Svoboda | Graniru | BBC Russia | Golosameriki | Facebook
Przejdź do zawartości

Kaczanówka (obwód tarnopolski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaczanówka
Кача́нівка
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

podwołoczyski

Populacja 
• liczba ludności
• gęstość


1303
356,01 os./km²

Kod pocztowy

47852

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kaczanówka”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kaczanówka”
Ziemia49°27′59″N 26°07′21″E/49,466389 26,122500

Kaczanówka (ukr. Кача́нівка) – wieś w rejonie podwołoczyskim obwodu tarnopolskiego,

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś została założona w 1785 r. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej, a od 1934 gminy Kaczanówka w powiecie skałackim województwa tarnopolskiego. Obecnie wieś liczy 1303 mieszkańców.

W 1931 r. wieś liczyła 3531 mieszkańców, z których ok. 80% stanowili Polacy. W latach 1943–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUNUPA zamordowali tutaj 11 Polaków. Przed większymi stratami mieszkańców uratowała silna polska samoobrona[1].

W czasie okupacji niemieckiej mieszkający we wsi Polak Piotr Budnik oraz ukraińskie małżeństwo, Iwan i Rozalia Traczowie, udzielali pomocy Żydom, za co po wojnie Instytut Jad Waszem uhonorował ich tytułami Sprawiedliwych wśród Narodów Świata[2][3].

Po wojnie część mieszkańców została przymusowo wysiedlona w nowe granice Polski, m.in. do Giebułtowa. Jedną z najcenniejszych pamiątek, którą ludność polska uratowała z Kaczanówki jest obraz św. Michała Archanioła pochodzący z kościoła pod wezwaniem tego świętego. Obraz w chwili obecnej znajduje się w giebułtowskim kościele. W 1946 r. do wsi przybyli Łemkowie przymusowo wysiedleni z Osławicy pow. sanocki.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • zespół dworski wybudowany prawdopodobnie w XVIII w. składał się z budynku głównego i dwóch oficyn[4].
  • kościół pw. św. Michała Archanioła wybudowany w 1796 r. w Kaczanówce[4].

Urodzeni

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 337, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
  2. Tracz Ivan & Rozalia. collections.yadvashem.org. [dostęp 2024-06-26]. (ang.).
  3. Historia pomocy - Budnik Piotr. sprawiedliwi.org.pl. [dostęp 2024-06-26]. (pol.).
  4. a b Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 82-86, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]