Telereceptor
Telereceptor – rodzaj eksteroreceptora, odbierający bodźce nie w bezpośrednim kontakcie, tylko za pośrednictwem jakiegoś nośnika. Nośnikiem tym może być np. światło, dźwięk (lub inna fala mechaniczna).
Do telereceptorów zalicza się receptory:
- światła (fotoreceptory; u człowieka powiązane ze zmysłem wzroku – czopki i pręciki)
- dźwięku (powiązane ze słuchem)
- chemiczne (związane z węchem)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mała encyklopedia medycyny, t. III. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1991. ISBN 83-01-06177-4.
- telereceptory, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2008-12-17].
