составу Красной Армии» от 17 апреля 1943 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1943. — 23 апреля (№ 16 (222)). — С. 1