Svoboda | Graniru | BBC Russia | Golosameriki | Facebook
Przejdź do zawartości

Malgosia Fitzmaurice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Malgosia Fitzmaurice
Państwo działania

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1955
Łódź

Profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo międzynarodowe publiczne
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1980 – prawo
Uniwersytet Warszawski

Doktor honoris causa
Université de Neuchâtel – 2021
Nauczycielka akademicka
Uczelnia

Uniwersytet Londyński

Okres zatrudn.

od 2000

Malgosia A. Fitzmaurice, właśc. Małgorzata Lachs-Fitzmaurice[1] (ur. 20 lipca 1955 w Łodzi[2]) – polsko-brytyjska prawniczka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1977 ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. W 1980 doktoryzowała się tamże. Uzyskała uprawnienia adwokackie[2].

Pracowała jako badaczka w T.M.C. Asser Instituut(inne języki) (1981–1982) oraz prawniczka w Iran–United States Claims Tribunal(inne języki) (IUSCT) w Hadze (1982–1986). Od 1989 do 1995 wykładała na Uniwersytecie Amsterdamskim[3][4]. W 2000 została profesorką w Queen Mary(inne języki) University of London, gdzie została kierowniczką katedry prawa międzynarodowego. W 2012 została wykładowczynią Międzynarodowego Instytutu Prawa Morskiego(inne języki) na Malcie[2]. Profesorka wizytująca na szeregu uczelni[4].

Specjalizuje się w prawie międzynarodowym, zwłaszcza prawie ochrony środowiska, prawach ludów tubylczych(inne języki) i prawie traktatów[5].

Członkini Instytutu Prawa Międzynarodowego oraz Stowarzyszenia Prawa Międzynarodowego(inne języki)[2]. Redaktorka naczelna „Queen Mary Studies in International Law(inne języki)” oraz „International Community Law Review(inne języki)”[4].

W 2021 otrzymała doktorat honoris causa Université de Neuchâtel(inne języki)[2].

Córka Manfreda Lachsa, polskiego prawnika i dyplomaty[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Krajowy Rejestr Sądowy Fundacji im. Prof. M.Lachsa (nr KRS: 0000165446).
  2. ↑ a b c d e Curriculum Vitae. Professor Dr. Malgosia Fitzmaurice, imli.org, 2020 [zarchiwizowane 2024-03-08] (ang.).
  3. ↑ Malgosia Fitzmaurice, law.qmul.ac.uk [dostęp 2024-07-03] [zarchiwizowane 2016-04-30] (ang.).
  4. ↑ a b c Dr. M.A. Fitzmaurice, qmul.ac.uk [zarchiwizowane 2024-03-08] (ang.).
  5. ↑ Malgosia Fitzmaurice, School of Law - Queen Mary University of London [dostęp 2024-07-03] [zarchiwizowane 2024-04-15] (ang.).
  6. ↑ Marta Sobiecka, Mikołaj Ślęzak: Manfred Lachs „W podróży, którą nazywamy życiem”. Warszawa: wrzesień 2015, s. 20. ISBN 978-83-64552-70-0.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Malgosia_Fitzmaurice&oldid=74181956”