Połączone Dowództwo Okrętów Podwodnych ASC
Historia | |
Organizacja | |
---|---|
Sformowanie |
2003 |
Organizacja | |
Podległość |
Połączone Dowództwo Okrętów Podwodnych (ang. Allied Submarine Command ASC) – jedno z dowództw NATO; w 2012 wyłączone z systemu dowodzenia i spełniające funkcje doradczo informacyjne.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Połączone Dowództwo Okrętów Podwodnych powołane zostało 15 grudnia 2003. Było organem planistycznym i koordynującym działalność operacyjną okrętów podwodnych. Stymulowało rozwój taktyki działań podwodnych. Było też organem doradczym w prowadzonej transformacji struktur dowodzenia NATO. Dowódcą ASC był admirał amerykański[a], który w strukturach NATO podlegał bezpośrednio dowódcy Sojuszniczego Dowództwa Operacji ACO (SACEUR)[1].
W grudniu 2012 Komitet Wojskowy wydał dokument MC 0324/3 (The NATO Military Command Structure)[2]. Na jego podstawie ze struktur dowodzenia NATO wyłączono Połączone Dowództwo Okrętów Podwodnych[3]. ASC jako organizacja, która nie jest w strukturach dowodzenia NATO, współpracuje jednak blisko z dowództwem ACT i ACO[4].
Cele i zadania ASC
[edytuj | edytuj kod]Główne zadania to[1]:
- wdrożenie operacyjnej i taktycznej doktryny działania sił podwodnych i zaimplementowanie jej w obydwóch dowództwach strategicznych
- wspieranie SACEUR w wykonywaniu zadań przez OOP zleconych przez Radę Północnoatlantycką
- zapewnienie NATO zdolności w prowadzeniu działań przez OOP
- wsparcie scentralizowanego zarządzania działalnością OOP
- współpraca z krajami – członkami Partnerstwa dla Pokoju
- koordynowanie i wspieranie działalności centrów badawczych techniki podwodnej i działań ratowniczych prowadzonych na rzecz OOP.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dowódcą ASC był admirał amerykański, który jednocześnie pełnił funkcję dowódcy amerykańskich sił podwodnych na Atlantyku (Commander Submarine Force Atlantic – COMSUBLANT).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Zarychta 2013 ↓, s. 336.
- ↑ Zarychta 2013 ↓, s. 344.
- ↑ Zarychta 2013 ↓, s. 346.
- ↑ Zarychta 2013 ↓, s. 352.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Zarychta: Struktury militarne NATO 1949–2013. Warszawa: Bellona SA, 2013. ISBN 978-83-11-13021-0.