Wikipedysta:Karol Grzegorz Skuza/brudnopis

Wyniki wyborów

Opcja polityczna			Paparcie
Ideologia		Nazwa	1871	1871	1874	1877	1878	1881	1884	1887	1890	1893	1898	1903	1907	1912
Konserwatywne		Partia Konserwatywana Konservative Partei (KP)	14,1 %	6,9 %
Konserwatywne		Partia Wolnych Konserwatystów Freikonservative (DRP)	008,9 %	7,2 %
Liberałowie	Prawicowi	Liberalna Partia Rzeszy Liberale Reichspartei (LRP)	007,2 %	1,0 %
	Prawicowi	Partia Narodowoliberalna Nationalliberale Partei (NLP)	30,1 %	29,7 %
	Lewicowi	Niemiecka Partia Postępowa Deutsche Fortschrittspartei (DFP)	008,8 %	8,6 %
	Lewicowi	Niemiecka Partia Ludowa Deutsche Volkspartei (DtVP)	000,5 %	0,4 %
Katolicy		Partia Centrum Zentrumspartei	18,6 %	27,9 %
Socjaliści		Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza Sozialdemokratische Arbeiterpartei (SDAP)²	003,2 %	3,3 %	9,1 %
Socjaliści		Powszechny Niemiecki Związek Robotników Allgemeiner Deutscher Arbeiterverein (ADAV)²	003,2 %	3,5 %	9,1 %
Nacjonaliści, i regionaliści		Partia Niemiecko-Hanowerska Deutsch-Hannoversche Partei (DHP)	001,4 %	1,4 %	3,8 %
		Koło Polskie Polnische Fraktion	004,5 %
		Duńczycy Dänen	0,7 %	0,7 %
		Alzatyczy Elsaß-Lothringer	¹	004,5 %
Pozostali			002,0 %	1,0 %
Przypisy:	¹Alzacja i Lotaryngia nie brała udziału w głosowaniu. ²Od 1872 jako Socjalistyczna Partia Robotników Niemiec (niem. Sozialistische Arbeiterpartei Deutschlands), a od 1890 jako Socjaldemokratyczna Partia Niemiec (niem. Sozialdemokratische Partei Deutschlands, SPD)
Żródła:	100%

Galeria

Język staroruski

Dialekty oraz formy literackie języka staroruskiego w końcu XIV wieku.

Wikipedia:Ekspresowe kasowanie

Bibliografia

źródła historyczne

publikacje

Cerkiew św. Mikołaja
Sukiennice
Gmach gimnazjum żeńskiego

Pożyteczne

[[{{{1}}}|Łuk triumfalny]][[:d:{{{Q}}}#sitelinks-wikipedia|(inne języki)]]

Karol

Karol

"Pingyuan"^[a] był chińskim^[b] okrętem pancernym^[a].

Uwagi

↑ ^a ^b Nazewnictwo zwyczajowe.

↑ Prawdopodobnie.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Etiam eget ligula eu lectus lobortis condimentum.

Cyceron, De finibus bonorum et malorum

859 roku

W lutym 1915 Koc został awansowany na podporucznika^[1]^[a]

Wywód rodowodowy

4. Władysław II Wygnaniec zm. 30 maja 1159
	2. Bolesław I Wysoki zm. 7 lub 8 grudnia 1201
5. Agnieszka Babenberg zm. 24 lub 25 stycznia między 1160 a 1163
		1. Henryk I Brodaty zm. 19 marca 1238
6. nieznany przodek
	3. Krystyna niemiecka(?) zm. 23 lutego po 1201
7. nieznany przodek

2. Rørek, kg. af Sjælland

1. Harald Hildetand

24. Harald Gamli, kg. af Skåne ?

12. Halfdan Snialli, kg. af Skåne ?

25. Hildur ? (datter af Heidrek Ulfshammer)

6. Ivar Vidfadme

13. Moeld hin Digre ?

3. Audr

14. Alf, kg. af Jylland ?

7. Guritha ?

15. N.N.

Uwagi

↑ Forma awansu była dość nietypowa. Żuliński otrzymał od Piłsudskiego nominacje na podporuczników in blanco. Jednym z nich został Adam Koc. Dokument był antydatowany na jesień 1914, a miejscem jego wystawienia były Jakubowice^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b Mierzwa 2006 ↓, s. 42.

Informacje diagnostyczne

definicja szablonu

znaleziono wywołanie wielu szablonów

ahnentafel-compact5
Link-interwiki
0
Legenda
Legenda
0
0
Przypisy
Refn
Tooltip
0
0
0
Uwagi
Tree
Cytat
0
0
Galeria
cytat
Szablon nawigacyjny
odn
Cytat
0
Legenda

zadeklarowane kategorie: brak
kategorie w kodzie: 0

głębokość drzewa: 1
liczba liści: 1
prywatny CSS: wikipedysta-Karol_Grzegorz_Skuza-brudnopis

brak wikilinków

1

spis1

puste pola: kategoria
nieużywane pola: zwijanie
nieznane pola: kategoria

Kanoniczne zestawienie parametrów

| nazwa = Wikipedysta:Karol Grzegorz Skuza/brudnopis
| tytuł = Utworzone artykuły
| zwijanie = zwinięte
| spis1 =
* coś tam

| kategoria =

Kategorie

Królowie Górnej Burgundii (855–933)

Karolingowie

855–869 – Lotar II
869–876 – Ludwik II Niemiecki
876–879 – Karloman I
879–884 – Karloman II
879/884–887 – Karol Otyły

Welfowie

888–912 – Rudolf I
912–933 – Rudolf II

Królowie Dolnej Burgundii (Prowansji) (855–933)

Karolingowie

855–863 – Karol II
863–875 – Ludwik II
875–877 – Karol Łysy
877–879 – Ludwik III Jąkała

Dynastia Bosonidów

879–887 – Boson I
887–928 – Ludwik IV Ślepy
928–933 – Hugo I, regent od 905, po śmierci Ludwika nie przyjął tytułu królewskiego

W 933 Rudolf II z Górnej Burgundii przejmuję władzę w Dolnej Burgundii, jednocząc całą krainę w królestwo Arelatu.

[uwaga1-1] Nazewnictwo zwyczajowe.

[2] Prawdopodobnie.

[nota1-4] Forma awansu była dość nietypowa. Żuliński otrzymał od Piłsudskiego nominacje na podporuczników in blanco. Jednym z nich został Adam Koc. Dokument był antydatowany na jesień 1914, a miejscem jego wystawienia były Jakubowice^[1].

[CITEREFMierzwa200642-3] Mierzwa 2006 ↓, s. 42.

[a]

[b]

[1]

[a]