Partia Socjalistyczna (Walonia)
_logo.svg){kind=logo}
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Skrót |
PS |
| Lider | |
| Data założenia |
1978 |
| Adres siedziby | |
| Ideologia polityczna | |
| Członkostwo międzynarodowe |
|
| Barwy | |
| Strona internetowa | |
.svg/22px-Flag_of_Belgium_(civil).svg.png){kind=small}
Partia Socjalistyczna (fr. Parti Socialiste, PS) – belgijska, frankofońska partia polityczna o profilu socjaldemokratycznym, działająca na terenie Walonii i Regionu Stołecznego Brukseli.
Historia[edytuj | edytuj kod]
PS powstała w 1978 w wyniku ostatecznego podziału Belgijskiej Partii Socjalistycznej na ugrupowanie flamandzkich socjalistów i walońską Partię Socjalistyczną, posiadającą także swój oddział we wspólnocie niemieckojęzycznej (Sozialistische Partei). Partia Socjalistyczna od czasu swojego powstania brała udział w wielu koalicjach rządowych. W opozycji na szczeblu krajowym znajdowała się w latach 1981–1988, tj. w okresie trzech rządów Wilfrieda Martensa.
Socjaliści kontrolują lub kontrolowali także urząd ministra-prezydenta wspólnoty francuskiej (1981–1985, 1988–1999, 2004–2019), premiera Walonii (1981–1985 z krótką przerwą w 1982, 1988–2017 z krótką przerwą w 2005 oraz ponownie od 2019), ministra-prezydenta regionu stołecznego Bruksela (1989–1999 i od 2004), ministra-prezydenta wspólnoty niemieckojęzycznej (1999–2014). W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2010 partia po raz kolejny zwyciężyła w Regionie Walońskim, uzyskując (w skali kraju) około 13,7% głosów, co przełożyło się na 26 mandatów w Izbie Reprezentantów i 7 w Senacie[1][2]. W 2011, po wielomiesięcznych negocjacjach, jej lider Elio Di Rupo stanął na czele rządu. W 2014 walońscy socjaliści znaleźli się w opozycji wobec władz federalnych. Pozostawali w niej do 2020, kiedy to ponownie współtworzyli koalicję rządową na szczeblu centralnym[3].
Wyniki wyborcze[edytuj | edytuj kod]
Wybory do Izby Reprezentantów[4]:
- 1981: 12,7% głosów, 35 mandatów
- 1985: 13,8% głosów, 35 mandatów
- 1987: 15,6% głosów, 40 mandatów
- 1991: 13,5% głosów, 35 mandatów
- 1995: 11,9% głosów, 21 mandatów
- 1999: 10,2% głosów, 19 mandatów
- 2003: 13,0% głosów, 25 mandatów
- 2007: 10,9% głosów, 20 mandatów
- 2010: 13,7% głosów, 26 mandatów
- 2014: 11,7% głosów, 23 mandaty
- 2019: 9,5% głosów, 20 mandatów
- 2024: 8,0% głosów, 16 mandatów[5]
Przewodniczący[edytuj | edytuj kod]
- 1978–1981: André Cools
- 1981–1992: Guy Spitaels
- 1992–1999: Philippe Busquin
- 1999–2011: Elio Di Rupo
- 2011–2013: Thierry Giet (p.o.)[6]
- 2013–2014: Paul Magnette (p.o.)
- 2014–2019: Elio Di Rupo
- od 2019: Paul Magnette[7]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Resultaat Kamer van Volksvertegenwoordigers 13 juni 2010. electionresults.belgium.be. [dostęp 2024-06-12]. (niderl.).
- ↑ Resultaat Senaat 13 juni 2010. electionresults.belgium.be. [dostęp 2024-06-12]. (niderl.).
- ↑ Nouveau gouvernement belge: les militants des sept partis (PS, sp.a, MR, Open VLD, CD&V, Ecolo et Groen) ont dit oui. rtbf.be, 30 września 2020. [dostęp 2024-06-12]. (fr.).
- ↑ Parties and Elections in Europe: Belgium. parties-and-elections.eu. [dostęp 2024-06-12]. (ang.).
- ↑ Verkiezingen 9 juni 2024: Resultaten in cijfers. elections2024.belgium.be. [dostęp 2024-06-12]. (niderl.).
- ↑ Leaders of Belgium. terra.es. [dostęp 2024-06-12]. (ang.).
- ↑ Paul Magnette, élu comme prévu nouveau président du PS. rtbf.be, 19 października 2019. [dostęp 2024-06-12]. (fr.).